ของสะสมของท็อตเทล

รวมบทกวีภาษาอังกฤษ

Songes and Sonettesหรือที่มักเรียกกันว่า Tottel's Miscellanyเป็นผลงานรวมบทกวีภาษาอังกฤษ ชุดแรก ที่ตีพิมพ์ ตีพิมพ์ครั้งแรกโดย Richard Tottelในปี ค.ศ. 1557 ในลอนดอน และตีพิมพ์ซ้ำหลายครั้งในศตวรรษที่ 16

ริชาร์ด ท็อตเทล

Richard Tottelเป็นสำนักพิมพ์ชาวอังกฤษที่มีร้านอยู่ที่Temple Barบนถนน Fleet Streetในลอนดอน ธุรกิจหลักของเขาคือการจัดพิมพ์ตำราเรียนด้านกฎหมาย แต่ผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาต่อวรรณกรรมอังกฤษคือการรวบรวมบทกวี เขายังแปลหนังสือเล่มที่ 2 และ 4 ของAeneidของVirgil ให้กับ Surreyซึ่งเป็นตัวอย่างกลอนเปล่า ภาษาอังกฤษที่ เก่า แก่ที่สุดเท่าที่ทราบ ^[1]นอกจากนี้ เขายังรับผิดชอบในการพิมพ์De Officiis ของ Cicero ฉบับพิมพ์ครั้งแรก ในปี ค.ศ. 1556 โดยNicholas Grimaldซึ่งต่อมามีส่วนสนับสนุนในการรวบรวมบทกวี

นอกจากนี้ Tottel ยังตีพิมพ์ผลงานเรื่อง UtopiaของThomas Moreและผลงานรวมเล่มอื่นๆ ของ More รวมถึงงานแปลของJohn Lydgate จาก Giovanni BoccaccioและหนังสือของWilliam StaunfordและThomas Tusserผลงานตีพิมพ์ของเขาส่วนใหญ่เป็นบทความทางกฎหมาย รวมถึงประวัติศาสตร์ทางกฎหมายในรัชสมัยของพระเจ้าริชาร์ดที่ 3และหนังสือประจำปีทางกฎหมายที่ครอบคลุมถึงบางส่วนของรัชสมัยของพระเจ้าเฮนรีที่ 8และพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 6

ซองจ์และโซเน็ตต์

งานชิ้นนี้ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน ค.ศ. 1557 โดยใช้ชื่อว่าSonges and Sonettes Written By the Ryght Honorable Lord Henry Howard, late Earle of Surrey , Thomas Wyatt the Elderและคนอื่นๆหนังสือเล่มนี้ประกอบด้วยบทกวี 271 บท ซึ่งไม่เคยพิมพ์มาก่อนSongs and Sonettesเป็นผลงานชิ้นแรกของหนังสือรวมบทกวีที่ได้รับความนิยมในช่วงปลายศตวรรษที่ 16 และถือเป็น "ผลงานชิ้นสำคัญด้านวรรณกรรมภาษาอังกฤษของ Tottel" ^[2]รวมถึงเป็นผลงานชิ้นแรกที่พิมพ์เพื่อความเพลิดเพลินของผู้อ่านทั่วไป^{[3] นอกจากนี้ยังเป็นการใช้รูปแบบบทกวีแบบโซเน็ตครั้งสุดท้ายในรอบหลายทศวรรษในงานที่ตีพิมพ์ จนกระทั่งมีผลงานบทกวีแบบโซเน็ตชุด}Astrophel and StellaของPhilip Sidney (ค.ศ. 1591) และหนังสือรวมบทกวีThe Phoenix Nest (ค.ศ. 1593) ปรากฏขึ้น^[4]

บทกวีส่วนใหญ่ที่รวมอยู่ในหนังสือรวมบทกวีนี้เขียนขึ้นในช่วงปี ค.ศ. 1530 แต่ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในปี ค.ศ. 1557 เท่านั้น หลายบทได้รับการตีพิมพ์หลังจากที่ผู้ประพันธ์เสียชีวิตแล้ว^[5] มีบทกวีแบบซอนเน็ตทั้งหมด 54 บทในหนังสือรวมบทกวีนี้ ซึ่งรวมถึงบทกวีจากผู้เขียนที่ไม่ปรากฏชื่อ 9 บท บทกวีจากNicholas Grimald 3 บท บทกวีจาก Surrey 15 บท และบทกวีจาก Wyatt 27 บท^[6]

บทกวีที่รวมเข้าไว้มีความคิดเห็นเกี่ยวกับศาสนามากมาย ครอบคลุมถึงนิกายโรมันคาธอลิกนิกายโปรเตสแตนต์และการปฏิรูปศาสนาของอังกฤษบรรณาธิการรุ่นหลังใน ช่วงยุค ต้นสมัยใหม่ได้นำการอ้างอิงทางศาสนาเหล่านี้ออกไปจำนวนมาก^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

ผู้สนับสนุน

คอลเลกชันนี้ประกอบด้วยผลงานของเฮนรี ฮาวเวิร์ด เอิร์ลแห่งเซอร์รีย์และโทมัส ไวแอตต์ผู้อาวุโสเป็นส่วนใหญ่ ทั้งคู่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากบทกวีอิตาลี แม้ว่า ท็อตเทลจะดัดแปลงจังหวะของไวแอตต์ให้สอดคล้องกับ การเน้น เสียงแบบไอแอมบิก ในภาษาอังกฤษทั่วไปก็ตาม ^[7]

กวีชื่อดังแห่งTottel's Miscellanyเอิร์ลแห่ง Surrey ได้สร้างรูปแบบบทกวีแบบอังกฤษโดยดัดแปลงบทกวีแบบ Petrarchanหากบทกวีแบบอังกฤษเรียกอีกอย่างว่าบทกวีแบบเชกสเปียร์ นั่นอาจเป็นผลมาจากชื่อเสียงของเชกสเปียร์ก็ได้ รูปแบบที่ Surrey สร้างขึ้น ( บทกลอนสี่บรรทัด สามบท ในรูปแบบสัมผัสสลับกันและบทคู่ ปิดท้าย ) เขียนเป็นภาษาอังกฤษได้ง่ายกว่ารูปแบบ Petrarchan ที่มีรูปแบบสัมผัสที่ซับซ้อนกว่า

การที่ Wyatt รวมอยู่ในMiscellany ของ Tottelถือเป็นครั้งแรกที่ผลงานของกวีผู้นี้ได้รับการตีพิมพ์^[2] (บทกวีสองบทของ Surrey ปรากฏในรูปแบบสิ่งพิมพ์) ^[8]ผู้สนับสนุนรายอื่น ได้แก่Nicholas Grimald , Thomas Norton , Thomas Vaux , John Heywood , Edward Somerset และผู้เขียนที่ไม่ทราบแน่ชัดหรือไม่ทราบชื่อคนอื่นๆ^[5]ในบรรดาผู้เขียนที่ไม่ทราบชื่อเหล่านี้ เชื่อกันว่าGeoffrey Chaucerเขียนบทกวีอย่างน้อยหนึ่งบท ซึ่งมีชื่อเรื่องในหนังสือรวมบทกวีว่า "To leade a vertuous and honest life" แม้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงคำศัพท์บางส่วนเล็กน้อย แต่บทกวีนี้ดูเหมือนจะเป็น "สำเนาของเพลงบัลลาดของ Chaucer เกี่ยวกับ 'Truth ' ที่ถูกทำลายไปบ้าง " ^[9]

นี่คือตัวอย่างบทกวีที่พบในข้อความของเซอร์โทมัส ไวแอตต์: ^[5]

พวกเขาหนีจากฉันไปจนฉันเคยแสวงหา
ด้วยการสะกดรอยเท้าเปล่าในห้องของฉัน:
ครั้งหนึ่งฉันเคยเห็นพวกเขาอ่อนโยน เชื่อง และอ่อนโยน
ที่บัดนี้ดุร้ายและไม่เคยจำเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ที่บางทีเขาทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย
ที่จะรับขนมปังจากมือของฉัน ; และตอนนี้พวกเขาก็ออกไป
มุ่งมั่นแสวงหาความเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง

(บทกวีนี้กล่าวถึงแม่ของเอลิซาเบธที่ 1 แอนน์ โบลีน ไวแอตต์ตัดสินใจถอนตัวจากการติดตามอย่างชาญฉลาดเพื่อไปหาคนที่มีน้ำหนักมากกว่า ทั้งคู่มีปัญหาเรื่องการแต่งงานกันอยู่แล้ว แต่ผู้มาสู่ขออีกคนคือพระเจ้าเฮนรีที่ 8ในที่สุดก็แก้ไขปัญหานี้ได้) ^[10]

