ทัชดาวน์

ทัชดาวน์ (ย่อว่าTD ^[1] ) คือการเล่นทำคะแนนในฟุตบอลกริดไอรอนการทำทัชดาวน์จะทำให้ทีมที่ทำคะแนนได้ 6 คะแนน ไม่ว่าจะวิ่งส่งลูก เตะเตะออกหรือเตะพุ่งหรือรับเทิร์นโอเวอร์ทีมจะทำคะแนนทัชดาวน์ได้โดยการเคลื่อนลูกฟุตบอลเข้าไปในเอนด์โซน ของฝ่ายตรง ข้าม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทัชดาวน์คือเมื่อผู้เล่นครอบครองบอล ส่วนใดส่วนหนึ่งของลูกบอลอยู่ในเอนด์โซนที่ผู้เล่นกำลังโจมตี และผู้เล่นไม่ได้ล้ม ลง

เนื่องจากฟุตบอลเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว จึงมักเป็นเรื่องยากที่กรรมการจะตัดสินให้ถูกต้องโดยอาศัยมุมมองของตนเองเพียงอย่างเดียว ลีกฟุตบอลอาชีพส่วนใหญ่ เช่นNational Football League (NFL) และCanadian Football League (CFL) รวมถึงลีกระดับมหาวิทยาลัยบางลีก เช่นNational Collegiate Athletic Association (NCAA) อนุญาตให้ตรวจสอบการเล่นบางประเภทได้ การเล่นเหล่านี้รวมถึงทัชดาวน์ การเล่นทำคะแนนอื่นๆ พฤติกรรมอันตรายหรือขาดน้ำใจนักกีฬาของผู้เล่นหรือเจ้าหน้าที่ การเรียกออกนอกสนาม พื้นที่ในสนามที่กรรมการมองเห็นลูกบอลหลังจากเล่น และการเทิร์นโอเวอร์ โค้ชยังสามารถโต้แย้งการเรียกได้ โดยต้องเกิดขึ้นระหว่างการเล่นที่มีสิทธิ์ตรวจสอบ ยกเว้นในช่วงของเกมที่โค้ชไม่สามารถท้าทายได้ เช่น สองนาทีสุดท้ายของแต่ละครึ่ง NFL และ CFL จะตรวจสอบการเล่นทำคะแนนและการเทิร์นโอเวอร์ทั้งหมดโดยไม่คำนึงว่าการเรียกนั้นน่าสงสัยหรือไม่ ดังนั้นจึงไม่อนุญาตให้โค้ชโต้แย้งการเล่นเหล่านั้นด้วย NCAA อนุญาตให้ ทีม Division I FBSทบทวนการเล่นตลอดทั้งฤดูกาลปกติและหลังฤดูกาล ในขณะที่ ทีม Division I FCSสามารถใช้ได้เฉพาะในรอบเพลย์ออฟ ทีม Division II ใช้ได้ เฉพาะในรอบก่อนรองชนะเลิศ รอบรองชนะเลิศ และเกมชิงแชมป์และทีมDivision III ใช้ได้เฉพาะในรอบรองชนะเลิศและ เกมชิงแชมป์ [ ^2]

ในการแข่งขันฟุตบอลอเมริกันและฟุตบอลแคนาดาทัชดาวน์จะมีค่า 6 แต้ม และตามด้วยแต้มพิเศษหรือความพยายาม แปลงแต้ม 2 แต้ม

