Albanc

Albanc

Albanc (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	Albanc	Albancaj	Albancy/Albancojo (Albancowje)
genitiw	Albanca	Albancow	Albancow
datiw	Albancej	Albancomaj	Albancam
akuzatiw	Albanca	Albancow	Albancow
instrumental	z(e) Albancom	z(e) Albancomaj	z(e) Albancami
lokatiw	po Albancu	po Albancomaj	po Albancach

Ortografija

Dźělenje słowow: Al-banc

Semantika

Woznamy:

[1] wobydler Albanskeje

Synonymy:

[1] Alban, Albanjan, Albančan, Albaneza

Přikłady:

[1] Za Albancow sej Awstriska swobodu žada, a Němska a Italska ju podpěratej. (Katolski Posoł 1912)

W měsće Valonje su Albancy swoju samostatnosć a njewotwisnosć wuwołali a tute wuwołanjo wšěm mócnarstwam a tež Turkowskej zdźělili. (Katolski Posoł 1912)

A křesćanscy Albancowje po Turkach wšo žiwe domorichu a njespalene dopalichu. (Katolski Posoł 1912)

Serbija bě nućena, w Albaniji zakročić, dokelž so Albancojo serbskim hranicam bližachu. (Katolski Posoł 1913)

Přełožki

čěski: [1] Albánec esperanto: [1] Albano hornjoserbski: [1] Albanc limburgski: [1] Albanees

němski: [1] Albaner