Tottel's Miscellanyฉบับพิมพ์ครั้งแรก(ค.ศ. 1557) ประกอบด้วยบทกวี 40 บทของ Surrey บทกวี 96 บทของ Wyatt บทกวี 40 บทของ Grimald และบทกวี 95 บทของนักเขียนที่ไม่ทราบชื่อ Tottel ระบุว่าในบทกวีที่ไม่ระบุชื่อเหล่านี้ นักเขียนจะต้องรวมถึงThomas Churchyard , Thomas Vaux, Edward Somerset, John Heywood และSir Francis Bryan อย่างแน่นอน มีการตัดสินใจอย่างแน่ชัดว่าในบทกวี 95 บทนั้น มี 2 บทเขียนโดย Vaux 1 บทโดย John Heywood และ 1 บทโดย Somerset ฉบับพิมพ์ครั้งแรกฉบับเดียวที่เหลืออยู่ในห้องสมุด Bodleianในอังกฤษ การพิมพ์ซ้ำซึ่งจำกัดจำนวนเพียง 60 ฉบับได้รับการแก้ไขโดยJohn Payne Collierในปี ค.ศ. 1867

ฉบับพิมพ์ครั้งที่สองได้รับการตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1557 เช่นกัน โดยตัดบทกวีของ Grimald ออกไป 30 บท แต่เพิ่มบทกวีอีก 39 บทเข้าในหมวดหมู่ "ผู้แต่งที่ไม่ทราบแน่ชัด" โดยมีจำนวนบทกวีทั้งหมด 281 บท ปัจจุบันผลงานชิ้นนี้เหลืออยู่เพียง 2 สำเนา สำเนาหนึ่งอยู่ใน Grenville Collection ที่British Museumและอีกสำเนาหนึ่งอยู่ในTrinity College, Cambridge [ ^1]

เจ็ดฉบับถัดมาทั้งหมดพิมพ์ระหว่างปี ค.ศ. 1558 ถึง 1586 โดยฉบับพิมพ์ครั้งที่เก้าสุดท้ายพิมพ์ในปี ค.ศ. 1587 ^[4]

ผลกระทบ

หนังสือ เล่มนี้ได้รับความนิยมอย่างมากในสมัยเอลิซาเบธ จึงถือเป็น หนังสือ รวมเรื่องสั้น สมัยเอลิซาเบธที่มีอิทธิพลมากที่สุด ^[4]โดยทั่วไปแล้ว หนังสือเล่มนี้จะรวมอยู่ในวรรณกรรมสมัยเอลิซาเบธ แม้ว่าจะได้รับการตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1557 ซึ่งเป็นหนึ่งปีก่อนเอลิซาเบธที่ 1จะขึ้นครองบัลลังก์ ก็ตาม

เชกสเปียร์ใช้บทกวีบางบทในThe Merry Wives of Windsor and Hamletและอ้างถึงบทกวีที่ไม่ระบุชื่อเรื่อง "ต่อต้านผู้ฆ่าสุภาพสตรีด้วยตัวเขาเอง" ในThe Rape of Lucrece โดยตรง :

"ทาร์ควินมาหาฉันพร้อมอาวุธเพื่อหลอกลวง
ด้วยความซื่อสัตย์ภายนอกแต่ยังแปดเปื้อนอยู่...”
ใน Miscellany มีคำพูดดังต่อไปนี้
"บ้านนั้นก็แปดเปื้อนไปด้วย
โอ้ คอลลาติอูเอ: ภรรยาก็ถูกหลอกลวงเหมือนกัน" ^[11]

Songes and Sonettesเป็นที่รู้จักในฐานะคอลเลกชันบทกวีภาษาอังกฤษที่สำคัญที่สุดในศตวรรษที่ 16 และยังเปิดตัวชุดบทกวีอันยาวนานในอังกฤษสมัยเอลิซาเบธอีกด้วย^[12]

