Դինամիկ կոմպիլյացիա
 |
Այս հոդվածն աղբյուրների կարիք ունի։ Դուք կարող եք բարելավել հոդվածը՝ գտնելով բերված տեղեկությունների հաստատումը վստահելի աղբյուրներում և ավելացնելով դրանց հղումները հոդվածին։ Անհիմն հղումները ենթակա են հեռացման։ |
Դինամիկ կոմպիլյացիան (անգլ.՝ Dynamic compilation) պրոցեսս է, որն օգտագործում է ծրագրավորման լեզուների որոշ իրականացումներ, որպեսզի ծրագրի կատարման ժամանակ բարձրացնի արդյունավետությունը։ Չնայած նրան, որ ծագել է ինքնածրագրավորման լեզուներում (անգլ.՝ Self programming language), լավագույն հաըտնի լեզուն, որն օգտագործում է այս մեթոդը դա Java-ն է։ Քանի որ մեքենայական կոդը դինամիկ կոմպիլյատորի արդյունքն է, այն կառուցված է օպտիմիզացված ծրագրի կատարման ժամանակ, դինամիկ կոմպիլյացիայի օգտագործումը թույլ է տալիս օպտիմիզացիա, էֆեկտիվության բարձրացման համար՝ անհասանելի կոմպիլյացաված լեզուներին, բացառությամբ պատծճենված կոդի (անգլ.՝ code duplication) կամ մետածրագրավորման (metaprogramming) ։
Դինամիկ կոմպիլյացիան օգտագործող Runtime միջոցը ծրագրի կատարման հիմանակնում սկզբի մի քանի րոպեն դանդաղ է անում և դրանից հետո արվում են կոմպիլյացիայի և վերակոմպիլյացիայի մեծ մասը և այն արագորեն է աշխատում։ Դրանցից սկսում են կատարման հապավումը, դինամիկ կոմպիլյացիան որոշ դեպքերում հանդիսանում է անցանկալի։ Դինամիկ կոմպիլյացիայի մեծամասնության իրականացման մեջ, որոշ օպտիմիզացիաներ, որոնք կարող էին կատարվել կոմպիլյացիայի սկզբանական էտապում հապավում են (անգլ.՝ ,delayed) մինչև ծրագրի կատարման ժամանակ հետագա (անգլ.՝ run-time) Ծրագրի կատարման ժամանակ կոմպիլյացիան։