ในการทำคะแนนทัชดาวน์ ทีมหนึ่งจะต้องนำฟุตบอล เข้าไปใน เอนด์โซนของทีมตรงข้ามในกฎกติกาของกีฬากริดไอรอนทั้งหมด ทัชดาวน์จะนับได้ในทันทีที่ลูกบอลสัมผัสหรือ "ทะลุ" แนวระนาบด้านหน้าของเส้นประตู (นั่นคือ ถ้าส่วนใดส่วนหนึ่งของลูกบอลอยู่ในพื้นที่บน เหนือ หรือข้ามเส้นประตู) ในขณะที่ผู้เล่นของทีมกำลังพยายามทำคะแนนในเอนด์โซนนั้นอยู่ ข้อกำหนดเฉพาะของทัชดาวน์นี้แตกต่างจากกีฬาอื่นๆ ที่จะนับคะแนนโดยเคลื่อนลูกบอลหรือวัตถุที่เทียบเท่าเข้าไปในประตู โดยวัตถุที่เกี่ยวข้องทั้งหมดจะต้องข้ามเส้นประตูทั้งหมดจึงจะนับคะแนนได้ การเล่นจะถือว่าจบลง และทัชดาวน์จะนับได้ในทันทีที่ลูกบอลสัมผัสแนวระนาบในขณะที่ผู้เล่นครอบครองอยู่ หรือในทันทีที่ลูกบอลเข้าไปอยู่ในเอนด์โซนของผู้เล่นฝ่ายรุก (โดยได้ครอบครองลูกบอลโดยควบคุมลูกบอลและมีเท้าข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง ขึ้นอยู่กับกฎของลีกหรือส่วนอื่นของร่างกาย ยกเว้นมือ สัมผัสพื้น) การสัมผัสลูกบอลเพียงเล็กน้อยหรืออยู่เหนือเส้นประตูโดยตรงก็เพียงพอที่จะทำทัชดาวน์ได้ อย่างไรก็ตาม นับเฉพาะลูกบอลเท่านั้น ไม่นับหมวกกันน็อค เท้า หรือส่วนอื่น ๆ ของร่างกายของผู้เล่น การสัมผัสเสาข้างใดข้างหนึ่งของเส้นประตูด้วยลูกบอลก็ถือเป็นการ "ทำลายเครื่องบิน" เช่นกัน

ทัชดาวน์มักจะได้จากการรุกโดยการวิ่งหรือส่งบอล การวิ่งเรียกว่าทัชดาวน์แบบวิ่งส่วนการวิ่งแบบหลังนั้น ควอเตอร์แบ็กจะขว้างทัชดาวน์หรือทัชดาวน์แบบส่งผ่านไปยังผู้รับ ซึ่งผู้รับจะจับบอลในสนามแล้วส่งบอลเข้าไปในเอนด์โซน หรือจับบอลในขณะที่อยู่ในขอบเขตของเอนด์โซนแล้ว ผลลัพธ์คือรับทัชดาวน์หรือจับทัชดาวน์อย่างไรก็ตาม ฝ่ายรับสามารถทำทัชดาวน์ได้เช่นกันหากพวกเขารับบอลที่หลุดมือหรือสกัดกั้นแล้วส่งบอลกลับไปยังเอนด์โซนของฝ่ายตรงข้ามทีมพิเศษสามารถทำทัชดาวน์ได้จากการเตะกลับหรือเตะพุ่งหรือจากการเตะกลับหลังจากพยายามเตะประตู หรือ เตะพุ่ง ที่พลาดหรือถูก บล็อก โดยสรุปแล้ว การเล่นใดๆ ที่ผู้เล่นถือลูกบอลข้ามเส้นประตูของฝ่ายตรงข้ามอย่างถูกกฎหมายถือเป็นทัชดาวน์ เช่นเดียวกับการเล่นใดๆ ที่ผู้เล่นได้ครอบครองลูกบอลอย่างถูกต้องในขณะที่ลูกบอลอยู่บนหรือข้ามเส้นประตูของฝ่ายตรงข้าม และทั้งผู้เล่นและลูกบอลอยู่ในเขตอย่างถูกต้อง นอกเหนือจากนี้ วิธีการที่เขาครอบครองลูกบอลก็ไม่สำคัญ ในNFLผู้ตัดสินอาจให้ทัชดาวน์เป็นโทษสำหรับ "การกระทำที่ไม่ยุติธรรมอย่างเห็นได้ชัด" เช่น ผู้เล่นลุกจากม้านั่งสำรองระหว่างการเล่นและเข้าปะทะผู้วิ่ง ซึ่งมิฉะนั้นแล้ว ผู้วิ่งจะทำคะแนนได้^[3]

