รถบรรทุก UD
บริษัทญี่ปุ่น
บริษัท ยูดี ทรัคส์ คอร์ปอเรชั่น
ชื่อพื้นเมือง
UD ทาร์แกส 株式会社
ชื่อโรมัน
UD โทราคุสุ คาบูชิกิ ไกชะ
เมื่อก่อน
  • นิสสันดีเซล
ประเภทบริษัทบริษัทในเครือ
อุตสาหกรรมยานยนต์
ก่อตั้ง1 ธันวาคม 2478 ; 88 ปี มาแล้ว ( 1 ธันวาคม 1935 )
ผู้ก่อตั้งเคนโซ อาดาจิ
สำนักงานใหญ่
อาเกโอะ ไซตามะ
-
ประเทศญี่ปุ่น
บุคคลสำคัญ
สินค้ารถบรรทุก
พ่อแม่อีซูซุ
เว็บไซต์udtrucks.com - นานาชาติ

ยูดี ทรัคส์ คอร์ปอเรชั่น (UDTORラッкス株式会社, UD Torakkusu Kabushikigaisha ) เป็นบริษัทญี่ปุ่นที่ดำเนินธุรกิจหลักคือการผลิตและจำหน่ายรถ บรรทุกดีเซล รถ โดยสาร โครง รถบัสและยานพาหนะเฉพาะกิจ สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่เมืองอาเกโอะ จังหวัดไซตามะประเทศญี่ปุ่น บริษัทเป็นบริษัทในเครือของIsuzuตั้งแต่ปี 2021 [2]จนถึงปี 2010 บริษัทเป็นที่รู้จักในชื่อNissan Diesel

เดิมชื่อ UD ใช้สำหรับเครื่องยนต์ดีเซล Uniflow ของบริษัท ( เครื่องยนต์ดีเซลสองจังหวะ ) ซึ่งได้รับการพัฒนาในปี พ.ศ. 2498 แต่ปัจจุบันทำการตลาดโดยใช้คำว่า "ความน่าเชื่อถือขั้นสูงสุด" [3]

รถบรรทุกดัมพ์ UD Quon CW ปี 2017

ประวัติศาสตร์

นิสสัน ดีเซล 6TW12

พ.ศ. 2478–2492

ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2478 บริษัท Nihon Diesel Industries Ltdในเมือง Kawaguchiประเทศญี่ปุ่น ในเขตชานเมืองของโตเกียวก่อตั้งขึ้นภายใต้การนำของ Kenzo Adachi โดยเขาได้ซื้อแบบแปลนเครื่องยนต์ดีเซลจากสิทธิบัตรของ Krupp-Junkers บริษัทได้เริ่มผลิตเครื่องยนต์ดีเซล 2 จังหวะ ซีรีส์ KD หลังจากเข้าร่วมเป็นหุ้นส่วนและแลกเปลี่ยนเทคโนโลยีกับFriedrich Krupp AG [ 4]ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2482 บริษัทได้ทดลองขับรถ LD1 เป็นระยะทาง 3,000 กม. (1,864.1 ไมล์) ข้ามญี่ปุ่นเพื่อทดสอบความทนทาน โดยขับรถไปตามหมู่บ้านHakone , Osaka , Kyoto , Gero , Ikaho , NiigataและAizuก่อนจะกลับมาที่ Kawaguchi เส้นทางนี้เป็นถนนบนภูเขาที่ค่อนข้างเรียบง่ายและมีสภาพชนบทมาก รถบรรทุกกลับมาอีกครั้งหลังจากนั้น 13 วันในวันที่ 20 พฤศจิกายนโดยไม่พบปัญหาใดๆ และในไม่ช้าความน่าเชื่อถือของรถบรรทุกก็เป็นที่รู้จัก[5]ในปี 1940 บริษัทได้เริ่มผลิตรถบรรทุกซีรีส์ TT6 ที่บรรทุกได้ 4.5 ตัน และในปี 1942 บริษัทได้เปลี่ยนชื่อเป็นKanega-Fuchi Diesel Co., Ltd. ในขณะนั้น บริษัท กำลังพัฒนารถบรรทุกซีรีส์ TN93 ที่บรรทุกได้ 7.5 ตัน ซึ่งมีขีดความสามารถในการบรรทุกสูงสุดในตลาดญี่ปุ่น และ รถบัสซีรีส์ BR3 แบบโมโนค็ อกรุ่นแรกของประเทศ ที่มีเครื่องยนต์ติดท้าย ในปี 1946 บริษัทได้เปลี่ยนชื่อเป็นMinsei Industries, Ltd. ในปี 1949 บริษัทได้เริ่มพัฒนารถบรรทุกซีรีส์ TN93 ที่บรรทุกได้ 7.5 ตัน

