Lěkarske kosćadło
| |
| lěkarske kosćadło (Symphytum officinale) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Jadrowe eudikotyledony | |
| Asteridy Euasteridy I | |
| swójba: | Wódrakowe rostliny (Boraginaceae) |
| ród: | Kosćadło[1][2] (Symphytum) |
| družina: | Lěkarske kosćadło |
| wědomostne mjeno | |
| Symphytum officinale | |
| L. | |
Lěkarske kosćadło (Symphytum officinale) je rostlina ze swójby wódrakowych rostlinow (Boraginaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Lěkarske kosćadło je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 100 cm.
Lancetojte łopjena su wotstejo kosmate a na stołpiku wotběžu. Wone docpěwaja dołhosć wot hač do 25 cm.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot meje hač do julija. Nygace kćenja su nažołć běłe, purpurowe abo čerwjeno-wioletne a docpěwaja dołhosć wot 1 hač do 2 cm. Wone steja w dwójnych wijelach[3].
Zemske čmjeły z krótkim rydleškom krónowu rołku wotboka nakusaja, zo bychu nektar docpěwali.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće na brjohach, na pućowach kromach, na mokrych łukach, w hrjebjach a w łučinowych lěsach. Preferuje włóžne hač mokre, wutkate a bazowe pódy.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Podobna družina
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Tołste kosćadło (Symphytum tuberosum) ma lědma wotběžace łopjena.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 211.
- ↑ W internetowym słowniku: Beinwell
- ↑ Strasburger, E. et al.: Lehrbuch der Botanik für Hochschulen. 35. Auflage, Spektrum Akademischer Verlag 2002, strona 855 (němsce)
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 54 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)