Երզնկայի գավառ
Արտաքին տեսք
Գավառ | |
---|---|
Երզնկա | |
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
Այլ անվանումներ | Արզնկյան, Եզնկա, Երզինճյան, Երզինջան, Երզնջան, Երզինճյան, Երզինջան, Երզնջան, Երիզահան, Էրզինկյան, Էրզինճան, Էրզինճյան, Էրզինջան, Էրզնգան |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
Բնակչություն | 180 374 մարդ (1877-1878) |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), այլք |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը), այլ |
Տեղաբնականուն | Երզնկացի |
Ժամային գոտի | UTC+3 |
Երզնկա, գավառ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթում։ Կենտրոնը Երզնկա քաղաքն էր։
Աշխարհագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ուներ բերրի հողեր, հորդաբուխ ջերմուկներ, տարբեր բնական հումքեր։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հայերի մեծ մասը (25500 անձ) բնաջնջվեց կամ դուրս շպրտվեց երիտթուրքերի կողմից 1915 թ.-ի Մեծ Եղեռնի ժամանակ։
Բնակչություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1877-1878 թվականներին ուներ 1174 գյուղ՝ 180374 բնակչով, որից 8237 տուն՝ 76 220 անձ, հայեր, 6840 տուն թուրքեր, 2645 տուն քրդեր, 6190 ղզլբաշներ, 230-ը՝ հույներ։
Տնտեսություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Բնակչության հիմնական երկրագործությունն էր։ Հայերը զբաղվում էին նաև առևտրով և արհեստներով։
Պատմամշակութային կառույցներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1903 թվականի դրությամբ գավառում կար 11 վանք և 33 գործող ու կանգուն եկեղեցի։
Վարչական բաժանում
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Գավառն ուներ հետևյալ գավառակները.[1]
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 2, էջ 237
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
|