อ้างอิง

^ ab "Tottel, Richard" . พจนานุกรมชีวประวัติแห่งชาติ . ลอนดอน: Smith, Elder & Co. 1885–1900
^ โดย Dominic Head (2006). The Cambridge Guide To English Literature, ฉบับที่ 3.สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. หน้า 1119.
^ ไมเคิล สเตเปิลตัน (1983). The Cambridge Guide To English Literature . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. หน้า 885.
^ abc Arthur Pollard (1973). Webster's New World Companion to English and American Literature . The World Publishing Company . หน้า 224
^ abc วิลเลียม เดเวนพอร์ต อดัมส์ (1966). Tottle's Miscellany . พจนานุกรมวรรณกรรมอังกฤษ. หน้า 644.
^ ปาร์คเกอร์, วิลเลียม (1939). "บทกวีในหนังสือรวมบทกวีของท็อตเทล" PMLA . 54 (3): 669–677. doi :10.2307/458477. JSTOR 458477
^ Drabble, Margaret , ed. (2000). The Oxford Companion To English Literature (พิมพ์ครั้งที่ 6). Oxford University Press. หน้า 436, 983, 1022, 1119–1120.
^ โฮเวิร์ด, เฮนรี่ เอิร์ลแห่งเซอร์รีย์ (1964). โจนส์, เอ็มริส (บรรณาธิการ). บทกวี . อ็อกซ์ฟอร์ด: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. หน้า 123, 132.{{cite book}}: CS1 maint: หลายชื่อ: รายชื่อผู้เขียน ( ลิงค์ )
^ McClumpha, Charles (1891). "ความจริง" ของ Chaucer ใน 'Tottel's Miscellany'". บันทึกภาษาสมัยใหม่ . 6 (4): 103–104. doi :10.2307/2919112. JSTOR 2919112
^ เดวิด สตาร์กี้ (2003). หกภริยา . ฮาร์เปอร์คอลลินส์ . หน้า 270.
^ วิลเลียม เดเวนพอร์ต อดัมส์ (1966). Tottle's Miscellany . พจนานุกรมวรรณกรรมอังกฤษ. หน้า 191
^ สตีเฟน แฮมริก (2002). "Tolle's Miscellany and the English Reformation". วิจารณ์: 329. {{cite journal}}: อ้างอิงวารสารต้องการ|journal=( ช่วยด้วย )

ลิงค์ภายนอก

Songes and Sonettes ( Tottel's Miscellany , พิมพ์ครั้งแรก, 31 กรกฎาคม 1557) ที่ Internet Archive
Tottel's Miscellany (พ.ศ. 2413) แก้ไขโดยEdward Arberที่ Internet Archive

[DNB-1] "Tottel, Richard" . พจนานุกรมชีวประวัติแห่งชาติ . ลอนดอน: Smith, Elder & Co. 1885–1900

[Dominic2006-2] โดย Dominic Head (2006). The Cambridge Guide To English Literature, ฉบับที่ 3.สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. หน้า 1119.

[3] ไมเคิล สเตเปิลตัน (1983). The Cambridge Guide To English Literature . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. หน้า 885.

[Arthur1973-4] Arthur Pollard (1973). Webster's New World Companion to English and American Literature . The World Publishing Company . หน้า 224

[William1966-5] วิลเลียม เดเวนพอร์ต อดัมส์ (1966). Tottle's Miscellany . พจนานุกรมวรรณกรรมอังกฤษ. หน้า 644.

[6] ปาร์คเกอร์, วิลเลียม (1939). "บทกวีในหนังสือรวมบทกวีของท็อตเทล" PMLA . 54 (3): 669–677. doi :10.2307/458477. JSTOR 458477

[7] Drabble, Margaret , ed. (2000). The Oxford Companion To English Literature (พิมพ์ครั้งที่ 6). Oxford University Press. หน้า 436, 983, 1022, 1119–1120.

[8] โฮเวิร์ด, เฮนรี่ เอิร์ลแห่งเซอร์รีย์ (1964). โจนส์, เอ็มริส (บรรณาธิการ). บทกวี . อ็อกซ์ฟอร์ด: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. หน้า 123, 132.{{cite book}}: CS1 maint: หลายชื่อ: รายชื่อผู้เขียน ( ลิงค์ )

[9] McClumpha, Charles (1891). "ความจริง" ของ Chaucer ใน 'Tottel's Miscellany'". บันทึกภาษาสมัยใหม่ . 6 (4): 103–104. doi :10.2307/2919112. JSTOR 2919112

[10] เดวิด สตาร์กี้ (2003). หกภริยา . ฮาร์เปอร์คอลลินส์ . หน้า 270.

[11] วิลเลียม เดเวนพอร์ต อดัมส์ (1966). Tottle's Miscellany . พจนานุกรมวรรณกรรมอังกฤษ. หน้า 191

[12] สตีเฟน แฮมริก (2002). "Tolle's Miscellany and the English Reformation". วิจารณ์: 329. {{cite journal}}: อ้างอิงวารสารต้องการ|journal=( ช่วยด้วย )