ทัชดาวน์มีค่า 6 แต้ม ทีมที่ทำคะแนนยังได้รับโอกาสในการทำคะแนนพิเศษหรือการแปลงคะแนนสองแต้ม อีก ด้วย^[4] หลังจากนั้น ทีมที่ทำคะแนนทัชดาวน์จะเตะบอลให้ทีมตรงข้าม หากยังมีเวลาเหลือในครึ่งแรก ในโค้ดส่วนใหญ่ จะไม่มีความพยายามแปลงคะแนนหากทัชดาวน์ทำให้เกมจบลงและการแปลงคะแนนไม่สามารถส่งผลต่อผลลัพธ์ได้

สัญญาณมือของเจ้าหน้าที่สำหรับการทัชดาวน์คือแขนทั้งสองข้างที่เหยียดออกไปในแนวตั้งเหนือศีรษะ โดยให้ฝ่ามือหันเข้าด้านใน ซึ่งเป็นสัญญาณเดียวกับที่ใช้สำหรับการยิงประตูหรือการแปลงคะแนน^[5]

ต่างจากการทำคะแนนในกีฬารักบี้และตรงกันข้ามกับชื่อของกิจกรรม ลูกบอลไม่จำเป็นต้องสัมผัสพื้นเมื่อผู้เล่นและลูกบอลอยู่ในเอนด์โซน คำว่าทัชดาวน์เป็นคำที่สืบทอดมาจากยุคแรกๆ ของกีฬากริดไอรอนเมื่อลูกบอลต้องสัมผัสพื้นเหมือนในกีฬารักบี้ เนื่องจากรักบี้และกีฬากริดไอรอนยังคงเป็นกีฬาที่คล้ายกันมากในเวลานั้น กฎนี้ถูกเปลี่ยนให้เป็นกฎสมัยใหม่ในปี พ.ศ. 2432

เมื่อกฎการแข่งขันฟุตบอลอเมริกันชุดแรกถูกตราขึ้นโดยสมาคมฟุตบอลระดับมหาวิทยาลัยที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นใหม่หลังฤดูกาลรักบี้ปี 1876 ทัชดาวน์ต้องให้ลูกบอลแตะพื้นผ่านเส้นประตู และนับเป็น1ใน4ของประตูที่เตะ (ยกเว้นในกรณีที่เสมอกัน) และให้โอกาสฝ่ายรุกเตะเพื่อทำประตูด้วยการเตะลูกตั้งเตะหรือดรอปคิกจากจุดตามแนวเส้นตั้งฉากกับเส้นประตูและผ่านจุดที่ลูกบอลถูกแตะลง หรือผ่านกระบวนการที่เรียกว่า "การเตะลูกโทษ" ซึ่งทีมรุกจะเตะลูกบอลจากจุดที่ลูกบอลถูกแตะลงไปยังเพื่อนร่วมทีม หากเพื่อนร่วมทีมรับลูกบอลได้แบบแฟร์ เขาก็สามารถตามด้วยการพยายามทำประตูจากจุดที่จับได้ หรือกลับมาเล่นตามปกติ (โดยพยายามแตะลูกบอลในจุดที่ได้เปรียบกว่าในการเตะ) กฎที่ใช้บังคับในเวลานั้นระบุว่า "การแข่งขันจะตัดสินด้วยคะแนนทัชดาวน์ส่วนใหญ่ ประตูจะเท่ากับทัชดาวน์ 4 ครั้ง แต่ในกรณีที่เสมอกัน ประตูที่เตะจากทัชดาวน์จะมีสิทธิ์เหนือกว่าทัชดาวน์ 4 ครั้ง" ^[6]

