Jump to content

«Բրայանա Սքարի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Դիտել պատմությունը
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Ֆուտբոլիստ}} '''Բրայանա Սքարի''' ({{lang-en|Briana Scurry}}; {{ԱԾ}}), <nowiki/>ամերիկացի ֆուտբոլիստ (դարպասապահ) և ֆուտբոլի մարզիչ։ ԱՄՆ-ի հավաքականի կազմ...»:
 
չ clean up, փոխարինվեց: :Ա → : Ա (4) oգտվելով ԱՎԲ
 
(7 intermediate revisions by 3 users not shown)
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Ֆուտբոլիստ}}
{{Տեղեկաքարտ Ֆուտբոլիստ}}
'''Բրայանա Սքարի''' ({{lang-en|Briana Scurry}}; {{ԱԾ}}), <nowiki/>[[Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ|ամերիկացի]] [[Ֆուտբոլ|ֆուտբոլիստ]] ([[Դարպասապահ (ֆուտբոլ)|դարպասապահ]]) և ֆուտբոլի [[մարզիչ]]։ [[Միացյալ Նահանգների ֆուտբոլի ազգային հավաքական|ԱՄՆ-ի հավաքականի]] կազմում կրկնակի օլիմպիական չեմպիոն է (1996, 2004) և աշխարհի չեմպիոն (1999), աշխարհի առաջնությունների եռակի բրոնզե մեդալակիր։ Կանանց Միացյալ ֆուտբոլային ասոցիացիայի տարվա դարպասապահ (2003), ԱՄՆ ֆուտբոլի Փառքի ազգային սրահի անդամ (2017)։
'''Բրայանա Սքարի''' ({{lang-en|Briana Scurry}}; {{ԱԾ}}), [[Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ|ամերիկացի]] [[ֆուտբոլ]]իստ ([[Դարպասապահ (ֆուտբոլ)|դարպասապահ]]) և ֆուտբոլի [[մարզիչ]]։ [[Միացյալ Նահանգների ֆուտբոլի ազգային հավաքական|ԱՄՆ-ի հավաքականի]] կազմում կրկնակի օլիմպիական չեմպիոն է (1996, 2004) և աշխարհի չեմպիոն (1999), աշխարհի առաջնությունների եռակի բրոնզե մեդալակիր։ Կանանց Միացյալ ֆուտբոլային ասոցիացիայի տարվա դարպասապահ (2003), ԱՄՆ ֆուտբոլի Փառքի ազգային սրահի անդամ (2017)։


== Խաղային կարիերա ==
== Խաղային կարիերա ==
Ծնվել է Մինեապոլիսում 1971 թվականին, ավարտել է Անոկեի (Մինեսոտա) միջնակարգ դպրոցը<ref name="WF">{{Cite web |url=https://boxscorenews.com/former-us-womens-soccer-goalie-briana-scurry-retires-p1824-78.htm |title=Former U.S. Women's Soccer Goalie Briana Scurry Retires |author=George Fosty |website=Boxscore News |lang=en |date=2010-09-11 |access-date=2021-07-28 |archive-date=2021-07-28 |archive-url=https://web.archive.org/web/20210728203604/https://boxscorenews.com/former-us-womens-soccer-goalie-briana-scurry-retires-p1824-78.htm |deadlink=no }}</ref>, որի հավաքականի հետ 1989 թվականին դարձել է [[Մինեսոտա]] նահանգի չեմպիոն<ref>{{cite web|url=https://www.ahschools.us/cms/lib/MN01909485/Centricity/domain/2198/2011%20hof%20bios/Briana%20Scurry%20bio.pdf |title=2011 Anoka High School Hall of Fame Recipient Biography Briana Scurry – Class of 1989 |website=Anoka High School |lang=en |archiveurl=https://archive.today/20121224111325/http://www.anoka.k12.mn.us/education/components/scrapbook/default.php?sectiondetailid=299972& |archivedate=2012-12-24}}</ref>։ 1990-1993 թվականներին խաղացել է Մասաչուսեթսի Ամհերսթի համալսարանի հավաքականում, 1991-1993 թվականներին նրա հետ դուրս գալով [[Ուսանողական սպորտաձևերի ազգային ասոցիացիա|NCAA]] I դիվիզիոնի փլեյ-օֆֆ՝ 1992 թվականի մրցաշրջանում Մասաչուսեթսի թիմը հասել է քառորդ եզրափակիչ, իսկ Սքարիի ուսումնառության վերջին տարում՝ քառորդ եզրափակիչ։ Այս մրցաշրջանի արդյունքում, որում նրա հավաքականը նույնպես պատմության մեջ առաջին անգամ դարձավ Atlantic 10 կոնֆերանսի չեմպիոն, Սքարին ճանաչվեց ԱՄՆ-ի լավագույն դարպասապահ և ընդգրկվեց NCAA-ի խորհրդանշական հավաքականում<ref name="UMass">{{cite web |url=https://umassathletics.com/news/2017/8/4/womens-soccer-briana-scurry-named-to-national-soccer-hall-of-fame.aspx?form=MY01SV&OCID=MY01SV |title=Briana Scurry Named To National Soccer Hall Of Fame |publisher=University of Massachusetts Amherst |lang=en |date=2017-08-04 |access-date=2020-07-28 |archive-date=2021-07-28 |archive-url=https://web.archive.org/web/20210728170031/https://umassathletics.com/news/2017/8/4/womens-soccer-briana-scurry-named-to-national-soccer-hall-of-fame.aspx?form=MY01SV&OCID=MY01SV |deadlink=no }}</ref>։ Մասաչուսեթսի համալսարանի հավաքականի կազմում ելույթների ընթացքում նա անցկացրել է 65 հանդիպում (48 հաղթանակ, 13 ոչ-ոքի և 3 պարտություն), որոնցից 37-ում բաց չի թողել ոչ մի գնդակ: Միջին հաշվով, նա մեկ խաղում բաց է թողել 0,56 գոլ<ref name="WF" /> (0,906 անդրադարձած հարվածների տոկոսը<ref name="UMass" />)։
Ծնվել է Մինեապոլիսում 1971 թվականին, ավարտել է Անոկեի (Մինեսոտա) միջնակարգ դպրոցը<ref name="WF">{{Cite web |author=George Fosty |date=2010 թ․ սեպտեմբերի 11 |title=Former U.S. Women's Soccer Goalie Briana Scurry Retires |url=https://boxscorenews.com/former-us-womens-soccer-goalie-briana-scurry-retires-p1824-78.htm |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210728203604/https://boxscorenews.com/former-us-womens-soccer-goalie-briana-scurry-retires-p1824-78.htm |archive-date=2021 թ․ հուլիսի 28 |access-date=2021 թ․ հուլիսի 28 |website=Boxscore News |language=en}}</ref>, որի հավաքականի հետ 1989 թվականին դարձել է [[Մինեսոտա]] նահանգի չեմպիոն<ref>{{Cite web |title=2011 Anoka High School Hall of Fame Recipient Biography Briana Scurry – Class of 1989 |url=https://www.ahschools.us/cms/lib/MN01909485/Centricity/domain/2198/2011%20hof%20bios/Briana%20Scurry%20bio.pdf |archiveurl=https://archive.today/20121224111325/http://www.anoka.k12.mn.us/education/components/scrapbook/default.php?sectiondetailid=299972& |archivedate=2012 թ․ դեկտեմբերի 24 |website=Anoka High School |language=en}}</ref>։ 1990-1993 թվականներին խաղացել է Մասաչուսեթսի Ամհերսթի համալսարանի հավաքականում, 1991-1993 թվականներին նրա հետ դուրս գալով [[Ուսանողական սպորտաձևերի ազգային ասոցիացիա|NCAA]] I դիվիզիոնի փլեյ-օֆֆ՝ 1992 թվականի մրցաշրջանում Մասաչուսեթսի թիմը հասել է քառորդ եզրափակիչ, իսկ Սքարիի ուսումնառության վերջին տարում՝ քառորդ եզրափակիչ։ Այս մրցաշրջանի արդյունքում, որում նրա հավաքականը նույնպես պատմության մեջ առաջին անգամ դարձավ Atlantic 10 կոնֆերանսի չեմպիոն, Սքարին ճանաչվեց ԱՄՆ-ի լավագույն դարպասապահ և ընդգրկվեց NCAA-ի խորհրդանշական հավաքականում<ref name="UMass">{{Cite web |date=2017 թ․ օգոստոսի 4 |title=Briana Scurry Named To National Soccer Hall Of Fame |url=https://umassathletics.com/news/2017/8/4/womens-soccer-briana-scurry-named-to-national-soccer-hall-of-fame.aspx?form=MY01SV&OCID=MY01SV |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210728170031/https://umassathletics.com/news/2017/8/4/womens-soccer-briana-scurry-named-to-national-soccer-hall-of-fame.aspx?form=MY01SV&OCID=MY01SV |archive-date=2021 թ․ հուլիսի 28 |access-date=2020 թ․ հուլիսի 28 |publisher=University of Massachusetts Amherst |language=en}}</ref>։ Մասաչուսեթսի համալսարանի հավաքականի կազմում ելույթների ընթացքում նա անցկացրել է 65 հանդիպում (48 հաղթանակ, 13 ոչ-ոքի և 3 պարտություն), որոնցից 37-ում բաց չի թողել ոչ մի գնդակ։ Միջին հաշվով, նա մեկ խաղում բաց է թողել 0,56 գոլ<ref name="WF" /> (0,906 անդրադարձած հարվածների տոկոսը<ref name="UMass" />)։


