Յասմիկ (դերասանուհի)
| Յասմիկ | |
|---|---|
 | |
| Ծննդեան անուն | հայ.՝ Թագուհի Ստեփանի Հակոբյան |
| Ծնած է | 21 Մարտ 1879 |
| Ծննդավայր | Նախիջեւան (քաղաք), Ռուսական Կայսրութիւն[1] |
| Մահացած է | 23 Օգոստոս 1947[1] (68 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1] |
| Քաղաքացիութիւն |
 Ռուսական Կայսրութիւն.svg){kind=small} Խորհրդային Միութիւն |
| Մասնագիտութիւն | դերասանուհի |
| Աշխատավայր | Գաբրիէլ Սունդուկեանի անուան ակադեմական թատրոն |
Յասմիկ (Թագուհի Յակոբեան, 21 Մարտ 1879, Նախիջեւան (քաղաք), Ռուսական Կայսրութիւն[1] - 23 Օգոստոս 1947[1], Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1]), հայ դերասանուհի։ «Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս» (1936)[2]։
Կեանք եւ գործունէութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ծնած է նախիջեւան։ Նախնական կրթութիւնը ստացած է ծննդավայրի ծխական դպրոցին մէջ: Փոքր տարիքէն դերասանուհիին մէջ զգացուած է արուեստի հանդէպ սէրը, սակայն ծննդավայրին մէջ թատրոն եւ արուեստի կենդրոններ չըլլալուն պատճառով Յասմիկ չէ կրցած իր շնորհքները զարգացնել, մինչեւ Սաֆրազեան ամուսիններու Նախիջեւան գալը։ Յասմիկ առաջին անգամ բեմ բարձրացած է Սաֆրազեան ամոլին հետ՝ փոքր տղայի աննշմար դերով:
Ամուսնանալէ ետք Յասմիկ տեղափոխուած է Թիֆլիս, սակայն ամուսնոյն աւանդապահութեան պատճառով հեռացած է բեմէն։
Թատրոն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]1904 թուականին Յասմիկ յատուկ հրամանով առաջին անգամ ըլլալով Թիֆլիսի մէջ ստանձնած է «Քանդած օճախում» թատրերգութեան Քալիի դերը, որուն յաջորդած է «Պէպօ»ի Կեկելը, այսպիսով վերագտնելով իր նախկին դերասանական շնորհքն ու թատրոն բարձրանալու արտօնութիւնը: Յասմիկի հետ յատուկ ձեւով աշխատած է Գաբրիէլ Սունդուկեան:
Յասմիկ դերեր ստանձնած է ժամանակի յայտնի հայ դերասաններու հետ, որոնցմէ են Գէորգ Տէր Դաւթեան, Վարդուհի, Սունդուկեան, Աբէլեան եւ բազմաթիւ ուրիշներ:
Յասմիկ 1920 թուականին յատուկ ներկայացումներ պատրաստած ու ներկայացուցած է Դիլիջանի եւ շրջակայ գիւղերուն մէջ, տեղի գիւղացի հողամշակներու եւ զօրամասերու համար: Խորհրդային Միութեան կարգերու հաստատումէն ետք Յասմիկ եղած է պետական թատրոնի հիմնադիրներէն մին:
ժապաւէններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Յասմիկ 1925 թուականներէն սկսեալ թատրերգութեան կողքին զբաղած է նաեւ ժապաւէններու նկարահանումով. եղած է հայկական առաջին ժապաւէններէն՝ «Նամուս»ի դերակատարներէն մին, ուր աւելիով փայլած է Յասմիկի շնորհքներն ու արուեստը[3]: «Նամուս»ին յաջորդած են «Կիկոր»ը, «Երկու գիշեր»ը, «Չար ոգի»ն, «Լեռնային արշաւ»ը եւ ուրիշներ:
1947 թուականին լոյս տեսած են Յասմիկի յուշերը՝ «Թատերական յուշեր» անուան տակ, ուր գրի առած է իր դերասանական կեանքն ու յուշերը:
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Асмик // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ Արգամ Այվազեան, «Նախիջեւան։ Բնաշխարհիկ պատկերազարդ հանրագիտակ», Երեւան, 1995 թուական, էջ 274-275:
- ↑ Հայ Սովետական Թատրոնի Պատմութիւն, 1967։