դիր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [diɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիր

վանկեր՝ դիր 

Գոյական

1. դրվածք, դրվելու՝ զետեղվելու ձև, դրություն
2. զորքի դասավորության տեղը ռազմադաշտում ◆ Այս դամբարանը, որ հնումն ասվում էր դիր, երկու բանով է նշանավոր։ (Ղազարոս Աղայան)
3. հասարակության կամ ծառայության մեջ մարդու գրաված տեղը, աստիճան, պաշտոն ◆ Յոթը դիր։
4. մարմնի կամ նրա մի մասի ընդունած դրությունը՝ վիճակը
5. որոշակի ուղղություն ներկայացնող սկզբունքների՝ հայացքների համակարգ
6. գրքի՝ լրագրի մեծություն, չափս (ֆորմատ)
7. ռազմական ամրություն՝ կառուցում
8. շախմատի և այլ խաղերի մեջ՝ քարերի՝ ֆիգուրների դասավորությունը խաղի տվյալ փուլում
9. տվյալ միավորի՝ բաղադրիչի տեղը կառուցվածքի մեջ (գիտ․)
10. դիրքորոշում, կողմնորոշում, վերաբերմունք (փխբ․)
11. վիճակ, դրություն (հնց․)

Հոմանիշներ

1. դրվածք, տեղադրություն
2. կայք, կայություն, նիստ (հնց․)
3. դրություն, կացություն, վիճակ
4. կեցվածք
5. դիրքավորում, վերաբերմունք, վարմունք
6. պաշտոն, տեղ, աստիճան, բարձ, գահ (հնց․)
7. ամրություն
8. խրամատ

Արտահայտություններ

1. դիրք բռնել, գրավել, մտնել ― 1. * [[դիրքավորվել, դիրքերում տեղավորվել։ 2. վերաբերմունք ցույց տալ, վերաբերվել։ 3. դիրք ընդունել։ 4. հասարակության մեջ որոշակի աստիճան, պաշտոն ունենալ
2. դիրք ընդունել ― դիրք, կեցվածք ընդունել նկարվելու համար
3. դիրքերն ամրացնել ― 1. ամուր պաշտպանություն ստեղծել։ 2. իրեն պաշտպանելու անհրաժեշտ միջոցներ օգտագործել։ 3. հաստատվել, ամրանալ, տեղը պնդացնել
4. դիրքերը թողնել, լքել ― գրաված դիրքերից ետ քաշվել
5. դիրքերը ճշտել ― որոշակի վերաբերմունք արտահայտել, կողմնորոշվել
6. դիրքերը զիջել ― 1. իր տեղը, պաշտոնը, հեղինակությունը զիջել մեկ ուրիշին։ 2. տեղի տալ, նահանջել։
7. դիրքերից ընկնել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ position, location հունարեն՝ θέση գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ расположение (ru) ‎(raspoloženije), позиция (ru) ‎(pozicija), поза принципы (ru) ‎(poza principy) վրացերեն՝ პოზიცია ֆրանսերեն՝ position

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։