1994 թվականից՝ ԱՄՆ-ի հավաքականի հիմնական կազմի դարպասապահ, 1995 թվականի աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 1996 թվականին հավաքականի հետ դարձել է [[Ատլանտա|Ատլանտայի]] [[Ամառային օլիմպիական խաղեր 1996|օլիմպիական ֆուտբոլային մրցաշարի]] հաղթող<ref name="WF" />։ Երեք տարի անց աշխարհի առաջնությունում, որը նույնպես անցկացվում էր ԱՄՆ-ում, չոր պաշտպանվեց Բրազիլիայի հավաքականի դեմ կիսաեզրափակիչ հանդիպումը՝ ապահովելով ամերիկուհիների մուտքը եզրափակիչ (խաղն ավարտվեց 2:0 հաշվով, իսկ ԱՄՆ-ի հավաքականի երկրորդ գոլը խփեց [[Միշել Էքերս|Միշել Էքերսը]] խաղի ամենավերջում՝ 11 մետրանոցներով): Չինաստանի հավաքականի դեմ եզրափակիչում ԱՄՆ-ի թիմը չկարողացավ գրավել մրցակիցների դարպասը ոչ հիմնական ժամանակում, ոչ էլ լրացուցիչ ժամանակում, բայց Սքարին ոչ մի գնդակ բաց չթողեց: Հետխաղյա 11 մետրանոց հարվածաշարում ամերիկացի դարպասապահը հետ մղեց մեկ հարված, և դա բավարար էր իր թիմի վերջնական հաղթանակի համար: Հավաքականի ավագ [[Ջուլի Ֆաուդի|Ջուլի Ֆաուդիի]] խոսքով՝ Սքարիի թիմակիցները հստակ գիտեին, որ 11 մետրանոց հարվածաշարում նա կխփի առնվազն մեկ գնդակ, և նրանց համար բավական է պարզապես գոլ խփել<ref name="USS">{{Cite web |url=https://www.ussoccer.com/stories/2018/02/briana-scurry-a-pioneer-a-legend-in-goal |title=Briana Scurry: A Pioneer, A Legend in Goal |website=U.S. Soccer |lang=en |date=2018-02-09 |access-date=2021-07-28 |archive-date=2021-07-27 |archive-url=https://web.archive.org/web/20210727235300/https://www.ussoccer.com/stories/2018/02/briana-scurry-a-pioneer-a-legend-in-goal |deadlink=no }}</ref>։ Սքարին դարձել է կանանց ֆուտբոլի պատմության մեջ առաջին դարպասապահը, ով ոսկե մեդալներ է նվաճել և օլիմպիադաներում, և աշխարհի առաջնությունում<ref name="JWS">{{cite web |url=https://justwomenssports.com/its-time-for-briana-scurry-to-receive-her-full-due/ |title=It's Time for Briana Scurry to Receive Her Full Due |author=Yara El-Shaboury |website=Just Women's Sports |lang=en |date=2021-02-19 |access-date=2021-07-28 |archive-date=2021-07-10 |archive-url=https://web.archive.org/web/20210710160244/https://justwomenssports.com/its-time-for-briana-scurry-to-receive-her-full-due/ |deadlink=no }}</ref>։
1994 թվականից՝ ԱՄՆ-ի հավաքականի հիմնական կազմի դարպասապահ, 1995 թվականի աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 1996 թվականին հավաքականի հետ դարձել է [[Ատլանտա]]յի [[Ամառային օլիմպիական խաղեր 1996|օլիմպիական ֆուտբոլային մրցաշարի]] հաղթող<ref name="WF" />։ Երեք տարի անց աշխարհի առաջնությունում, որը նույնպես անցկացվում էր ԱՄՆ-ում, չոր պաշտպանվեց Բրազիլիայի հավաքականի դեմ կիսաեզրափակիչ հանդիպումը՝ ապահովելով ամերիկուհիների մուտքը եզրափակիչ (խաղն ավարտվեց 2:0 հաշվով, իսկ ԱՄՆ-ի հավաքականի երկրորդ գոլը խփեց [[Միշել Էքերս]]ը խաղի ամենավերջում՝ 11 մետրանոցներով)։ Չինաստանի հավաքականի դեմ եզրափակիչում ԱՄՆ-ի թիմը չկարողացավ գրավել մրցակիցների դարպասը ոչ հիմնական ժամանակում, ոչ էլ լրացուցիչ ժամանակում, բայց Սքարին ոչ մի գնդակ բաց չթողեց։ Հետխաղյա 11 մետրանոց հարվածաշարում ամերիկացի դարպասապահը հետ մղեց մեկ հարված, և դա բավարար էր իր թիմի վերջնական հաղթանակի համար։ Հավաքականի ավագ [[Ջուլի Ֆաուդի]]ի խոսքով՝ Սքարիի թիմակիցները հստակ գիտեին, որ 11 մետրանոց հարվածաշարում նա կխփի առնվազն մեկ գնդակ, և նրանց համար բավական է պարզապես գոլ խփել<ref name="USS">{{Cite web |date=2018 թ․ փետրվարի 9 |title=Briana Scurry: A Pioneer, A Legend in Goal |url=https://www.ussoccer.com/stories/2018/02/briana-scurry-a-pioneer-a-legend-in-goal |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210727235300/https://www.ussoccer.com/stories/2018/02/briana-scurry-a-pioneer-a-legend-in-goal |archive-date=2021 թ․ հուլիսի 27 |access-date=2021 թ․ հուլիսի 28 |website=U.S. Soccer |language=en}}</ref>։ Սքարին դարձել է կանանց ֆուտբոլի պատմության մեջ առաջին դարպասապահը, ով ոսկե մեդալներ է նվաճել և օլիմպիադաներում, և աշխարհի առաջնությունում<ref name="JWS">{{Cite web |author=Yara El-Shaboury |date=2021 թ․ փետրվարի 19 |title=It's Time for Briana Scurry to Receive Her Full Due |url=https://justwomenssports.com/its-time-for-briana-scurry-to-receive-her-full-due/ |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210710160244/https://justwomenssports.com/its-time-for-briana-scurry-to-receive-her-full-due/ |archive-date=2021 թ․ հուլիսի 10 |access-date=2021 թ․ հուլիսի 28 |website=Just Women's Sports |language=en}}</ref>։


2000 թվականի Օլիմպիական խաղերից առաջ Սքարին կորցրեց իր տեղը հավաքականի հիմնական կազմում։ Պատճառը վնասվածքներն են, սթրեսը և արտամրցաշրջանային հատվածում 11 կիլոգրամ քաշ հավաքելը<ref name="Undefeated">{{cite web |url=https://theundefeated.com/features/briana-scurry-enters-national-soccer-hall-of-fame-after-overcoming-brain-injury-suicidal-thoughts-and-financial-woes/ |title=Briana Scurry enters National Soccer Hall of Fame after overcoming brain injury, suicidal thoughts and financial woes |author=Rhiannon Walker |website=The Undefeated |lang=en |date=2018-02-09 |access-date=2021-07-28 |archive-date=2021-07-26 |archive-url=https://web.archive.org/web/20210726053622/https://theundefeated.com/features/briana-scurry-enters-national-soccer-hall-of-fame-after-overcoming-brain-injury-suicidal-thoughts-and-financial-woes/ |deadlink=no }}</ref>։ Նա խաղադաշտ դուրս չեկավ ամբողջ օլիմպիական մրցաշարի ընթացքում, բայց որպես հավաքականի անդամ, դրա արդյունքում ստացավ արծաթե մեդալ: Հաջորդ տարի Սքարին, սակայն, 1999 թվականի չեմպիոնական կազմի մյուս անդամների հետ միասին դարձավ կանանց պրոֆեսիոնալ Միացյալ ֆուտբոլային ասոցիացիայի (WUSA) հիմնադիրներից մեկը, որտեղ 2001-2003 թվականներին խաղացել է որպես հիմնական կազմի դարպասապահ «Ատլանտա Բիթ» ակումբում<ref name="JWS" />։ Երեք մրցաշրջանի ընթացքում «Ատլանտան» երկու անգամ հասել է չեմպիոնական տիտղոսի համար խաղին<ref name="NSHOF">{{cite web |url=https://www.nationalsoccerhof.com/players/briana-scurry.html |title=Briana Scurry - 2017 Inductee |website=National Soccer Hall of Fame |lang=en |access-date=2021-07-28 |archive-date=2021-07-28 |archive-url=https://web.archive.org/web/20210728170029/https://www.nationalsoccerhof.com/players/briana-scurry.html |deadlink=no }}</ref>։ Այս մրցաշրջաններից առաջինում՝ 2001 թվականին, ակումբը բաց թողեց լիգայի ամենաքիչ գոլերը՝ 21<ref>{{cite web|url=https://www.statscrew.com/womenssoccer/stats/t-WATB/y-2001 |title=2001 Atlanta Beat Statistics |website=StatsCrew |lang=en |archiveurl=https://web.archive.org/web/20210728205933/https://www.statscrew.com/womenssoccer/stats/t-WATB/y-2001 |archivedate=2021-07-28}}</ref>, իսկ երկրորդում՝ 2003 թվականին, Սքարին ճանաչվեց WUSA-ի տարվա դարպասապահ<ref name="UMass" />։ 2002 թվականին նա վերադարձել է ազգային հավաքական և 2003 թվականին եղել է նրա հիմնական դարպասապահը աշխարհի առաջնությունում<ref name="UMHOF">{{cite web |url=https://umassathletics.com/honors/hall-of-fame/briana-scurry/152 |title=Hall of Fame - Briana Scurry |publisher=University of Massachusetts Amherst |lang=en |access-date=2020-07-28 |archive-date=2021-09-21 |archive-url=https://web.archive.org/web/20210921144035/https://umassathletics.com/honors/hall-of-fame/briana-scurry/152 |deadlink=no }}</ref>՝ թիմի հետ նվաճելով բրոնզե մեդալներ<ref name="JWS" />։
2000 թվականի Օլիմպիական խաղերից առաջ Սքարին կորցրեց իր տեղը հավաքականի հիմնական կազմում։ Պատճառը վնասվածքներն են, սթրեսը և արտամրցաշրջանային հատվածում 11 կիլոգրամ քաշ հավաքելը<ref name="Undefeated">{{Cite web |author=Rhiannon Walker |date=2018 թ․ փետրվարի 9 |title=Briana Scurry enters National Soccer Hall of Fame after overcoming brain injury, suicidal thoughts and financial woes |url=https://theundefeated.com/features/briana-scurry-enters-national-soccer-hall-of-fame-after-overcoming-brain-injury-suicidal-thoughts-and-financial-woes/ |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210726053622/https://theundefeated.com/features/briana-scurry-enters-national-soccer-hall-of-fame-after-overcoming-brain-injury-suicidal-thoughts-and-financial-woes/ |archive-date=2021 թ․ հուլիսի 26 |access-date=2021 թ․ հուլիսի 28 |website=The Undefeated |language=en}}</ref>։ Նա խաղադաշտ դուրս չեկավ ամբողջ օլիմպիական մրցաշարի ընթացքում, բայց որպես հավաքականի անդամ, դրա արդյունքում ստացավ արծաթե մեդալ։ Հաջորդ տարի Սքարին, սակայն, 1999 թվականի չեմպիոնական կազմի մյուս անդամների հետ միասին դարձավ կանանց պրոֆեսիոնալ Միացյալ ֆուտբոլային ասոցիացիայի (WUSA) հիմնադիրներից մեկը, որտեղ 2001-2003 թվականներին խաղացել է որպես հիմնական կազմի դարպասապահ «Ատլանտա Բիթ» ակումբում<ref name="JWS" />։ Երեք մրցաշրջանի ընթացքում «Ատլանտան» երկու անգամ հասել է չեմպիոնական տիտղոսի համար խաղին<ref name="NSHOF">{{Cite web |title=Briana Scurry - 2017 Inductee |url=https://www.nationalsoccerhof.com/players/briana-scurry.html |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210728170029/https://www.nationalsoccerhof.com/players/briana-scurry.html |archive-date=2021 թ․ հուլիսի 28 |access-date=2021 թ․ հուլիսի 28 |website=National Soccer Hall of Fame |language=en}}</ref>։ Այս մրցաշրջաններից առաջինում՝ 2001 թվականին, ակումբը բաց թողեց լիգայի ամենաքիչ գոլերը՝ 21<ref>{{Cite web |title=2001 Atlanta Beat Statistics |url=https://www.statscrew.com/womenssoccer/stats/t-WATB/y-2001 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20210728205933/https://www.statscrew.com/womenssoccer/stats/t-WATB/y-2001 |archivedate=2021 թ․ հուլիսի 28 |website=StatsCrew |language=en}}</ref>, իսկ երկրորդում՝ 2003 թվականին, Սքարին ճանաչվեց WUSA-ի տարվա դարպասապահ<ref name="UMass" />։ 2002 թվականին նա վերադարձել է ազգային հավաքական և 2003 թվականին եղել է նրա հիմնական դարպասապահը աշխարհի առաջնությունում<ref name="UMHOF">{{Cite web |title=Hall of Fame - Briana Scurry |url=https://umassathletics.com/honors/hall-of-fame/briana-scurry/152 |url-status=live |archive-url=https://web.archive.org/web/20210921144035/https://umassathletics.com/honors/hall-of-fame/briana-scurry/152 |archive-date=2021 թ․ սեպտեմբերի 21 |access-date=2020 թ․ հուլիսի 28 |publisher=University of Massachusetts Amherst |language=en}}</ref>՝ թիմի հետ նվաճելով բրոնզե մեդալներ<ref name="JWS" />։


2004 թվականին Սքարին կրկին մասնակցեց Աթենքի Օլիմպիական խաղերին՝ որպես ԱՄՆ հավաքականի հիմնական դարպասապահ: Մրցաշարից երկու ամիս առաջ մահացել է նրա հայրը՝ Էռնեստը, ով կյանքի վերջին տարիներին տառապում էր երիկամային անբավարարությունից, շագանակագեղձի քաղցկեղից և սրտի հետ կապված խնդիրներից։ Ամերիկուհիները սկարիի հետ նույն՝ 2:1 հաշվով հաղթեցին փլեյ-օֆֆի խաղերը Ճապոնիայի, Գերմանիայի և Բրազիլիայի հավաքականների դեմ և վերադարձան օդիմպիական չեմպիոնուհու կոչումը<ref name="Undefeated" />։
2004 թվականին Սքարին կրկին մասնակցեց Աթենքի Օլիմպիական խաղերին՝ որպես ԱՄՆ հավաքականի հիմնական դարպասապահ։ Մրցաշարից երկու ամիս առաջ մահացել է նրա հայրը՝ Էռնեստը, ով կյանքի վերջին տարիներին տառապում էր երիկամային անբավարարությունից, շագանակագեղձի քաղցկեղից և սրտի հետ կապված խնդիրներից։ Ամերիկուհիները սկարիի հետ նույն՝ 2:1 հաշվով հաղթեցին փլեյ-օֆֆի խաղերը Ճապոնիայի, Գերմանիայի և Բրազիլիայի հավաքականների դեմ և վերադարձան օդիմպիական չեմպիոնուհու կոչումը<ref name="Undefeated" />։


2007 թվականի աշխարհի առաջնության համար Սքարին 36 տարեկանում կրկին զիջեց ԱՄՆ-ի հավաքականի առաջին դարպասապահի տեղը, որն այս անգամ վաստակեց [[Հոուփ Սոլո|Հոուփ Սոլոյի]] մակարդակը։ Այնուամենայնիվ, նա երկու հանդիպում անցկացրեց առաջնությունում՝ հերթական անգամ ամերիկյան թիմի հետ գրավելով երրորդ տեղը։ Նա հավաքականի կազմում ելույթներն ավարտել է 2008 թվականին՝ չհանդիպելով Պեկինի Օլիմպիական խաղերին մեկնող կազմին<ref name="JWS" />։ Ընդհանուր առմամբ, հավաքականում իր ելույթների ընթացքում Սքարին 173 հանդիպում է անցկացրել, ինչը պատմության մեջ 10-րդ ցուցանիշն է թիմի բոլոր խաղացողների շրջանում և առաջինը դարպասապահների շրջանում<ref name="UMass" />։ Այս խաղերից 72-ում ԱՄՆ-ի հավաքականը ոչ մի գոլ բաց չի թողել<ref name="USS" />։
2007 թվականի աշխարհի առաջնության համար Սքարին 36 տարեկանում կրկին զիջեց ԱՄՆ-ի հավաքականի առաջին դարպասապահի տեղը, որն այս անգամ հասել է [[Հոուփ Սոլո]]յի մակարդակը։ Այնուամենայնիվ, նա երկու հանդիպում անցկացրեց առաջնությունում՝ հերթական անգամ ամերիկյան թիմի հետ գրավելով երրորդ տեղը։ Նա հավաքականի կազմում ելույթներն ավարտել է 2008 թվականին՝ չհանդիպելով Պեկինի Օլիմպիական խաղերին մեկնող կազմին<ref name="JWS" />։ Ընդհանուր առմամբ, հավաքականում իր ելույթների ընթացքում Սքարին 173 հանդիպում է անցկացրել, ինչը պատմության մեջ 10-րդ ցուցանիշն է թիմի բոլոր խաղացողների շրջանում և առաջինը դարպասապահների շրջանում<ref name="UMass" />։ Այս խաղերից 72-ում ԱՄՆ-ի հավաքականը ոչ մի գոլ բաց չի թողել<ref name="USS" />։


Միջազգային կարիերան ավարտելուց հետո Սքարին միացավ նոր ձևավորված ՎՊՍ լիգայի «Վաշինգտոն Ֆրիդոմ» ակումբին։ Նա խաղադաշտ է մտել մեկնարկային կազմում լիգայի պատմության մեջ առաջին խաղում, որը «Վաշինգտոնն» անցկացրել է «Լոս Անջելես Սոլ» ակումբի դեմ, սակայն երկու մրցաշրջան քիչ է խաղացել՝ տառապելով մշտական վնասվածքներից։ Նա կարիերան ավարտել է 2010 թվականին՝ 39 տարեկան հասակում<ref name="WF" />, [[Ուղեղի ցնցում|ուղեղի ցնցումից]] հետո, որը ստացել էր «Ֆիլադելֆիա Ինդեպենդենս» թիմի ֆուտբոլիստուհու հետ բախման ժամանակ ծնկից գլխին հարվածից<ref name="Undefeated" />։
Միջազգային կարիերան ավարտելուց հետո Սքարին միացավ նոր ձևավորված ՎՊՍ լիգայի «Վաշինգտոն Ֆրիդոմ» ակումբին։ Նա խաղադաշտ է մտել մեկնարկային կազմում լիգայի պատմության մեջ առաջին խաղում, որը «Վաշինգտոնն» անցկացրել է «Լոս Անջելես Սոլ» ակումբի դեմ, սակայն երկու մրցաշրջան քիչ է խաղացել՝ տառապելով մշտական վնասվածքներից։ Նա կարիերան ավարտել է 2010 թվականին՝ 39 տարեկան հասակում<ref name="WF" />, [[ուղեղի ցնցում]]ից հետո, որը ստացել էր «Ֆիլադելֆիա Ինդեպենդենս» թիմի ֆուտբոլիստուհու հետ բախման ժամանակ ծնկից գլխին հարվածից<ref name="Undefeated" />։