พ.ศ. 2493–2502

ในปี 1950 Minsei Diesel Industries, Ltd.ได้แยกตัวออกมาจาก Minsei Industries และบริษัทกำลังก้าวขึ้นเป็นผู้ผลิตอุปกรณ์ขนส่งครบวงจร ในปี 1955 ชื่อ UD ถือกำเนิดขึ้น เมื่อ Minsei Diesel Industries แนะนำเครื่องยนต์ดีเซล 2 จังหวะแบบยูนิโฟลว์ แน่นอนว่า UD ย่อมาจาก "Uniflow Diesel" ซึ่งตั้งชื่อตามเครื่องยนต์ที่พวกเขาคิดค้นขึ้นเพื่อใช้ในรถบรรทุก การผลิตรถบรรทุกและรถโดยสารต่างๆ ที่ใช้เครื่องยนต์ UD3 ขนาด 81 กิโลวัตต์ (110 PS) UD4 ขนาด 110 กิโลวัตต์ (150 PS) และ UD6 ขนาด 169 กิโลวัตต์ (230 PS) ได้เริ่มต้นขึ้น ในปี 1957 การพัฒนารถโดยสารแบบกันกระเทือนลมซีรีส์ RFA รุ่นแรกของญี่ปุ่นและรถบรรทุกซีรีส์ 6TW10 ขนาดบรรทุก 10 ตันที่เรียกว่า "Jumbo" ในตลาดต่างประเทศได้เริ่มต้นขึ้น

พ.ศ. 2503–2512

นิสสันดีเซล 780

ในปี 1960 บริษัท Nissan Motor Co., Ltd. ได้ซื้อกิจการ Minsei Diesel และเปลี่ยนชื่อเป็นNissan Diesel Motor Co., Ltd.นอกจากนี้ยังมีการเปิดตัวรถบรรทุกควบคุมไปข้างหน้าและรถแทรกเตอร์สำหรับรถบรรทุก ในปี 1963 มีการผลิตเครื่องยนต์ดีเซล 4 จังหวะ 40 กิโลวัตต์ (55PS) SD20และ 44 กิโลวัตต์ (60PS) SD22 ขนาดกะทัดรัดในช่วงแรก นอกจากนี้ยังมีการเปิดตัวรถบรรทุกติดเครนขนาด 70 ถึง 80 ตันในปี 1969 มีการเปิดตัวเครื่องยนต์ดีเซล 4 จังหวะ 136 กิโลวัตต์ (185PS) PD6และ 99 กิโลวัตต์ (135 PS) ND6สำหรับยานพาหนะหนัก ผลิตภัณฑ์ดีเซลจำหน่ายในญี่ปุ่นผ่านช่องทางการขายของตัวแทนจำหน่ายแยกต่างหากที่เรียกว่าNissan Dieselในปี 1969 รถบรรทุกแบบมีฝากระโปรงหน้ารุ่น 780 ได้เข้ามาแทนที่รถบรรทุกแบบมีฝากระโปรงหน้ารุ่น 680

พ.ศ. 2513–2522

นิสสัน ดีเซล CW 340

ในปี 1971 เครื่องยนต์ดีเซล Nissan Diesel รุ่น C-series ขนาดใหญ่ ได้เข้ามาแทนที่ และในปี 1979 ก็ได้มีการแทนที่ด้วยรุ่นที่สอง ในปี 1972 ได้มีการทำการตลาดเครื่องยนต์ดีเซล V-type RD8 206 กิโลวัตต์ (280 PS) และ RD10 257 กิโลวัตต์ (350 PS) ในปี 1973 ได้มีการผลิตรถบรรทุกขนาดเบาสำหรับบริษัท Nissan Motor

พ.ศ. 2523–2532

ยู31แอล

ในปี 1982 มีการนำห้องโดยสารควบคุมด้านหน้าแบบใหม่มาใช้ในรถบรรทุกซีรีส์ CWA52/45 (จำหน่ายในชื่อNissan Diesel Resonaในญี่ปุ่น) รถบรรทุกหัวลากซีรีส์ CKA-T และรถโดยสารซีรีส์ U(A)21, U(A)31, RA51 ที่ทันสมัยที่สุด ในปี 1985 บริษัทมีรถบรรทุกขนาดเบา กลาง และหนัก รวมถึงรถโดยสารและยานพาหนะเฉพาะทาง เช่น รถบรรทุกเครน ในปี 1989 บริษัทได้ทำข้อตกลงกับIVECOของอิตาลีเพื่อร่วมกันพัฒนาเครื่องยนต์ดีเซลมลพิษต่ำ

1990–1999

จอนเคียร์ โมนาโก

ในปี 1992 บริษัท Nissan Diesel Philippines เริ่มผลิตรถโดยสารหรูหราโดยร่วมมือกับJonckheere Bus & Coach NV/SA ของเบลเยียม ในปี 1995 บริษัท Nissan Diesel ได้ผลิตยานยนต์ครบสองล้านคันนับตั้งแต่เริ่มผลิตในเดือนพฤษภาคม 1950 ในปี 1996 บริษัท PT Astra Nissan Diesel Indonesia ซึ่งเป็นบริษัทร่วมทุนกับ Marubeni Corporation และ Astra Internationalได้ก่อตั้งบริษัทDongfeng Nissan Diesel Motor Co., Ltd ซึ่งเป็นบริษัทร่วมทุนกับ Sumitomo Corporation และ Dongfeng Motor Corporation

พ.ศ. 2543–2552

นักวิ่งอวกาศ เอ

ในปี 2000 นิสสันดีเซลได้เปิดตัวรถบรรทุกขนาดใหญ่รุ่นใหม่ในประเทศญี่ปุ่นและประเทศต่างๆ ในเอเชีย นอกจากนี้ยังได้เข้าซื้อกิจการการขายจากบริษัท นิสสันดีเซล เซลส์ จำกัดในปี 2003 นิสสัน มอเตอร์ และนิสสันดีเซลได้บรรลุข้อตกลงพื้นฐานในการร่วมทุนผลิตรถบรรทุกขนาดเล็ก นอกจากนี้ ยังมีการลงนามในสัญญาความช่วยเหลือด้านการพัฒนาระบบกันกระเทือนลมของรถโดยสารกับบริษัท ตงเฟิง มอเตอร์ คอร์ปอเรชั่น ของ จีน

วอลโว่ กรุ๊ปได้ซื้อกิจการนิสสัน ดีเซลในปี 2007 และกลายเป็นบริษัทลูก หลังจากทำธุรกรรมระหว่างนิสสัน มอเตอร์ และวอลโว่ ความสัมพันธ์ทางธุรกิจระหว่างนิสสัน ดีเซลกับนิสสัน มอเตอร์ ยังคงดำเนินต่อไปตามปกติ และชื่อแบรนด์นิสสัน ดีเซล และยูดี ก็ไม่เปลี่ยนแปลง วอลโว่ยังได้ซื้อกิจการแผนกรถบรรทุกของเรโนลต์ในปี 2001 อีกด้วย

ตั้งแต่ปี 2550 เป็นต้นมา ข้อตกลงการจัดหา OEM ระหว่าง Nissan Diesel และMitsubishi Fuso Truck and Bus Corporationก็เริ่มมีผลบังคับใช้ โดยทั้งสองบริษัทจัดหาเครื่องยนต์ให้กันเพื่อใช้ในรถบัสใหม่ และจัดหาให้กันบนรถบัสบางคันที่มีตราสัญลักษณ์ของพันธมิตร

2010–ปัจจุบัน

รถบัส Volvo UD ทดลองวิ่งในเมืองบังกาลอร์ ประเทศอินเดีย

เมื่อ วัน ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2010 บริษัท Nissan Diesel ได้เปลี่ยนชื่อเป็นUD Trucksในเวลาเดียวกัน บริษัท Nissan Diesel Trucks Japan ซึ่งเป็นบริษัทขายรถบรรทุก UD ในญี่ปุ่นที่ถือหุ้นทั้งหมด ได้เปลี่ยนชื่อเป็นUD Trucks Japan

เมื่อวันที่ 12 กันยายน 2012 UD Trucks of North America ประกาศว่าจะไม่เป็นส่วนหนึ่งของตลาดรถบรรทุกในอเมริกาเหนืออีกต่อไป เหตุผลในการตัดสินใจครั้งนี้มาจากหลายปัจจัย เช่น ตลาดรถบรรทุกที่มีห้องโดยสารเหนือเครื่องยนต์หดตัวลงอย่างต่อเนื่อง และต้นทุนการปฏิบัติตามกฎระเบียบที่เพิ่มขึ้น[6]

ในปี 2013 บริษัท UD Trucks ได้เปิดตัวUD Questerที่กรุงเทพฯซึ่งเป็นรถบรรทุกขนาดใหญ่สำหรับประเทศกำลังพัฒนา

ในปี 2014 UD Trucks ได้ควบรวมกิจการกับ UD Trucks Japan [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]ในปีเดียวกันนั้น Volvo Buses ก็เริ่มทำตลาดรถบัส UD ในอินเดีย[7]รุ่นแรกสำหรับตลาดนั้นคือUD SLFซึ่งเปิดตัวในปี 2015 [8]

ในปี 2558 UD Trucks ได้ทำการปรับปรุงอาคารสำนักงานใหญ่ที่เมือง Ageo

ในปี 2016 UD Trucks เริ่มจำหน่าย Kazet รถบรรทุกขนาดเล็กรุ่นใหม่สำหรับตลาดญี่ปุ่นที่จัดหาโดย Mitsubishi Fuso ในเดือนธันวาคมของปีนั้น บริษัทได้ขายหุ้นใน Dongvo (เดิมชื่อ Dongfeng Nissan Diesel) ซึ่งเป็นบริษัทร่วมทุนกับDongfeng Motor Groupซึ่งเปลี่ยนชื่อเป็นDongfeng Nengdi [ 9]

ในปี 2017 UD Trucks ได้เปิดตัวรถบรรทุกรุ่นใหม่QuonและCondorโดย Condor ซึ่งเป็นรถบรรทุกขนาดกลางนั้นจัดหาโดยIsuzuตามข้อตกลง OEM โดยส่วนใหญ่จำหน่ายให้กับตลาดญี่ปุ่น นอกจากนี้ บริษัทได้เปิดตัวCroner รุ่นใหม่ และ Kuzer ซึ่งเป็นรถบรรทุกขนาดเล็ก โดยทั้งสองรุ่นมุ่งเป้าไปที่ประเทศกำลังพัฒนา

ในเดือนธันวาคม 2019 วอลโว่ได้ลงนามในบันทึก ข้อตกลงแบบไม่ผูกมัดเพื่อจัดตั้งพันธมิตรเชิงกลยุทธ์กับอีซูซุ โดยเป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลง วอลโว่วางแผนที่จะโอนรถบรรทุก UD ให้กับอีซูซุในที่สุด ในเดือนตุลาคม 2020 ข้อตกลงการขายมีผลผูกพัน[10]

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2564 Isuzu Motors ได้กลายมาเป็นเจ้าของ UD Trucks และปิดการขายร่วมกับ Volvo [2]

ตลาด

รถบรรทุก UD ทำการตลาดในกว่า 60 ประเทศ ตลาดหลัก ได้แก่ ญี่ปุ่น แอฟริกาใต้ ออสเตรเลีย เอเชีย และตะวันออกกลาง

สำนักงานใหญ่และโรงงานประกอบของ UD Trucks Southern Africa ตั้งอยู่ในเมืองรอสลิน จังหวัดเกาเต็งและมีศูนย์พัฒนาศักยภาพด้วย มีตัวแทนจำหน่ายและตัวแทนบริการของ UD Trucks จำนวน 36 รายในแอฟริกาใต้ และอีก 30 รายในประเทศอื่นๆ ทางตอนใต้ของแอฟริกา ได้แก่ แองโกลา มาลาวี โมซัมบิก มอริเชียส นามิเบีย แซมเบีย และซิมบับเว

สินค้า

รถบรรทุก

ควอน
คอนดอร์
คูเซอร์
  • Quon - รถบรรทุกงานหนัก - มีให้เลือกใช้เครื่องยนต์ขนาด 8 ลิตรหรือ 11 ลิตร ในรุ่น 4x2, 6x2, 6x4 หรือ 8x4
  • Condor - รถบรรทุกขนาดกลางที่เปลี่ยนตราIsuzu Forward [11]
  • Kazet รถบรรทุกขนาดเบาติดตราIsuzu Elf ใหม่
  • Questerรถบรรทุกขนาดใหญ่สำหรับประเทศกำลังพัฒนา[12]
  • Croner - รถบรรทุกขนาดกลางสำหรับประเทศกำลังพัฒนา[13]
  • Kuzer - รถบรรทุกขนาดเบาสำหรับประเทศกำลังพัฒนา[14]

รุ่นรถบรรทุกในอดีต:

รสบัส

Nissan Diesel JA450SSN ในตัวถัง Santarosa Euro
นักวิ่งอวกาศ RA
รถบัส Chigari เมือง Dharwad ประเทศอินเดีย

UD Trucks ยุติการผลิตบัสในญี่ปุ่นในปี 2011 [15] แต่ในปี 2014 ได้เปิด ตัวบัส UDซีรีส์ใหม่สำหรับตลาดอินเดีย[16]

  • SLF - รถบัสบรรทุกหนัก
  • BRT - รถโดยสารประจำทางขนาดใหญ่
  • โค้ช - โค้ชงานหนัก

รถบัสรุ่นก่อนๆ:

รถบัสรุ่นอดีต (ฟิลิปปินส์)

รถบัสเครื่องยนต์ด้านหน้า

  • CMF87L
  • CPB87N
  • LKA211N
  • NU41B
  • SP210P
  • SP215NSB
  • พีเคบี212เอ็น

รถบัสเครื่องยนต์ด้านหลัง

  • RB31S/เอ็กซ์
  • RB46S/เอ็กซ์
  • RE10S
  • JA430SAN
  • JA450SSN
  • JP251PSN
  • JA520SAN
ยูดี LKA211N

ไทม์ไลน์ความเป็นเจ้าของ

บริษัท มินเซอิ อินดัสตรีส์ (1935–1950)

ได้รับการเปลี่ยนชื่อต่างๆ มากมาย:

  • บริษัท นิฮอน ดีเซล อินดัสทรีส์ จำกัด ในปีพ.ศ. 2478
  • บริษัท คาเนกา-ฟูจิ ดีเซล จำกัด เมื่อปี พ.ศ. 2485
  • บริษัท มินเซอิ อินดัสทรีส์ จำกัด ในปีพ.ศ. 2489

บริษัท มินเซอิ ดีเซล อินดัสตรีส์ จำกัด (1950–1959)

แยกตัวออกจากMinsei Industries Ltd.

บริษัท นิสสัน ดีเซล มอเตอร์ จำกัด (นิสสัน; พ.ศ. 2503–2550)

บริษัท Minsei Diesel Industries ถูกซื้อโดยบริษัท Nissan Motor และเปลี่ยนชื่อในภายหลัง

นิสสันดีเซล (วอลโว่; 2550–2564)

บริษัท นิสสัน ดีเซล มอเตอร์ ถูกซื้อโดยบริษัท วอลโว่ กรุ๊ป

  • สัญญาจัดหาสินค้ากับฟูโซ่ในปี 2550
  • เปลี่ยนชื่อเป็น UD Trucks ในปี 2010

UD Trucks (อีซูซุ; 2021–ปัจจุบัน)

Isuzu Motors ได้เข้าซื้อ UD Trucks แล้ว

อ้างอิง

  1. ^ "ข่าวเผยแพร่".
  2. ^ ab "ข่าวประชาสัมพันธ์อีซูซุ". อีซูซุ. สืบค้นเมื่อ2021-04-01 .
  3. ^ "ชื่อยี่ห้อ". รถบรรทุก UD. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-11 . สืบค้นเมื่อ 2010-03-31 .
  4. ^ "1935 - การก่อตั้งบริษัทโดย Kenzo Adachi". UD Trucks . Volvo Group . สืบค้นเมื่อ3 ตุลาคม 2020 .
  5. ^ "การทดลองขับในตำนานระยะทาง 3,000 กม. (1,864.1 ไมล์)". UD Trucks . Volvo Group . สืบค้นเมื่อ 3 ตุลาคม 2020 .
  6. ^ Ramsey, Jonathon (23 กันยายน 2012). "UD commercial trucks to vacate North American market". Autoblog.com . สืบค้นเมื่อ18 กุมภาพันธ์ 2014 .
  7. ^ "VOLVO GROUP แนะนำ UD BUSES" วอลโว่ บัส
  8. ^ ผู้สื่อข่าว, BS (21 มิถุนายน 2558). "BMTC เริ่มทดลองใช้รถบัสเมือง UD ของ Volvo" – ผ่านทาง Business Standard
  9. ↑ "经营历程" [ประวัติธุรกิจ] (in ภาษาจีน). ตงเฟิง เหนิงตี้. สืบค้นเมื่อ 26-03-2018 .
  10. ^ "Volvo Group and Isuzu Motors sign final agreements to form strategic alliance" (ข่าวเผยแพร่). Volvo. 30 ตุลาคม 2020. สืบค้นเมื่อ2 มกราคม 2020 .
  11. ↑ "ISUZU：いしゞ、UDTROラッкスに中型トラックを供給ซุรุことで基本合意". เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 21-02-2016
  12. ^ "กลุ่ม Volvo ก้าวสู่ขั้นตอนเชิงกลยุทธ์ที่สำคัญด้วยการเปิดตัว Quester"
  13. ^ "UD Trucks: ทั้ง Quon และ Croner รุ่นใหม่คว้ารางวัล Good Design Awards ประจำปี 2017 ได้อย่างภาคภูมิใจ" Automotive World . 14 ธันวาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ17 มกราคม 2022 .
  14. ↑ "Volvo 'Pede' Penjualan ใน 2018 Akan Tumbuh Lebih Baik".
  15. ↑ "UDTORラッкス、ルス事業撤退 希望退職700人募る".日本経済新聞. 17 กันยายน 2555(ภาษาญี่ปุ่น)
  16. ^ Kulkarni, Mahesh (2014-03-19). "Volvo launches UD Buses in India". Business Standard India . สืบค้นเมื่อ 2022-01-17 .
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับUD Trucks Corporation
  • เว็บไซต์ UD Trucks International
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=UD_Trucks&oldid=1236962149"