Łučny pasnik
Napohlad
Łučny pasnik (Phleum pratense) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjadownja: | (Liliopsida) |
podrjadownja: | (Commelinidae) |
rjad: | (Poales) |
swójba: | Słódke trawy (Poaceae) |
ród: | Pasnik[1][2] (Phleum) |
družina: | Łučny pasnik |
wědomostne mjeno | |
Phleum pratense | |
L. | |
Łučny pasnik (Phleum pratense) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).
Wopisanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łučny pasnik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 100 cm. Rostlina wutwori čumpate kupy .
Łopjena su jasnozelene a hrube a docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 8 mm.
Kćěje wot junija hač septembra. Kwětnistwo je zwjetša zrunane, šěrozelene abo módrozelene a husta, walcojta kłosowa pakić, kotraž docpěwa dołhosć wot 5 hač 20 (druhdy 30) cm a šěrokosć wot 5 hač 10 cm a ma jara krótke hałuzki. Přikrywne pluwizny njejsu zrosćene a su wiwlaće mikawčkowane. Kocht přikrywneje pluwizny docpěwa 1/4 hač 1/2 jeje dołhosće. Próšniki su wioletne.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na łukach, pastwach, pućnych kromach a lěsach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Noty
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 324
- ↑ W internetowym słowniku: Lieschgras
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 400 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 446 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)