«Անատոլի Բուկրեև»–ի խմբագրումների տարբերություն

Անատոլի Բուկրեև; Анато́лий Никола́евич Букре́ев
	; Անատոլի Բուկրեևը 1977 թվականին «Բիզենգի» ալպինիստական ճամբարում
Ծնվել է	1958 հունվարի 16
Ծննդավայր	Կորկինո, Ռուսաստան, ԽՍՀՄ
Մահացել է	դեկտեմբերի 25, 1997 (տարիքը 39)
Մահվան վայր	Անապուռնա, Նեպալ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ղազախստան
Կրթություն	Չելյաբինսկի Պետական Համալսարան
Մասնագիտություն	լեռնագնաց
Գործունեություն	8000մ բարձրությունների 18 վերելքներ, 1996 թվականի Էվերեստի աղետի փրկարարական աշխատանքներ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	; Snow Leopard award? և David A. Sowles Memorial Award?
	Anatoli Boukreev Վիքիպահեստում

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ տարբ Հաջորդ տարբ →

Content deleted Content added

ՎիզուալԵլատեքստ

Գծային

20:56, 27 Մայիսի 2024-ի տարբերակ

Անատոլի Նիկոլաևիչ Բուկրեև (ղազ.՝ Анато́лий Никола́евич Букре́ев, հունվարի 16, 1958(1958-01-16), Կորկինո, Չելյաբինսկի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - դեկտեմբերի 25, 1997(1997-12-25), Annapurna, Gandaki Province, Նեպալ), խորհրդային ու ղազախ լեռնագնաց։ 8000 մետրից բարձր 14 բարձրունքներից 10-ը հաղթահարել է առանց հավելյալ թթվածնի։ 1989֊ից 1997 թվականները 8000 մետրից բարձր բարձրունքների 18 հաջողված վերելքներ է իրականացրել։

Բուկրեևը միջազգային շրջաններում էլիտար լեռնագնացի համբավ է ձեռք բերել 1993 թվականին Չոգորի գագաթը և 1995 թվականին Հյուսիսային Կող ճանապարհով Էվերեստը բարձրանալու համար, ինչպես նաև աշխարհի ամենաբարձր կետերի իր արագ սոլո վերելքներով։ Նա ավելի լայն ճանաչում է ձեռք բերել 1996 թվականի Էվերեստի աղետի ընթացքում մի քանի լեռնագնացների կյանքը փրկելու համար։

Բուկրեևը մահացել է 1997 թվականին Նեպալի Անապուռնա լեռան ձմեռային վերելքին ձնահյուսի հետևանքով^[1]։ Բուկրեևի ընկերուհին՝ Լինդա Ուայլը, խմբագրել է նրա հուշերն ու 2002 թվականին հրատարակել «Ամպերից վեր․ բարձադիր լեռների լեռնագնացի օրագրերը» վերնագրով։

Կենսագրություն

Բուկրեևը ծնվել է Կորկինոյում, Չելյաբինսկի շրջանում, Ռուսական ԽՖՍՀ-ում։ Նա «նառոդ»-ից՝ ժողովրդից մեկն էր, հասարակ ընտանիքից, երկու ծնողներն էլ աղքատ էին^[2]։

1975 թվականին դպրոցն ավարտելուց հետո Բուկրեևը սովորում է Չելյաբինսկի Մանկավարժական Պետական համալսարանի ֆիզիկայի բաժնում, որն ավարտում է 1979 թվականին բակալավրի կոչումով։ Միաժամանակ Բուկրեևը ավարտում է դահուկավազքի մարզիչի որակավորման դասընթացներ։

21 տարեկանում համալսարանն ավարտելուց հետո՝ լեռները մագլցելու երազանքով Բուկրեևը տեղափսխվում է Ալմա Աթա՝ հարևան Ղազախական ԽՍՀ-ան (ներկայիս Ղազախստան) մայրաքաղաքը։ Ալմա Աթան գտնվում է Տյան Շան լեռնաշղթայում։ 1985 թվականից Բուկրեևը Ղազախստանի լեռնագնացության թիմի անդամ էր, և 1991 թվականին՝ Խորհրդային Միության փլուզումից հետո, դառնում է Ղազախստանի քաղաքացի։

1990-ականներին Բուկրեևը աշխատում է որպես լեռնագնացության մասնավոր գիդ։ 1996 թվականի Էվերեստի աղետին Բուկրեևը աշխատում էր Սքոթ Ֆիշերի «Լեռնային Խելագարություն» արկածային զբոսաշրջության կազմակերպությունում^[3]։ Նա ոչ միայն կարողանում է ողջ մնալ, այլև առանցքային դեր է ունենում շատ այլ լեռնագնացների՝ ներառյալ Նյու Յորքցի գրող Սենդի Հիլ Փիթմանի կյանքը փրկելու հարցում^[4]։

Մագլցման ձեռքբերումներ

Հիշարժան վերելքներ

1987

Լենինի պիկ (7,134 մ) – առաջին սոլո վերելք

1989

Ապրիլի 15 Կանչենջանգա (8,586 մ) – նոր ճանապարհ սովետական երկրորդ Հիմալայան արշավախմբի հետ
Ապրիլի 30 - Մայիսի 2 Կանչենջանգա – լեռնազանգվածի չորս 8000 մետրանոց գագաթների առաջին հատումը

1990

Ապրիլ Դենալի – Քեսին Եզերք ուղի
Մայիս Դենալի – Արևմտյան Կող ուղի (սոլո)

Ծանոթագրություններ

↑ Լենե Գամմելգաարդ; Փրես Սիլ (2000, հունիսի 20). Բարձր մագլցելով․ Էվերեստի աղետը վերապրած կնոջ պատմությունը. ՀարպերՔոլինզ. էջ 207. ISBN 978-0-06-095361-4. Վերցված է 2012, սեպտեմբերի 25-ին.
↑ Բուկրեև, Անատոլի; Ուայլ, Լինդա (2001, հոկտեմբերի 10). Ամպերից վեր. էջ 7. ISBN 0312269706.
↑ Թիմ Էգան (1998, մարտի 11). «Մագլցողները մահանում են, Էվերեստի հմայքը՝ աճում». Նյու Յորք Թայմս.
↑ «The Real Story of Sandy Hill Pittman, Everest's Socialite Climber». Vanity Fair. 1996, հուլիսի 31.

[GammelgaardSeal2000-1] Լենե Գամմելգաարդ; Փրես Սիլ (2000, հունիսի 20). Բարձր մագլցելով․ Էվերեստի աղետը վերապրած կնոջ պատմությունը. ՀարպերՔոլինզ. էջ 207. ISBN 978-0-06-095361-4. Վերցված է 2012, սեպտեմբերի 25-ին.

[2] Բուկրեև, Անատոլի; Ուայլ, Լինդա (2001, հոկտեմբերի 10). Ամպերից վեր. էջ 7. ISBN 0312269706.

[3] Թիմ Էգան (1998, մարտի 11). «Մագլցողները մահանում են, Էվերեստի հմայքը՝ աճում». Նյու Յորք Թայմս.

[vogue-4] «The Real Story of Sandy Hill Pittman, Everest's Socialite Climber». Vanity Fair. 1996, հուլիսի 31.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Տող 51. / Տող 51. @@
 * [[Լենինի պիկ]] (7,134 մ) – առաջին սոլո վերելք
-* Ապրիլի 15 [[Կանչենջանգա]] (8,586 մ) – նոր ճանապարհ սովետական Երկրորդ Հիմալայան արշավախմբի հետ
+* Ապրիլի 15 [[Կանչենջանգա]] (8,586 մ) – նոր ճանապարհ սովետական երկրորդ Հիմալայան արշավախմբի հետ
 * Ապրիլի 30 - Մայիսի 2 [[Կանչենջանգա]] – լեռնազանգվածի չորս 8000 մետրանոց գագաթների առաջին հատումը