• ในปีพ.ศ. 2424 กฎได้รับการแก้ไขเพื่อให้การเตะประตูจากทัชดาวน์มีความสำคัญเหนือกว่าการเตะประตูจากสนามในการตัดสินผลเสมอ^[6]
• ในปี พ.ศ. 2425 มีการกำหนดให้ทัชดาวน์ 4 ครั้งมีความสำคัญเหนือกว่าประตูที่เตะออกจากสนามเซฟตี้ 2 ครั้ง เทียบเท่ากับทัชดาวน์ 1 ครั้ง^[6]
• ในปี พ.ศ. 2426 ฟุตบอลได้นำคะแนนมาใช้ โดยทัชดาวน์จะนับเป็น 4 คะแนน ประตูหลังจากทัชดาวน์จะนับเป็น 2 คะแนน^[6]
• ในปี พ.ศ. 2432 ข้อกำหนดที่กำหนดให้ลูกบอลต้องสัมผัสพื้นจริงถูกยกเลิกไป ปัจจุบันผู้เล่นสามารถทำทัชดาวน์ได้โดยการครอบครองลูกบอลเหนือเส้นประตู^[6]
• ในปีพ.ศ. 2440 ทัชดาวน์ทำคะแนนได้ 5 แต้ม และประตูหลังจากทัชดาวน์นั้นก็ทำคะแนนเพิ่มอีก 1 แต้ม ดังนั้นจึงมีคำศัพท์ที่ใช้ในปัจจุบันว่า "แต้มพิเศษ" ^[6]
• ในปีพ.ศ. 2443 คำจำกัดความของทัชดาวน์ได้รับการเปลี่ยนแปลงเพื่อรวมถึงสถานการณ์ที่ลูกบอลหยุดนิ่งบนเส้นประตูหรือเหนือเส้นประตู^[6]
• ในปี 1912 มูลค่าของทัชดาวน์ถูกเพิ่มเป็น 6 แต้ม นอกจากนี้ยังได้เพิ่ม เอนด์โซนด้วย ก่อนที่จะมีการเพิ่มเอนด์โซน การส่งบอลไปข้างหน้าที่ถูกจับได้นอกเส้นประตูส่งผลให้เสียการครอบครองบอลและได้ทัชแบ็ค [ ^6]การเพิ่มจากห้าแต้มเป็นหกแต้มไม่ได้เกิดขึ้นจนกระทั่งหลังจากนั้นมากในแคนาดา และทัชดาวน์ยังคงอยู่ที่เพียงห้าแต้มจนถึงปี 1956 นอกจากนี้ สกอร์ยังคงถูกเรียกกันทั่วไปว่าไทรในแคนาดาจนถึงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20

ความสามารถในการทำคะแนนทัชดาวน์ในการพยายามทำแต้มหลังจากทำคะแนน (การแปลงคะแนนสองแต้ม) ถูกเพิ่มเข้ามาในฟุตบอล NCAA ในปี 1958 และยังใช้ในAmerican Football Leagueในช่วงเวลาสิบปีตั้งแต่ปี 1960 ถึง 1969 ต่อมาได้มีการนำมาใช้โดยฟุตบอลโรงเรียนมัธยมในปี 1969, CFLในปี 1975 และ NFL ในปี 1994 ^{[6] [7]} World Football League ซึ่งเป็นลีกฟุตบอลอเมริกันอาชีพที่ดำเนินการในปี 1974 และ 1975 ซึ่งมีอายุสั้นได้กำหนดมูลค่าทัชดาวน์ไว้ที่เจ็ดแต้ม

• การให้คะแนนอเมริกันฟุตบอล
• การแปลง (ฟุตบอลกริดไอรอน)
• การเฉลิมฉลองทัชดาวน์
• ทัชดาวน์พระเยซู
• ทัชดาวน์พาส
• การแปลง

วิกิ มีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับTouchdowns