Zahrodna jabłučina
| |
| Zahrodna jabłučina (Malus domestica) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| swójba: | Róžowe rostliny (Rosaceae) |
| podswójba: | Spiraeoideae |
| tribus: | Pyreae |
| podtribus: | Jadrješkosadowe rostliny (Pyrinae) |
| ród: | Jabłučina[1][2][3] (Malus) |
| družina: | Zahrodna jabłučina |
| wědomostne mjeno | |
| Malus domestica | |
| Borkh. | |
Zahrodna jabłučina (Malus domestica, Borkh.; Pyrus malus, L.) je štom ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae). Płód tutoho štoma je jabłuko[1][2].
Je sadowa rostlina, kotraž eksistuje we wjele sortach.
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Zahrodna jabłučina je štom, kotryž docpěje wysokosć wot hač do 10 m a šěrokosć wot hač do 5 m. Skora zwjetša je ćmowa, šěrobruna a šupiznata. Hałuzy su šěrobrune hač čerwjenojće-brune. Wurostki su móškaće kosmate.
Łopjena su deleka mjechko kosmate, stołpikaty a docpěwaja dołhosć wot 4 hač 13 cm.
Kćenja a płody
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje za čas meje. Kćenja docpěja šěrokosć wot 5 cm. Krónowe łopjena su čerwjenje přeběžane. Płody su zelene, žołte abo čerwjene a jara brěčkate.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Ma radšo wutkate, čumpate pódy w powětrowłóžnym, škitanym połoženju.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wona so jako sadowy štom nasadźi. Ličba sortow so na wjace hač 20.000 powobliči.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ 1,0 1,1 Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 174.
- ↑ 2,0 2,1 W internetowym słowniku: Apfel
- ↑ W internetowym słowniku: Apfelbaum
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strony 543-545 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 412 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
