Kolintang
 | |
| Jeneng liya | Kulintang, Kulintangan, Totobuang |
|---|---|
| Klasifikasi | Gong |
| Jangka | |
| Skala Pelog dan Slendro | |
| Instrumèn kagandhèng | |
| bonang,[1] kenong, canang, keromong,[2] kromong, kethuk,[3] trompong/terompong, rejong, talempong,[4] chalempung, caklempong/caklempung,[2] khong wong yai/khong wong lek, khong toch/ khong thom, khong vong, krewaing/krewong[5] | |
| Artikel luwih pepak | |
| gamelan dan piphat | |
Kolintang utawa kulintang iku piranti musik kang kapérang saka barisan gong cilik kang ditata kanthi jejer. Piranti iki anggoné nggunakaké bebarengan karo gong lan drum. Kolintang iku kagolong kelompok piranti musik gong ing Asia Tenggara, kang wis digunakaké wiwit biyèn ing Kepuloan Melayu Wétan-Filipina, Indonésia Wétan, Malaysia Wétan, Brunei, lan Timor.[6] Piranti musik iki wis malih. Jaman biyèn piranti iki mung kanggo mènèhi tandha nalika ana wara-wara ing warga masarakat.[5] Gunane kolintang iku béda-béda, saben jaman béda anggoné nggunakaké . Gunane piranti iki manut jaman lan buddayane, kaya ta agama Hindhu, Buda, Islam, Kristen, lan budaya kulon, kulintang kerep owah lan manut owah-owahaning jaman.
Piranti musik iki digawé saka kayu kang entheng nanging kuwat kaya déné kayu bandaran, wenang, kakinik kayu cempaka. Jeneng kolintang asalé saka suwara tong (nada cendhak), ing (nadha dhuwur) lan tang (nadha biyasa). Ing bas dhaera tembung kang isiné ngajak dolanan tang, ing, tong ya iku: Mangemo kumolintang. Banjur ukara iku owah dadi tembung kolintang.
Uga delengen
[besut | besut sumber]Réferènsi
[besut | besut sumber]- ↑ Frame, Edward M.. "The Musical Instruments of Sabah, Malaysia." Ethnomusicology 26(1982):
- ↑ a b Matusky, Patricia. "An Introduction to the Major Instruments and Forms of Traditional Malay Music." Asian Music Vol 16. No. 2. (Spring-Summer 1985), hal. 121-182.
- ↑ "Ethnic Music". Embassy of the Republic of Indonésia in Berlin-Germany. 2007. Diarsip saka sing asli ing 2011-07-19. Dibukak ing 2007-02-22.
- ↑ Maceda, Jose. Gongs and Bamboo: A Panorama of Philippine Music Instruments. Quezon City: University of the Philippines Press, 1998.
- ↑ a b Cadar, Usopay Hamdag (1971). The Maranao Kolintang Music: An Analysis of the Instruments, Musical Organization, Ethmologies, and Historical Documents. Seattle, WA: University of Washington.
- ↑ Amin, Mohammad (2005). "A Comparison of Music of the Philippines and Sulawesi". Sulawesi. Dibukak ing February 22, 2007.
Pranala njaba
[besut | besut sumber]
| Artikel iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |