Esra Kudde
2015-...
Istanbul Metropolitan Municipality - Directorate of Cultural Heritage Preservation
(deputy director, INVENTORY PROJECT OF CULTURAL PROPERTIES IN ISTANBUL)
2007-2015
Istanbul Metropolitan Municipality, KUDEB - Directorate for the Inspection of Conservation Implementations
(architectural restoration work of a historical timber framed house in Süleymaniye World Heritage Site / editor of the scientific journal: "Restorasyon Konservasyon Çalışmaları")
2009-2015 (PhD)
ITU, Faculty of Architecture, Architectural Conservation
(Stoudios Monastery - İmrahor İlyas Bey Mosque in Yedikule, İstanbul)
2003-2007 (master's degree)
ITU, Faculty of Architecture, Architectural Conservation
(Küçük Mustafa Paşa Bath in İstanbul)
1998-2002 (architect)
ITU, Faculty of Architecture
Istanbul Metropolitan Municipality - Directorate of Cultural Heritage Preservation
(deputy director, INVENTORY PROJECT OF CULTURAL PROPERTIES IN ISTANBUL)
2007-2015
Istanbul Metropolitan Municipality, KUDEB - Directorate for the Inspection of Conservation Implementations
(architectural restoration work of a historical timber framed house in Süleymaniye World Heritage Site / editor of the scientific journal: "Restorasyon Konservasyon Çalışmaları")
2009-2015 (PhD)
ITU, Faculty of Architecture, Architectural Conservation
(Stoudios Monastery - İmrahor İlyas Bey Mosque in Yedikule, İstanbul)
2003-2007 (master's degree)
ITU, Faculty of Architecture, Architectural Conservation
(Küçük Mustafa Paşa Bath in İstanbul)
1998-2002 (architect)
ITU, Faculty of Architecture
less
Related Authors
Interests
Uploads
Papers by Esra Kudde
A CASE STUDY FOR THE RESTORATION AND CONSERVATION METHODOLOGY OF TIMBER CIVIL ARCHITECTURE 5
This article is focused on the restoration and conservation methodologies of traditional Ottoman timber civil architecture through an example being carried out in 'Süleymaniye', one of the World Heritage Sites in Istanbul. The case study includes the entire work on both scientific and architectural fields of conservation such as research, documentation, material analyses, implementation methodologies and proposals in terms of national and global criteria for the conservation of cultural heritage. Architectural project, laboratory work, conservation science and timber training workshop are involved in the study, so collaboration among various disciplines is tried to be provided. Main principles of the case study can be shortly defined as 'authenticity' and 'sustainability'. These refer to 'protecting the survived original building elements and details in situ' and 'developing and practising the methods for extending their lifespan with an interdisciplinary work' synchronously. Restoration is just one of the periods of the whole conservation process, whereas post-implementation steps like re-use and further maintenance provide the real and long-term conservation of the historical, social and intangible values of the property. Therefore 'unity' among the whole approaches also occurs as another principle in the long term.
Previous articles in the 1st , 4th , 10th and 11th volumes of this journal had included the whole documentation work, pre-implementation studies, dismantling inventory, removal of the improper additions, reconstruction of the fire wall and restoration of the wooden frame system, conservation of wooden elements, dismantling and reconstruction of the additional (II. Period) timber building, roof and façade implementations.
This article explains the continuing restoration methods used for the traditional wooden elements: walls (bagdadi technique), ceilings, floors, staircases, mouldings, doors and windows. Also restoration of original wooden cupboards (yüklük), plastering, application of protective finishing layers and the garden walls' construction are described.
A CASE STUDY FOR THE RESTORATION AND CONSERVATION METHODOLOGY OF TIMBER CIVIL ARCHITECTURE 4
This article is focused on the restoration and conservation methodologies of traditional Ottoman timber civil architecture through an example being carried out in ‘Süleymaniye’, one of the world heritage sites in Istanbul. The case study includes the entire work on both scientific and architectural fields of conservation such as research, documentation, material analyses, implementation methodologies and proposals in terms of national and global criteria for the conservation of cultural heritage. Architectural project, laboratory work, conservation science and timber training workshop are involved in the study, so collaboration among various disciplines is tried to be provided. Main principles of the case study can be shortly defined as ‘authenticity’ and ‘sustainability’. These refer to ‘protecting the survived original building elements and details in situ’ and ‘developing and practising the methods for extending their lifespan with an interdisciplinary work’ synchronously. Restoration
is just one of the periods of the whole conservation process, whereas post implementation steps like re-use and further maintenance provide the real and long-term conservation of the historical, social and intangible values of the property. Therefore ‘unity’ among the whole approaches also occurs as another principle in the long term.
Previous articles in the first, fourth and tenth volumes of this journal had included the whole architectural documentation work, pre-implementation studies, dismantling inventory, removal of the improper additions, reconstruction of the fire wall and restoration of the wooden frame system.
This article explains the continuing implementation period of the historical timber house. Restoration methods and conservation treatments used for the wooden building elements, dismantling and reconstruction of the additional (II. Period) timber construction, repair of the roof system and façade implementations. It will be continued to share the relevant experiences about the study in further volumes.
A CASE STUDY FOR THE RESTORATION AND CONSERVATION METHODOLOGY OF TIMBER CIVIL ARCHITECTURE 3
This article is focused on the restoration period of a traditional Ottoman timber house in 'Süleymaniye'. This is the implementation part of the case study of restoration-conservation methodology carried out by KUDEB. The case study includes the entire work on both scientific and architectural fields of conservation such as research, documentation, material analyses, implementation methodologies and proposals in terms of national and global criteria for the conservation of cultural heritage. Architectural project, laboratory work, conservation science and timber training workshop are involved in the study, so collaboration among various disciplines is tried to be provided. Main principles of the case study can be shortly defined as 'authenticity' and 'sustainability'. These refer to 'protecting the survived original building elements and details in situ' and 'developing and practising the methods for extending their lifespan with an interdisciplinary work' synchronously. Restoration is just one of the periods of the whole conservation process, whereas post-implementation steps like re-use and further maintenance provide the real and long-term conservation of the historical, social and intangible values of the property. Therefore 'unity' among the whole approaches also occurs as another principle in the long term.
Previous articles in the first and fourth volumes of this journal had included the analytical work on survey drawings, material analyses, proposals for reconstitution, restoration project, decisions about re-use and studies before the restoration such as removal of the improper additions, dismantling inventory, etc.
This third article explains the implementation period of the case study. The reconstruction of the fire wall and reparation work and techniques used for the timber-frame construction system are explained in parallel with practices at Timber Training Workshop. It will be continued to share the relevant experiences about the study in further volumes.
A CASE STUDY FOR THE RESTORATION AND CONSERVATION METHODOLOGY OF TIMBER CIVIL ARCHITECTURE-2
This article is focused on the restoration and conservation methodologies of traditional Ottoman timber civil architecture through an example being carried out in 'Süleymaniye', one of the world heritage sites in Istanbul. The case study includes the entire work on both scientific and architectural fields of conservation such as research, documentation, material analyses, implementation methodologies and proposals in terms of national and global criteria for the conservation of cultural heritage. Architectural project, laboratory work, conservation science and timber training workshop are involved in the study, so collaboration among various disciplines is tried to be provided. Main principles of the case study can be shortly defined as 'authenticity' and 'sustainability'. These refer to 'protecting the survived original building elements and details in situ' and 'developing and practising the methods for extending their lifespan with an interdisciplinary work' synchronously. Restoration is just one of the periods of the whole conservation process, whereas post-implementation steps like re-use and further maintenance provide the real and long-term conservation of the historical, social and intangible values of the property. Therefore 'unity' among the whole approaches also occurs as another principle in the long term.
Previous article in the first volume of this journal had included the analytical work on survey drawings, material analyses, proposals for reconstitution, restoration project and decisions about re-use. The building is decided to be functioned as a library. Either books, periodicals, dictionaries and articles on different fields related to conservation or photographs about the neighborhood's recent history will be available. It's aimed to develop an archive both for researchers and the habitants, children and students. Original rooms of the building with survived architectural details will be functioned as reading rooms.
This article explains the restoration period of the case study. Removal of the improper additions, conservation and implementation techniques, dismantling inventory and documentation in all periods are explained in parallel with repair and production practices at timber workshop. It will be continued to share the relevant experiences about the study in further volumes.
kentin önemli manastırlarından Stoudios Manastırı’na bağlı olarak, 5.
yüzyılda (MS 450) inşa edilmiştir. Kilise İstanbul’un günümüzde ayakta
duran en eski dini yapısıdır. Bizans dönemi boyunca işlevini sürdüren
kilise, II. Bayezid’in mîr-ahûru İlyas Bey tarafından, 1486 yılında camiye
çevrilmiştir. Cami ve ona bağlı olarak gelişen tekke, 20. yüzyılın ilk
yıllarına kadar varlığını sürdürmüştür. Anıt, özellikle 1894 Depremi ve
1920 Yangını’ndan önemli ölçüde hasar görmüş ve çatısı yok olmuştur.
Deprem ve yangın hasarı sonucu çatısının çökmesi sonrasında terk edilen
cami, barındırdığı arkeolojik değerler nedeniyle 1946 yılında müzeye
dönüştürülmüş ve İmrahor Anıtı adıyla Ayasofya Müzesi Müdürlüğü’ne
bağlanmıştır. Çatısı olmaması dolayısıyla doğal etkilere açık olan eser,
taşıyıcı sistem ve malzeme bozulması sorunlarıyla karşı karşıyadır. Kültür
Bakanlığı eserin bakım ve onarımını yeterli düzeyde yerine getirmediği
gerekçesiyle, 2012 yılında anıtı Başbakanlık Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne
iade etmiştir.
Erken Bizans döneminin mimari niteliklerini ve taş işçiliğini yansıtan
ender örneklerden biri olan anıt, barındırdığı dönem izleri nedeniyle “çok
katmanlı” bir kültür varlığıdır. Yapıda, Bizans ve Osmanlı mimarisinin
çeşitli dönemlerini içeren, altı tarihsel katman tespit edilmiştir. Mimarlık
ve restorasyon tarihi açısından önemli bir belge değeri taşıyan bu izlerin
tamamı yerinde korunamamıştır. Yapıda gözlenen tahribat, kökeni
yaklaşık yüz yıl öncesine dayanan ve hızlanarak devam eden bir bozulma
sürecinin sonucudur. Anıtın uzun süre bakımsız kalması malzemelerinde
ayrışmalara neden olmuş, özgünlük değeri zedelenmiştir. İTÜ Fen
Bilimleri Enstitüsü’nde yürütülen doktora çalışması kapsamında,
anıtın güncel durumu ayrıntılı olarak belgelenmiş; koruma önerileri
geliştirilmiştir. Anıtın ve yakın çevresinin korunması için görüş ve yöntem
sunmak üzere, farklı disiplinlerden uzmanları içeren bir bilim kurulunun
oluşturulması, böylece tüm korunma sorunlarının bir bütün olarak ele
alınması önerilmektedir.
Books by Esra Kudde
1. Tarihi Eserlerde Tespit ve Belgeleme
2. Taşın Mimaride Kullanımı
3. Doğal Taşları Sınıflandırma ve Tespit Etme
4. Taş Bozulmalarını Teşhis Etme
5. Taş Yapılarda Temizleme
6. Taş Yapılarda Bitki Temizleme
7. Taş Yapılarda Raspa Yapma
8. Taşlarda Bütünleme
9. Harçlı Onarım Yapma
10. Derzleme
11. Taş Yüzeylerde Koruma ve Sağlamlaştırma
12. Taş Oyma
(ISBN: 978-9944-100-85-4)
Bu sorumluluk koruma yazınının oluşmasını sağlamış, ulusal-uluslararası kurum ve kuruluşlar, koruma temelli yaklaşımlar geliştirmiştir. Bu yaklaşımlar da kentlerin kültür katmanlarının gelişim süreci gibi zamanla gelişmiş, çeşitlenmiştir. Günümüzde koruma yazını tüm katmanları gözeten; somut ve somut olmayan değerleri tarihsel süreklilik içerisinde miras öğesi olarak okuyan; kentsel alanların, yapıların korunmuş ve korunmamış dönemlerini anlamaya çalışarak Tarihi Kültürel Peyzaj Yaklaşımı ile mekânı yeniden üreten, restore eden, tasarlayan ve koruyan bir bağlam kazanmıştır.
Dünya mirası alanı olan Süleymaniye, 2006 yılında yenileme alanı ilan edildiğinde henüz uygulama esasları tam oturmamış olan yasal bir tanımın tüm dezavantajlarını yaşamıştır. Geleneksel Osmanlı ahşap konut dokusunun bütünsel örneklerini sunan bu alanda yeterli belgeleme yapılmadan üretilen ada avan projeleri ne yazık ki miras alanının yıkımı ile sonuçlanmıştır. Evrensel değerlerini kaybetmiş olan dokunun şu anki durumu dramatik bir tablo sunsa da söz konusu alan, kaderine terk edilemeyecek kadar kıymetlidir.
Bu nedenle 2021 yılında Kültür Varlıkları Dairesi bünyesindeki İBB Miras ekiplerince Süleymaniye Yenileme Alanı için Tarihi Kültürel Peyzaj Yaklaşımı ile koruma eferberliği başlatılmıştır. Araştırma, belgeleme, analiz etme, sentezleme ve planlama basamakları büyük bir titizlik ile kurgulanmış; yok olan doku, güncel koruma yaklaşımı ile değerlendirilmiştir. Sürecin tüm adımlarını içeren bu çalışmayı, ülkemiz koruma ve yenileme alanları için örnek teşkil etmesi amacıyla sizlerle paylaşıyoruz.
Çalışmamız, alanın nazım ve uygulama imar planına giden yolda güncel koruma yaklaşımının üst ölçekte mekânsal olarak gelebileceği son noktayı adım adım tariflemektedir. Süleymaniye’nin kültürel peyzaj unsurları ile korunmasına vesile olmasının yanında koruma literatürüne de katkı sağlayacağına inandığımız bu çalışmayı siz değerli okuyucular, koruma uzmanları, ilgili kurum ve kuruluşların dikkatine sunmanın gururunu yaşıyoruz.
A CASE STUDY FOR THE RESTORATION AND CONSERVATION METHODOLOGY OF TIMBER CIVIL ARCHITECTURE 5
This article is focused on the restoration and conservation methodologies of traditional Ottoman timber civil architecture through an example being carried out in 'Süleymaniye', one of the World Heritage Sites in Istanbul. The case study includes the entire work on both scientific and architectural fields of conservation such as research, documentation, material analyses, implementation methodologies and proposals in terms of national and global criteria for the conservation of cultural heritage. Architectural project, laboratory work, conservation science and timber training workshop are involved in the study, so collaboration among various disciplines is tried to be provided. Main principles of the case study can be shortly defined as 'authenticity' and 'sustainability'. These refer to 'protecting the survived original building elements and details in situ' and 'developing and practising the methods for extending their lifespan with an interdisciplinary work' synchronously. Restoration is just one of the periods of the whole conservation process, whereas post-implementation steps like re-use and further maintenance provide the real and long-term conservation of the historical, social and intangible values of the property. Therefore 'unity' among the whole approaches also occurs as another principle in the long term.
Previous articles in the 1st , 4th , 10th and 11th volumes of this journal had included the whole documentation work, pre-implementation studies, dismantling inventory, removal of the improper additions, reconstruction of the fire wall and restoration of the wooden frame system, conservation of wooden elements, dismantling and reconstruction of the additional (II. Period) timber building, roof and façade implementations.
This article explains the continuing restoration methods used for the traditional wooden elements: walls (bagdadi technique), ceilings, floors, staircases, mouldings, doors and windows. Also restoration of original wooden cupboards (yüklük), plastering, application of protective finishing layers and the garden walls' construction are described.
A CASE STUDY FOR THE RESTORATION AND CONSERVATION METHODOLOGY OF TIMBER CIVIL ARCHITECTURE 4
This article is focused on the restoration and conservation methodologies of traditional Ottoman timber civil architecture through an example being carried out in ‘Süleymaniye’, one of the world heritage sites in Istanbul. The case study includes the entire work on both scientific and architectural fields of conservation such as research, documentation, material analyses, implementation methodologies and proposals in terms of national and global criteria for the conservation of cultural heritage. Architectural project, laboratory work, conservation science and timber training workshop are involved in the study, so collaboration among various disciplines is tried to be provided. Main principles of the case study can be shortly defined as ‘authenticity’ and ‘sustainability’. These refer to ‘protecting the survived original building elements and details in situ’ and ‘developing and practising the methods for extending their lifespan with an interdisciplinary work’ synchronously. Restoration
is just one of the periods of the whole conservation process, whereas post implementation steps like re-use and further maintenance provide the real and long-term conservation of the historical, social and intangible values of the property. Therefore ‘unity’ among the whole approaches also occurs as another principle in the long term.
Previous articles in the first, fourth and tenth volumes of this journal had included the whole architectural documentation work, pre-implementation studies, dismantling inventory, removal of the improper additions, reconstruction of the fire wall and restoration of the wooden frame system.
This article explains the continuing implementation period of the historical timber house. Restoration methods and conservation treatments used for the wooden building elements, dismantling and reconstruction of the additional (II. Period) timber construction, repair of the roof system and façade implementations. It will be continued to share the relevant experiences about the study in further volumes.
A CASE STUDY FOR THE RESTORATION AND CONSERVATION METHODOLOGY OF TIMBER CIVIL ARCHITECTURE 3
This article is focused on the restoration period of a traditional Ottoman timber house in 'Süleymaniye'. This is the implementation part of the case study of restoration-conservation methodology carried out by KUDEB. The case study includes the entire work on both scientific and architectural fields of conservation such as research, documentation, material analyses, implementation methodologies and proposals in terms of national and global criteria for the conservation of cultural heritage. Architectural project, laboratory work, conservation science and timber training workshop are involved in the study, so collaboration among various disciplines is tried to be provided. Main principles of the case study can be shortly defined as 'authenticity' and 'sustainability'. These refer to 'protecting the survived original building elements and details in situ' and 'developing and practising the methods for extending their lifespan with an interdisciplinary work' synchronously. Restoration is just one of the periods of the whole conservation process, whereas post-implementation steps like re-use and further maintenance provide the real and long-term conservation of the historical, social and intangible values of the property. Therefore 'unity' among the whole approaches also occurs as another principle in the long term.
Previous articles in the first and fourth volumes of this journal had included the analytical work on survey drawings, material analyses, proposals for reconstitution, restoration project, decisions about re-use and studies before the restoration such as removal of the improper additions, dismantling inventory, etc.
This third article explains the implementation period of the case study. The reconstruction of the fire wall and reparation work and techniques used for the timber-frame construction system are explained in parallel with practices at Timber Training Workshop. It will be continued to share the relevant experiences about the study in further volumes.
A CASE STUDY FOR THE RESTORATION AND CONSERVATION METHODOLOGY OF TIMBER CIVIL ARCHITECTURE-2
This article is focused on the restoration and conservation methodologies of traditional Ottoman timber civil architecture through an example being carried out in 'Süleymaniye', one of the world heritage sites in Istanbul. The case study includes the entire work on both scientific and architectural fields of conservation such as research, documentation, material analyses, implementation methodologies and proposals in terms of national and global criteria for the conservation of cultural heritage. Architectural project, laboratory work, conservation science and timber training workshop are involved in the study, so collaboration among various disciplines is tried to be provided. Main principles of the case study can be shortly defined as 'authenticity' and 'sustainability'. These refer to 'protecting the survived original building elements and details in situ' and 'developing and practising the methods for extending their lifespan with an interdisciplinary work' synchronously. Restoration is just one of the periods of the whole conservation process, whereas post-implementation steps like re-use and further maintenance provide the real and long-term conservation of the historical, social and intangible values of the property. Therefore 'unity' among the whole approaches also occurs as another principle in the long term.
Previous article in the first volume of this journal had included the analytical work on survey drawings, material analyses, proposals for reconstitution, restoration project and decisions about re-use. The building is decided to be functioned as a library. Either books, periodicals, dictionaries and articles on different fields related to conservation or photographs about the neighborhood's recent history will be available. It's aimed to develop an archive both for researchers and the habitants, children and students. Original rooms of the building with survived architectural details will be functioned as reading rooms.
This article explains the restoration period of the case study. Removal of the improper additions, conservation and implementation techniques, dismantling inventory and documentation in all periods are explained in parallel with repair and production practices at timber workshop. It will be continued to share the relevant experiences about the study in further volumes.
kentin önemli manastırlarından Stoudios Manastırı’na bağlı olarak, 5.
yüzyılda (MS 450) inşa edilmiştir. Kilise İstanbul’un günümüzde ayakta
duran en eski dini yapısıdır. Bizans dönemi boyunca işlevini sürdüren
kilise, II. Bayezid’in mîr-ahûru İlyas Bey tarafından, 1486 yılında camiye
çevrilmiştir. Cami ve ona bağlı olarak gelişen tekke, 20. yüzyılın ilk
yıllarına kadar varlığını sürdürmüştür. Anıt, özellikle 1894 Depremi ve
1920 Yangını’ndan önemli ölçüde hasar görmüş ve çatısı yok olmuştur.
Deprem ve yangın hasarı sonucu çatısının çökmesi sonrasında terk edilen
cami, barındırdığı arkeolojik değerler nedeniyle 1946 yılında müzeye
dönüştürülmüş ve İmrahor Anıtı adıyla Ayasofya Müzesi Müdürlüğü’ne
bağlanmıştır. Çatısı olmaması dolayısıyla doğal etkilere açık olan eser,
taşıyıcı sistem ve malzeme bozulması sorunlarıyla karşı karşıyadır. Kültür
Bakanlığı eserin bakım ve onarımını yeterli düzeyde yerine getirmediği
gerekçesiyle, 2012 yılında anıtı Başbakanlık Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne
iade etmiştir.
Erken Bizans döneminin mimari niteliklerini ve taş işçiliğini yansıtan
ender örneklerden biri olan anıt, barındırdığı dönem izleri nedeniyle “çok
katmanlı” bir kültür varlığıdır. Yapıda, Bizans ve Osmanlı mimarisinin
çeşitli dönemlerini içeren, altı tarihsel katman tespit edilmiştir. Mimarlık
ve restorasyon tarihi açısından önemli bir belge değeri taşıyan bu izlerin
tamamı yerinde korunamamıştır. Yapıda gözlenen tahribat, kökeni
yaklaşık yüz yıl öncesine dayanan ve hızlanarak devam eden bir bozulma
sürecinin sonucudur. Anıtın uzun süre bakımsız kalması malzemelerinde
ayrışmalara neden olmuş, özgünlük değeri zedelenmiştir. İTÜ Fen
Bilimleri Enstitüsü’nde yürütülen doktora çalışması kapsamında,
anıtın güncel durumu ayrıntılı olarak belgelenmiş; koruma önerileri
geliştirilmiştir. Anıtın ve yakın çevresinin korunması için görüş ve yöntem
sunmak üzere, farklı disiplinlerden uzmanları içeren bir bilim kurulunun
oluşturulması, böylece tüm korunma sorunlarının bir bütün olarak ele
alınması önerilmektedir.
1. Tarihi Eserlerde Tespit ve Belgeleme
2. Taşın Mimaride Kullanımı
3. Doğal Taşları Sınıflandırma ve Tespit Etme
4. Taş Bozulmalarını Teşhis Etme
5. Taş Yapılarda Temizleme
6. Taş Yapılarda Bitki Temizleme
7. Taş Yapılarda Raspa Yapma
8. Taşlarda Bütünleme
9. Harçlı Onarım Yapma
10. Derzleme
11. Taş Yüzeylerde Koruma ve Sağlamlaştırma
12. Taş Oyma
(ISBN: 978-9944-100-85-4)
Bu sorumluluk koruma yazınının oluşmasını sağlamış, ulusal-uluslararası kurum ve kuruluşlar, koruma temelli yaklaşımlar geliştirmiştir. Bu yaklaşımlar da kentlerin kültür katmanlarının gelişim süreci gibi zamanla gelişmiş, çeşitlenmiştir. Günümüzde koruma yazını tüm katmanları gözeten; somut ve somut olmayan değerleri tarihsel süreklilik içerisinde miras öğesi olarak okuyan; kentsel alanların, yapıların korunmuş ve korunmamış dönemlerini anlamaya çalışarak Tarihi Kültürel Peyzaj Yaklaşımı ile mekânı yeniden üreten, restore eden, tasarlayan ve koruyan bir bağlam kazanmıştır.
Dünya mirası alanı olan Süleymaniye, 2006 yılında yenileme alanı ilan edildiğinde henüz uygulama esasları tam oturmamış olan yasal bir tanımın tüm dezavantajlarını yaşamıştır. Geleneksel Osmanlı ahşap konut dokusunun bütünsel örneklerini sunan bu alanda yeterli belgeleme yapılmadan üretilen ada avan projeleri ne yazık ki miras alanının yıkımı ile sonuçlanmıştır. Evrensel değerlerini kaybetmiş olan dokunun şu anki durumu dramatik bir tablo sunsa da söz konusu alan, kaderine terk edilemeyecek kadar kıymetlidir.
Bu nedenle 2021 yılında Kültür Varlıkları Dairesi bünyesindeki İBB Miras ekiplerince Süleymaniye Yenileme Alanı için Tarihi Kültürel Peyzaj Yaklaşımı ile koruma eferberliği başlatılmıştır. Araştırma, belgeleme, analiz etme, sentezleme ve planlama basamakları büyük bir titizlik ile kurgulanmış; yok olan doku, güncel koruma yaklaşımı ile değerlendirilmiştir. Sürecin tüm adımlarını içeren bu çalışmayı, ülkemiz koruma ve yenileme alanları için örnek teşkil etmesi amacıyla sizlerle paylaşıyoruz.
Çalışmamız, alanın nazım ve uygulama imar planına giden yolda güncel koruma yaklaşımının üst ölçekte mekânsal olarak gelebileceği son noktayı adım adım tariflemektedir. Süleymaniye’nin kültürel peyzaj unsurları ile korunmasına vesile olmasının yanında koruma literatürüne de katkı sağlayacağına inandığımız bu çalışmayı siz değerli okuyucular, koruma uzmanları, ilgili kurum ve kuruluşların dikkatine sunmanın gururunu yaşıyoruz.