== Հետագա կյանքը ==
== Հետագա կյանքը ==
Կարիերայի վերջին խաղում ստացած վնասվածքից հետո Սքարին տառապում էր [[Միգրեն|միգրենից]], [[Գլխապտույտ|գլխապտույտից]] և տարածական ապակողմնորոշումից։ Չնայած դրան, նա ստիպված էր հոգ տանել իր մոր՝ Ռոբիի մասին, ով զարգացնում էր [[Ալցհայմերի հիվանդություն|Ալցհայմերի հիվանդությունը]]: Ապահովագրական ընկերությունից աշխատունակության կորստի համար վճարումներն անկանոն են ստացվել (հաճախ միայն փաստաբանի միջոցով դիմելուց հետո), և կոմունալ ծառայությունների համար կուտակված պարտքը ստիպել է կրկնակի օլիմպիական չեմպիոնուհուն գրավ դնել իր երկու ոսկե մեդալները։ Չորս տարի շարունակ Սքարին պայքարում էր դեպրեսիայի և ինքնասպանության մասին մտքերի դեմ, և երբեմն նրան այդ քայլից հետ էր պահում միայն մոր մասին հոգ տանելու անհրաժեշտությունը<ref name="Undefeated" />։
Կարիերայի վերջին խաղում ստացած վնասվածքից հետո Սքարին տառապում էր [[միգրեն]]ից, [[գլխապտույտ]]ից և տարածական ապակողմնորոշումից։ Չնայած դրան, նա ստիպված էր հոգ տանել իր մոր՝ Ռոբիի մասին, որը տառապում էր [[Ալցհայմերի հիվանդություն]]ը։ Ապահովագրական ընկերությունից աշխատունակության կորստի համար վճարումներն անկանոն են ստացվել (հաճախ միայն փաստաբանի միջոցով դիմելուց հետո), և կոմունալ ծառայությունների համար կուտակված պարտքը ստիպել է կրկնակի օլիմպիական չեմպիոնուհուն գրավ դնել իր երկու ոսկե մեդալները։ Չորս տարի շարունակ Սքարին պայքարում էր դեպրեսիայի և ինքնասպանության մասին մտքերի դեմ, և երբեմն նրան այդ քայլից հետ էր պահում միայն մոր մասին հոգ տանելու անհրաժեշտությունը<ref name="Undefeated" />։


⚫
2012 թվականին իր ընկերուհու՝ Նաոմի Գոնսալեսի խորհրդով, Սկարին կապվեց Live Wire Media Relations հանրային կապերի ընկերության գլխավոր և նախագահ առնետ Զիզոսի հետ։ Զիզոսը Սքարիի դժվարությունները հանրայնացրեց, և դրա շնորհիվ հաջորդ տարի ապահովագրական ընկերությունը համաձայնեց վճարել օքսիպիտալ նյարդի վիրահատության համար, որի անհրաժեշտությունը մինչ այդ կասկածի տակ էր դրվել։ Զիզոսը նաև օգնեց Սքարիին ետ գնել իր օլիմպիական մեդալները։ Նրա աջակցությամբ նախկին ֆուտբոլիստուհին դարձել է հանրությանը ուղեղի ցնցման հետ կապված խնդիրների մասին տեղեկացման արշավի մի մաս, մասնավորապես՝ որպես վկա հանդես գալով [[ԱՄՆ Կոնգրես]]ի առջև։ Սքարին, որը չի թաքցրել իր համասեռահակությունը դեռ կարիերայի ծաղկման շրջանում, նույնպես սկսել է ակտիվ մասնակցություն ունենալ սեռական փոքրամասնությունների իրավունքների համար պայքարում<ref name="Undefeated" />։ Հետագայում Սքարին և Զիզոսը նույնասեռ ամուսնության մեջ են մտել<ref name="JWS" />։
[[Պատկեր:Briana Scurry (13856371004) (cropped).jpg|left|thumb|140px|Սքարին 2014 թվականին]]
⚫
2012 թվականին իր ընկերուհու՝ Նաոմի Գոնսալեսի խորհրդով, Սկարին կապվեց Live Wire Media Relations հանրային կապերի ընկերության գլխավոր և նախագահ առնետ Զիզոսի հետ: Զիզոսը Սքարիի դժվարությունները հանրայնացրեց, և դրա շնորհիվ հաջորդ տարի ապահովագրական ընկերությունը համաձայնեց վճարել օքսիպիտալ նյարդի վիրահատության համար, որի անհրաժեշտությունը մինչ այդ կասկածի տակ էր դրվել: Զիզոսը նաև օգնեց Սքարիին խնայողական խանութից գնել օլիմպիական մեդալները։ Նրա աջակցությամբ նախկին ֆուտբոլիստուհին դարձել է հանրությանը ցնցման հետ կապված խնդիրների մասին տեղեկացնելու արշավի մի մասը, մասնավորապես՝ որպես վկա հանդես գալով [[ԱՄՆ Կոնգրես|ԱՄՆ Կոնգրեսի]] առջև: Սքարին, որը չի թաքցրել իր համասեռամոլությունը դեռ կարիերայի ծաղկման շրջանում, նույնպես սկսել է ակտիվ մասնակցություն ունենալ սեռական փոքրամասնությունների իրավունքների համար պայքարում<ref name="Undefeated" />։ Հետագայում Սքարին և Զիզոսը նույնասեռ ամուսնության մեջ են մտել<ref name="JWS" />։


Մոր մահից հետո Սքարին զբաղվել է մարզչական աշխատանքով։ Երիտասարդ խաղացողների հետ նրա անհատական դասընթացները հիմք հանդիսացան [[Կանանց ֆուտբոլի ազգային լիգա|կանանց ֆուտբոլի ազգային լիգայում]] (NWSL) հանդես եկող «Վաշինգտոն Սփիրիթ» ակումբի համար 2016 թվականին Սքարիին հռչակելու որպես իր պատվավոր ավագ, իսկ 2017 թվականի վերջին նա պաշտոնապես նշանակվեց [[Մերիլենդ|Մերիլենդի]] և [[Վիրջինիա|Վիրջինիայի]] ակումբի երիտասարդական ակադեմիաների գլխավոր մարզչի առաջին օգնական և տեխնիկական խորհրդատու<ref>{{cite web|url=https://www.frontrowsoccer.com/2017/12/07/new-challenge-spirit-names-ex-uswnt-gk-scurry-assistant-coach/ |title=New challenge: Spirit names ex-USWNT GK Scurry assistant coach |website=Front Row Soccer |lang=en |date=2017-12-07 }access-date=2021-07-28}}</ref>։ Սքարիի սաներից էր Թրինիթի Ռոդմանը, ով 2021 թվականի սկզբին դարձավ NWSL նախագծում երբևէ ընտրված ամենաերիտասարդ խաղացողը<ref name="JWS" />։
Մոր մահից հետո Սքարին զբաղվել է մարզչական աշխատանքով։ Երիտասարդ խաղացողների հետ նրա անհատական դասընթացները հիմք հանդիսացան [[կանանց ֆուտբոլի ազգային լիգա]]յում (NWSL) հանդես եկող «Վաշինգտոն Սփիրիթ» ակումբի համար 2016 թվականին Սքարիին հռչակելու որպես իր պատվավոր ավագ, իսկ 2017 թվականի վերջին նա պաշտոնապես նշանակվեց [[Մերիլենդ]]ի և [[Վիրջինիա]]յի ակումբի երիտասարդական ակադեմիաների գլխավոր մարզչի առաջին օգնական և տեխնիկական խորհրդատու<ref>{{Cite web |date=2017-12-07 |access-date=2021-07-28 |title=New challenge: Spirit names ex-USWNT GK Scurry assistant coach |url=https://www.frontrowsoccer.com/2017/12/07/new-challenge-spirit-names-ex-uswnt-gk-scurry-assistant-coach/ |website=Front Row Soccer |language=en}}</ref>։ Սքարիի սաներից էր Թրինիթի Ռոդմանը, ով 2021 թվականի սկզբին դարձել է NWSL նախագծում երբևէ ընտրված ամենաերիտասարդ խաղացողը<ref name="JWS" />։


== Արժանիքների ճանաչում ==
== Արժանիքների ճանաչում ==
2005 թվականին Բրայան Սքարիի անունը ներառվել Է Մասաչուսեթսի Ամհերսթի համալսարանի Սպորտային Փառքի սրահի ցուցակներում<ref name="UMHOF" />։ Երբ 2016-ին [[Սմիթսոնյան ինստիտուտ|Սմիթսոնյանի]] հովանու ներքո բացվեց աֆրոամերիկյան պատմության և մշակույթի ազգային թանգարանը, Սքարին՝ 1990-ականների ԱՄՆ-ի տիտղոսակիր հավաքականի միակ սևամորթ ֆուտբոլիստը, դարձավ «բաժին IX»-ին նվիրված ցուցահանդեսում ներկայացված գործիչներից մեկը, ինչպես նաև աֆրոամերիկացի կանանց նվաճումների այլ խորհրդանիշներ<ref name="JWS" />։ 2017 թվականին նա ընտրվել է ԱՄՆ ֆուտբոլի Փառքի ազգային սրահում<ref name="UMass" />, դառնալով առաջին կին Դարպասապահը և առաջին սևամորթ ֆուտբոլիստը իր անդամների շրջանում<ref name="Undefeated" />։
2005 թվականին Բրայան Սքարիի անունը ներառվել Է Մասաչուսեթսի Ամհերսթի համալսարանի Սպորտային Փառքի սրահի ցուցակներում<ref name="UMHOF" />։ Երբ 2016-ին [[Սմիթսոնյան ինստիտուտ|Սմիթսոնյանի]] հովանու ներքո բացվեց աֆրոամերիկյան պատմության և մշակույթի ազգային թանգարանը, Սքարին՝ 1990-ականների ԱՄՆ-ի տիտղոսակիր հավաքականի միակ սևամորթ ֆուտբոլիստը, դարձավ «բաժին IX»-ին նվիրված ցուցահանդեսում ներկայացված գործիչներից մեկը, ինչպես նաև աֆրոամերիկացի կանանց նվաճումների այլ խորհրդանիշներ<ref name="JWS" />։ 2017 թվականին նա ընտրվել է ԱՄՆ ֆուտբոլի Փառքի ազգային սրահ<ref name="UMass" />, դառնալով առաջին կին դարպասապահը և առաջին սևամորթ ֆուտբոլիստը սրահի անդամների շրջանում<ref name="Undefeated" />։


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
{{ծանցանկ}}



== Արտաքին հղումներ ==
== Արտաքին հղումներ ==
* {{official|briscurry.com|Брайаны Скарри}}{{ref-en}}
* {{official|briscurry.com|Брайаны Скарри}}{{ref-en}}
{{Արտաքին հղումներ}}
{{Արտաքին հղումներ}}

[[Կատեգորիա:2004 թվականի Ամառային օլիմպիական խաղերի չեմպիոններ]]
[[Կատեգորիա:Ամերիկացի կին ֆուտբոլիստներ]]
[[Կատեգորիա:Ամերիկացի օլիմպիական չեմպիոններ]]
[[Կատեգորիա:Ամերիկացի ֆուտբոլիստներ]]
[[Կատեգորիա:Ամերիկացիներ]]
[[Կատեգորիա:Կանանց ֆուտբոլի դարպասապահներ]]
[[Կատեգորիա:Ֆուտբոլային մարզիչներ այբբենական կարգով]]
[[Կատեգորիա:Ֆուտբոլիստուհիներ]]

Ընթացիկ տարբերակը 07:02, 9 Հուլիսի 2024-ի դրությամբ

Բրայանա Սքարի
անգլ.՝ Briana Scurry
Քաղաքացիությունը  ԱՄՆ
Ծննդյան ամսաթիվ սեպտեմբերի 7, 1971(1971-09-07)[1][2] (53 տարեկան)
Ծննդավայր Մինեապոլիս, Մինեսոտա, ԱՄՆ
Հասակ 173 սանտիմետր
Քաշ 65 կիլոգրամ
Դիրք դարպասապահ

Բրայանա Սքարի (անգլ.՝ Briana Scurry; սեպտեմբերի 7, 1971(1971-09-07)[1][2], Մինեապոլիս, Մինեսոտա, ԱՄՆ), ամերիկացի ֆուտբոլիստ (դարպասապահ) և ֆուտբոլի մարզիչ։ ԱՄՆ-ի հավաքականի կազմում կրկնակի օլիմպիական չեմպիոն է (1996, 2004) և աշխարհի չեմպիոն (1999), աշխարհի առաջնությունների եռակի բրոնզե մեդալակիր։ Կանանց Միացյալ ֆուտբոլային ասոցիացիայի տարվա դարպասապահ (2003), ԱՄՆ ֆուտբոլի Փառքի ազգային սրահի անդամ (2017)։

Խաղային կարիերա

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է Մինեապոլիսում 1971 թվականին, ավարտել է Անոկեի (Մինեսոտա) միջնակարգ դպրոցը[3], որի հավաքականի հետ 1989 թվականին դարձել է Մինեսոտա նահանգի չեմպիոն[4]։ 1990-1993 թվականներին խաղացել է Մասաչուսեթսի Ամհերսթի համալսարանի հավաքականում, 1991-1993 թվականներին նրա հետ դուրս գալով NCAA I դիվիզիոնի փլեյ-օֆֆ՝ 1992 թվականի մրցաշրջանում Մասաչուսեթսի թիմը հասել է քառորդ եզրափակիչ, իսկ Սքարիի ուսումնառության վերջին տարում՝ քառորդ եզրափակիչ։ Այս մրցաշրջանի արդյունքում, որում նրա հավաքականը նույնպես պատմության մեջ առաջին անգամ դարձավ Atlantic 10 կոնֆերանսի չեմպիոն, Սքարին ճանաչվեց ԱՄՆ-ի լավագույն դարպասապահ և ընդգրկվեց NCAA-ի խորհրդանշական հավաքականում[5]։ Մասաչուսեթսի համալսարանի հավաքականի կազմում ելույթների ընթացքում նա անցկացրել է 65 հանդիպում (48 հաղթանակ, 13 ոչ-ոքի և 3 պարտություն), որոնցից 37-ում բաց չի թողել ոչ մի գնդակ։ Միջին հաշվով, նա մեկ խաղում բաց է թողել 0,56 գոլ[3] (0,906 անդրադարձած հարվածների տոկոսը[5])։

1994 թվականից՝ ԱՄՆ-ի հավաքականի հիմնական կազմի դարպասապահ, 1995 թվականի աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ 1996 թվականին հավաքականի հետ դարձել է Ատլանտայի օլիմպիական ֆուտբոլային մրցաշարի հաղթող[3]։ Երեք տարի անց աշխարհի առաջնությունում, որը նույնպես անցկացվում էր ԱՄՆ-ում, չոր պաշտպանվեց Բրազիլիայի հավաքականի դեմ կիսաեզրափակիչ հանդիպումը՝ ապահովելով ամերիկուհիների մուտքը եզրափակիչ (խաղն ավարտվեց 2:0 հաշվով, իսկ ԱՄՆ-ի հավաքականի երկրորդ գոլը խփեց Միշել Էքերսը խաղի ամենավերջում՝ 11 մետրանոցներով)։ Չինաստանի հավաքականի դեմ եզրափակիչում ԱՄՆ-ի թիմը չկարողացավ գրավել մրցակիցների դարպասը ոչ հիմնական ժամանակում, ոչ էլ լրացուցիչ ժամանակում, բայց Սքարին ոչ մի գնդակ բաց չթողեց։ Հետխաղյա 11 մետրանոց հարվածաշարում ամերիկացի դարպասապահը հետ մղեց մեկ հարված, և դա բավարար էր իր թիմի վերջնական հաղթանակի համար։ Հավաքականի ավագ Ջուլի Ֆաուդիի խոսքով՝ Սքարիի թիմակիցները հստակ գիտեին, որ 11 մետրանոց հարվածաշարում նա կխփի առնվազն մեկ գնդակ, և նրանց համար բավական է պարզապես գոլ խփել[6]։ Սքարին դարձել է կանանց ֆուտբոլի պատմության մեջ առաջին դարպասապահը, ով ոսկե մեդալներ է նվաճել և օլիմպիադաներում, և աշխարհի առաջնությունում[7]։

2000 թվականի Օլիմպիական խաղերից առաջ Սքարին կորցրեց իր տեղը հավաքականի հիմնական կազմում։ Պատճառը վնասվածքներն են, սթրեսը և արտամրցաշրջանային հատվածում 11 կիլոգրամ քաշ հավաքելը[8]։ Նա խաղադաշտ դուրս չեկավ ամբողջ օլիմպիական մրցաշարի ընթացքում, բայց որպես հավաքականի անդամ, դրա արդյունքում ստացավ արծաթե մեդալ։ Հաջորդ տարի Սքարին, սակայն, 1999 թվականի չեմպիոնական կազմի մյուս անդամների հետ միասին դարձավ կանանց պրոֆեսիոնալ Միացյալ ֆուտբոլային ասոցիացիայի (WUSA) հիմնադիրներից մեկը, որտեղ 2001-2003 թվականներին խաղացել է որպես հիմնական կազմի դարպասապահ «Ատլանտա Բիթ» ակումբում[7]։ Երեք մրցաշրջանի ընթացքում «Ատլանտան» երկու անգամ հասել է չեմպիոնական տիտղոսի համար խաղին[9]։ Այս մրցաշրջաններից առաջինում՝ 2001 թվականին, ակումբը բաց թողեց լիգայի ամենաքիչ գոլերը՝ 21[10], իսկ երկրորդում՝ 2003 թվականին, Սքարին ճանաչվեց WUSA-ի տարվա դարպասապահ[5]։ 2002 թվականին նա վերադարձել է ազգային հավաքական և 2003 թվականին եղել է նրա հիմնական դարպասապահը աշխարհի առաջնությունում[11]՝ թիմի հետ նվաճելով բրոնզե մեդալներ[7]։

2004 թվականին Սքարին կրկին մասնակցեց Աթենքի Օլիմպիական խաղերին՝ որպես ԱՄՆ հավաքականի հիմնական դարպասապահ։ Մրցաշարից երկու ամիս առաջ մահացել է նրա հայրը՝ Էռնեստը, ով կյանքի վերջին տարիներին տառապում էր երիկամային անբավարարությունից, շագանակագեղձի քաղցկեղից և սրտի հետ կապված խնդիրներից։ Ամերիկուհիները սկարիի հետ նույն՝ 2:1 հաշվով հաղթեցին փլեյ-օֆֆի խաղերը Ճապոնիայի, Գերմանիայի և Բրազիլիայի հավաքականների դեմ և վերադարձան օդիմպիական չեմպիոնուհու կոչումը[8]։

2007 թվականի աշխարհի առաջնության համար Սքարին 36 տարեկանում կրկին զիջեց ԱՄՆ-ի հավաքականի առաջին դարպասապահի տեղը, որն այս անգամ հասել է Հոուփ Սոլոյի մակարդակը։ Այնուամենայնիվ, նա երկու հանդիպում անցկացրեց առաջնությունում՝ հերթական անգամ ամերիկյան թիմի հետ գրավելով երրորդ տեղը։ Նա հավաքականի կազմում ելույթներն ավարտել է 2008 թվականին՝ չհանդիպելով Պեկինի Օլիմպիական խաղերին մեկնող կազմին[7]։ Ընդհանուր առմամբ, հավաքականում իր ելույթների ընթացքում Սքարին 173 հանդիպում է անցկացրել, ինչը պատմության մեջ 10-րդ ցուցանիշն է թիմի բոլոր խաղացողների շրջանում և առաջինը դարպասապահների շրջանում[5]։ Այս խաղերից 72-ում ԱՄՆ-ի հավաքականը ոչ մի գոլ բաց չի թողել[6]։

Միջազգային կարիերան ավարտելուց հետո Սքարին միացավ նոր ձևավորված ՎՊՍ լիգայի «Վաշինգտոն Ֆրիդոմ» ակումբին։ Նա խաղադաշտ է մտել մեկնարկային կազմում լիգայի պատմության մեջ առաջին խաղում, որը «Վաշինգտոնն» անցկացրել է «Լոս Անջելես Սոլ» ակումբի դեմ, սակայն երկու մրցաշրջան քիչ է խաղացել՝ տառապելով մշտական վնասվածքներից։ Նա կարիերան ավարտել է 2010 թվականին՝ 39 տարեկան հասակում[3], ուղեղի ցնցումից հետո, որը ստացել էր «Ֆիլադելֆիա Ինդեպենդենս» թիմի ֆուտբոլիստուհու հետ բախման ժամանակ ծնկից գլխին հարվածից[8]։

Հետագա կյանքը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարիերայի վերջին խաղում ստացած վնասվածքից հետո Սքարին տառապում էր միգրենից, գլխապտույտից և տարածական ապակողմնորոշումից։ Չնայած դրան, նա ստիպված էր հոգ տանել իր մոր՝ Ռոբիի մասին, որը տառապում էր Ալցհայմերի հիվանդությունը։ Ապահովագրական ընկերությունից աշխատունակության կորստի համար վճարումներն անկանոն են ստացվել (հաճախ միայն փաստաբանի միջոցով դիմելուց հետո), և կոմունալ ծառայությունների համար կուտակված պարտքը ստիպել է կրկնակի օլիմպիական չեմպիոնուհուն գրավ դնել իր երկու ոսկե մեդալները։ Չորս տարի շարունակ Սքարին պայքարում էր դեպրեսիայի և ինքնասպանության մասին մտքերի դեմ, և երբեմն նրան այդ քայլից հետ էր պահում միայն մոր մասին հոգ տանելու անհրաժեշտությունը[8]։

2012 թվականին իր ընկերուհու՝ Նաոմի Գոնսալեսի խորհրդով, Սկարին կապվեց Live Wire Media Relations հանրային կապերի ընկերության գլխավոր և նախագահ առնետ Զիզոսի հետ։ Զիզոսը Սքարիի դժվարությունները հանրայնացրեց, և դրա շնորհիվ հաջորդ տարի ապահովագրական ընկերությունը համաձայնեց վճարել օքսիպիտալ նյարդի վիրահատության համար, որի անհրաժեշտությունը մինչ այդ կասկածի տակ էր դրվել։ Զիզոսը նաև օգնեց Սքարիին ետ գնել իր օլիմպիական մեդալները։ Նրա աջակցությամբ նախկին ֆուտբոլիստուհին դարձել է հանրությանը ուղեղի ցնցման հետ կապված խնդիրների մասին տեղեկացման արշավի մի մաս, մասնավորապես՝ որպես վկա հանդես գալով ԱՄՆ Կոնգրեսի առջև։ Սքարին, որը չի թաքցրել իր համասեռահակությունը դեռ կարիերայի ծաղկման շրջանում, նույնպես սկսել է ակտիվ մասնակցություն ունենալ սեռական փոքրամասնությունների իրավունքների համար պայքարում[8]։ Հետագայում Սքարին և Զիզոսը նույնասեռ ամուսնության մեջ են մտել[7]։

Մոր մահից հետո Սքարին զբաղվել է մարզչական աշխատանքով։ Երիտասարդ խաղացողների հետ նրա անհատական դասընթացները հիմք հանդիսացան կանանց ֆուտբոլի ազգային լիգայում (NWSL) հանդես եկող «Վաշինգտոն Սփիրիթ» ակումբի համար 2016 թվականին Սքարիին հռչակելու որպես իր պատվավոր ավագ, իսկ 2017 թվականի վերջին նա պաշտոնապես նշանակվեց Մերիլենդի և Վիրջինիայի ակումբի երիտասարդական ակադեմիաների գլխավոր մարզչի առաջին օգնական և տեխնիկական խորհրդատու[12]։ Սքարիի սաներից էր Թրինիթի Ռոդմանը, ով 2021 թվականի սկզբին դարձել է NWSL նախագծում երբևէ ընտրված ամենաերիտասարդ խաղացողը[7]։

Արժանիքների ճանաչում

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2005 թվականին Բրայան Սքարիի անունը ներառվել Է Մասաչուսեթսի Ամհերսթի համալսարանի Սպորտային Փառքի սրահի ցուցակներում[11]։ Երբ 2016-ին Սմիթսոնյանի հովանու ներքո բացվեց աֆրոամերիկյան պատմության և մշակույթի ազգային թանգարանը, Սքարին՝ 1990-ականների ԱՄՆ-ի տիտղոսակիր հավաքականի միակ սևամորթ ֆուտբոլիստը, դարձավ «բաժին IX»-ին նվիրված ցուցահանդեսում ներկայացված գործիչներից մեկը, ինչպես նաև աֆրոամերիկացի կանանց նվաճումների այլ խորհրդանիշներ[7]։ 2017 թվականին նա ընտրվել է ԱՄՆ ֆուտբոլի Փառքի ազգային սրահ[5], դառնալով առաջին կին դարպասապահը և առաջին սևամորթ ֆուտբոլիստը սրահի անդամների շրջանում[8]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
  2. ↑ 2,0 2,1 Soccerdonna (գերմ.) — 2010.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 George Fosty (2010 թ․ սեպտեմբերի 11). «Former U.S. Women's Soccer Goalie Briana Scurry Retires». Boxscore News (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 28-ին.
  4. ↑ «2011 Anoka High School Hall of Fame Recipient Biography Briana Scurry – Class of 1989». Anoka High School (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2012 թ․ դեկտեմբերի 24-ին.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Briana Scurry Named To National Soccer Hall Of Fame» (անգլերեն). University of Massachusetts Amherst. 2017 թ․ օգոստոսի 4. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 28-ին.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Briana Scurry: A Pioneer, A Legend in Goal». U.S. Soccer (անգլերեն). 2018 թ․ փետրվարի 9. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 28-ին.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Yara El-Shaboury (2021 թ․ փետրվարի 19). «It's Time for Briana Scurry to Receive Her Full Due». Just Women's Sports (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 10-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 28-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Rhiannon Walker (2018 թ․ փետրվարի 9). «Briana Scurry enters National Soccer Hall of Fame after overcoming brain injury, suicidal thoughts and financial woes». The Undefeated (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 26-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 28-ին.
  9. ↑ «Briana Scurry - 2017 Inductee». National Soccer Hall of Fame (անգլերեն). Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2021 թ․ հուլիսի 28-ին.
  10. ↑ «2001 Atlanta Beat Statistics». StatsCrew (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հուլիսի 28-ին.
  11. ↑ 11,0 11,1 «Hall of Fame - Briana Scurry» (անգլերեն). University of Massachusetts Amherst. Արխիվացված օրիգինալից 2021 թ․ սեպտեմբերի 21-ին. Վերցված է 2020 թ․ հուլիսի 28-ին.
  12. ↑ «New challenge: Spirit names ex-USWNT GK Scurry assistant coach». Front Row Soccer (անգլերեն). 2017-12-07. Վերցված է 2021-07-28-ին.

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բրայանա Սքարի» հոդվածին։
Թեմատիկ կայքեր
Չափորոշչային վերահսկողություն
ISNI: 000000009758038X · LCCN: n99274948 · VIAF: 144435470 · WorldCat VIAF: 144435470
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Բրայանա_Սքարի&oldid=10034131» էջից