Երզնկայի գավառ
Արտաքին տեսք
Գավառ | |
---|---|
Երզնկա | |
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
Այլ անվանումներ | Արզնկյան, Եզնկա, Երզինճյան, Երզինջան, Երզնջան, Երզինճյան, Երզինջան, Երզնջան, Երիզահան, Էրզինկյան, Էրզինճան, Էրզինճյան, Էրզինջան, Էրզնգան |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
Բնակչություն | 180 374 մարդ (1877-1878) |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), այլք |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը), այլ |
Տեղաբնականուն | Երզնկացի |
Ժամային գոտի | UTC+3 |
Երզնկա, գավառ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթում։ Կենտրոնը Երզնկա քաղաքն էր։
Աշխարհագրություն
Ուներ բերրի հողեր, հորդաբուխ ջերմուկներ, տարբեր բնական հումքեր։
Պատմություն
Հայերի մեծ մասը (25500 անձ) բնաջնջվեց կամ դուրս շպրտվեց երիտթուրքերի կողմից 1915 թ.-ի Մեծ Եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն
1877-1878 թվականներին ուներ 1174 գյուղ՝ 180374 բնակչով, որից 8237 տուն՝ 76 220 անձ, հայեր, 6840 տուն թուրքեր, 2645 տուն քրդեր, 6190 ղզլբաշներ, 230-ը՝ հույներ։
Տնտեսություն
Բնակչության հիմնական երկրագործությունն էր։ Հայերը զբաղվում էին նաև առևտրով և արհեստներով։
Պատմամշակութային կառույցներ
1903 թվականի դրությամբ գավառում կար 11 վանք և 33 գործող ու կանգուն եկեղեցի։
Վարչական բաժանում
Գավառն ուներ հետևյալ գավառակները.[1]
Աղբյուրներ
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 237
|