Jump to content

թագավորել

Վիքիբառարան-ից
06:40, 14 Մարտի 2021 տարբերակ, ԱշբոտՏՆՂ (Քննարկում | խմբագրումներ)
(տարբ.) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ.) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ.)

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑɡɑvɔˈɾɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թագաւորել

վանկեր՝ թա•գա•վո•րել 

Կազմություն

[խմբագրել]

Արմատ՝ թագավոր, վերջածանց՝ -ել:

Բայ

  1. թագավոր դառնալ
  2. թագավորական իշխանությունը վարել, իբրև թագավոր երկիրը կառավարել, իբրև թագավոր իշխել ◆ Ահա մեր թագը ա՛ռ, նստիր մեր հոր գահին ու թագավորի՛ր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Դա Աշոտ Բռնավորն էր, որի սրտում դեռ չէր մարել միահեծան տեր լինելու տենչը, բոլոր Հայաստանին թագավորելու փափագը։ (Մուրացան)
  3. (փխբ․) իշխել, տիրապետող լինել, տիրել, շրջապատը ենթարկել իր ազդեցությանը ◆ Թիֆլիսի մտավորականների շրջաններում թագավորում էր Թումանյանը։
  4. (փխբ․) իրենով լցնել, տիրապետող լինել, առատորեն գոյություն ունենալ՝ լինել ◆ Ամենուրեք թագավորում է գթությունը, ամենուրեք տիրում էր ողորմածությունը։ (Րաֆֆի) ◆ Շրջակա ձորերի ու անդունդների վրա թագավորում էր ահարկու լռությունը։ (Մուրացան) ◆ Թագուշի շրթունքների վրա մի ժպիտ էր թագավորում։ Անահիտ Սեկոյան
  5. (փխբ․) իր նմաններից որոշ հատկանիշներով գերազանցել, գերիշխել ◆ Նրանք հովանավորված էին մշտականաչ ծառերով ու ծաղիկներով, ուր վարդենին թագավորում էր բոլորի վրա։ (Րաֆֆի)
  6. (փխբ․) մի վայրում մեն-մենակ ապրել, տեր ու տնօրեն լինել
  7. (փխբ․) գործածությամբ ու կատարած դերով տիրական նշանակություն ունենալ ◆ Թող ամբողջ աշխարհում թագավորեր երկաթը։ (Ակսել Բակունց)
  8. Սեբաստիա՝ լրումն առնել (լուսնի մասին) ◆ Լուսինկան թագավորեր է։ (Կարապետ Գաբիկյան)
  9. (փխբ․) հոխորտալ, պարծենալ ◆ Կարճ մարդը օրն օխտ հեղ կթագավորի: (Կարապետ Գաբիկյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. կառավարել, միապետել, տիրել, իշխել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]