ევროკავშირი
ევროპის კავშირი ოფიციალური ენებზე
|
|||
---|---|---|---|
დევიზი: In varietate concordia „ერთიანობა მრავალფეროვნებაშია“ |
|||
ჰიმნი: Ode an die Freude „ოდა სიხარულს“ |
|||
|
|||
დედაქალაქი | ბრიუსელი სტრასბურგი ლუქსემბურგი ჰააგა ფრანკფურტი | ||
უდიდესი ქალაქი | პარიზი | ||
ოფიციალური ენა | |||
ტიპი | სახელმწიფოთაშორისო ეკონომიკური და პოლიტიკური გაერთიანება | ||
წევრობა | |||
ლიდერები | |||
- | ევროკომისიის პრეზიდენტი | ურსულა ფონ დერ ლაიენი | |
- | ევროპული საბჭოს პრეზიდენტი | შარლ მიშელი | |
- | ევროპის პარლამენტის პრეზიდენტები | რობერტა მეცოლა | |
ფართობი | |||
- | სულ | 4 233 262 კმ2 (მე-7) | |
- | წყალი (%) | 3,08 | |
მოსახლეობა | |||
- | 2020 შეფასებით | 447 206 135 (მე-3) | |
- | სიმჭიდროვე | 106 კაცი/კმ2 | |
მშპ (მუპ) | 2020 შეფასებით | ||
- | სულ | $20.366 ტრილიონი (მე-3) | |
- | ერთ მოსახლეზე | $45 541 | |
აგი (2014) | 0.899 (ძალიან მაღალი) | ||
ვალუტა | ევრო (€) — ევროზონის მასშტაბით | ||
დროის სარტყელი | UTC UTC+1 UTC+2 UTC+3 |
||
Internet TLD | .eu |
ევროპის კავშირი (ინგლისურად - European Union, ფრანგულად - Union européenne), შემოკლებით ევროკავშირი - ევროპის სახელმწიფოთა მსხვილი პოლიტიკური და ეკონომიკური გაერთიანება, 1993 წლამდე ევროპული თანამეგობრობა (ინგლისურად - European Community, ფრანგულად - Communauté européenne) ერქვა. მისი წევრია ევროპის 27 სახელმწიფო, რომელთა საერთო ფართობია 3.892 ათასი კვ. კმ, მოსახლეობა - 455 მლნ. ერთობლივი ეროვნული პროდუქტისა და საგარეო ვაჭრობის მასშტაბებით ევროპის კავშირი წინ უსწრებს აშშ-ის და იაპონიას.
ევროკავშირის შექმნა
ევროპის ტერიტორიაზე, ევროკავშირის მასშტაბების სადარი ერთიანი სახელმწიფო გაერთიანებები იყო: დასავლეთ რომის იმპერია, ფრანკების სახელმწიფო, საღვთო რომის იმპერია. გასული ათასწლეულის განმავლობაში ევროპა დანაწევრებული იყო, მაგრამ იდეა მისი გაერთიანების შესახებ მუდამ არსებობდა. ამერიკული რევოლუციის შემდეგ კი გაჩნდა იდეა ევროპის შეერთებული შტატების შესახებ, რომელიც ხელახლა გაცოცხლდა მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ.
მე-20 საუკუნის პირველ ნახევარში ევროპამ ორი მსოფლიო ომი გადაიტანა, რამაც ყველა ქვეყანაში დატოვა კვალი - ათეულ მილიონობით მსხვერპლი, განადგურებული ქალაქები, დანგრეული ეკონომიკა, მოშლილი კომუნიკაციები. ევროპის სახელმწიფოებმა დაიწყეს გზებისა და საშუალებების ძიება მომავალში მშვიდობიანი თანაარსებობის გარანტიებისათვის. მათ თანდათან გააცნობიერეს ერთიანობისა და მჭიდრო თანამშრომლობის იდეა და დაადგნენ პრინციპულ პოლიტიკას, რომლის მიზანი ეკონომიკური და პოლიტიკური ინტეგრაცია, მშვიდობა და უსაფრთხოება იყო.
დასახული მიზნების განხორციელების გზაზე ევროპის სახელმწიფოებმა შეძლეს გვერდი აევლოთ სერიოზული კრიზისებისა და დაბრკოლებებისათვის, შეენარჩუნებინათ იდეების ხელშეუხებლობა და ურღვევობა. ევროკავშირის ძირითადად მიღწევად უნდა ჩაითვალოს ხანგრძლივი მშვიდობის უზრუნველყოფა წევრ სახელმწიფოებს შორის, რომლებიც ჩათრეულნი იყვნენ სხვადასხვა შეიარაღებულ კონფლიქტებში, და დემოკრატიული თანხმობა, რომლის მეშვეობითაც ხორციელდება საერთო მიზნები.
ევროკავშირის ლეგალური საფუძველი
ევროპის კავშირი აგებულია ევროპული თანამეგობრობის ურთიერთობების მთელი ერთობლიობის საფუძველზე:
- ქვანახშირისა და ფოლადის ევროპული გაერთიანება - 1951 წელს ამ ორგანიზაციისგან დაიწყო ევროპის კავშირის შექმნა;
- ევროპული თანამეგობრობა - შეიქმნა 1957 წელს ე.წ. რომის შეთანხმებით და ეწოდებოდა ევროპის ეკონომიკური თანამეგობრობა ანუ “საერთო ბაზარი”;
- ატომური ენერგიის ევროპული თანამეგობრობა - შეიქმნა 1957 წელს.
ევროპის კავშირში ინტეგრაციული პროცესების მთავარი მიზნები განსაზღვრულია სხვადასხვა დოკუმენტებით:
- რომის შეთანხმება - ხელი მოეწერა 1957 წელს;
- ერთიანი ევროპული აქტი - ხელი მოეწერა 1987 წელს;
- მაასტრიხტის შეთანხმება - ხელი მოეწერა 1992 წელს;
- ამსტერდამის შეთანხმება - ხელი მოეწერა 1997 წლის ოქტომბერში;
ევროკავშირის ძირითადი დოკუმენტი დღეისათვის არის 2003 წლის ”მიერთების შეთანხმება” (Treaty of Accession), რომელიც ძალაში შევიდა 2004 წლია 1 მაისს. ზემოთაღნიშნული შეთანხმებებით განსაზღვრული ევროკავშირის წევრი სახელმწიფოების სამართლებრივი, პოლიტიკური, ეკონომიკური და სხვა სახის ვალდებულებები ჩამოყალიბდა ერთიან დოკუმენტში, ევროკავშირის კონსტიტუციის პროექტში, რომლის მიღების პროცედურა ამჟამად მიმდინარეობს.
ევროკავშირის კომპეტენციები
ევროკავშირი არის მრავალსექტორიანი ინტეგრაციის განვითარებული ფორმა, რომლის კომპეტენცია ვრცელდება ევროპის 27 სახელმწიფოს ეკონომიკაზე, მრეწველობაზე, მოქალაქეთა უფლებებზე, საშინაო და საგარეო პოლიტიკაზე. ევროპულ ხელშეკრულებათა დადებისას წევრი სახელმწიფოები სუვერენიტეტის ნაწილს გადასცემდნენ იმ დამოუკიდებელ ინსტიტუტებს , რომლებიც იცავენ ეროვნულ და საერთო ინტერესებს. ევროკავშირის გამგებლობაშია, კერძოდ, საერთო ეკონომიკური ბაზარი, საბაჟო კავშირი, ერთიანი ვალუტა, საერთო სასოფლო-სამეურნეო პოლიტიკა და სხვა.
ევროკავშირის ინსტიტუტები
ტრადიციული საერთაშორისო ორგანიზაციებისაგან ევროპის კავშირს განასხვავებს მისი უნიკალური ინსტიტუციური სტრუქტურა. შექმნილია დამოუკიდებელი ინსტიტუტები, რომლების ავსებენ ერთიმეორეს და ყოველ მათგანს გარკვეული როლი აკისრია გადაწყვეტილებათა მირების პროცესში.
ევროპის კავშირის სისტემის საერთო ორგანოები და ინსტიტუტები:
- ევროპული საბჭო
- ევროპის პარლამენტი
- ევროკომისია
- ევროპულ თანამეგობრობათა სასამართლო
- ევროპის აუდიტორთა სასამართლო
ევროკავშირის საფინანსო ორგანიზაციები:
ევროკავშირის სხვა დამხმარე ორგანოები:
- ევროპის რეგიონთა კომიტეტი
- ევროპის ეკონომიკური და სოციალური კომიტეტი
- ევროპის პოლიტიკის და უშიშროების კომიტეტი
ევროკავშირის სხვადასხვა ინსტიტუტები სხვადასხვა ქვეყნებში და ქალაქებშია განთავსებული: ბრიუსელი (ბელგია), სტრასბურგი (საფრანგეთი), ლუქსემბურგი (ლუქსემბურგი), მაინის ფრანკფურტი (გერმანია). ევროკავშირს ოფიციალური პოლიტიკური ცენტრი არა აქვს, თუმცა დე-ფაქტო ”დედაქალაქად” ბრიუსელი ითვლება.
ევროკავშირის სიმბოლოები
- ევროკავშირის დევიზი
- ევროკავშირის დროშა
- ევროკავშირის დღესასწაული
- ევროკავშირის ენები
- ევროკავშირის ვალუტა
- ევროკავშირის კონსტიტუცია
- ევროკავშირის ჰიმნი
ევროკავშირის წევრები
ევროკავშირის დამფუძნებელი სახელმწიფოები:
ევროკავშირის წევრი სხვა სახელმწიფოები:
- 1973: დანია, დიდი ბრიტანეთი, ირლანდია
- 1981: საბერძნეთი
- 1986: ესპანეთი, პორტუგალია
- 1995: ავსტრია, ფინეთი, შვედეთი
- 2004: ესტონეთი, კვიპროსი, ლატვია, ლიტვა, მალტა, პოლონეთი, სლოვაკეთი, სლოვენია, უნგრეთი, ჩეხეთი
- 2007: ბულგარეთი, რუმინეთი
ევროკავშირის წევრობის კანდიდატი სახელმწიფოები:
ევროკავშირის წევრი შეიძლება გახდეს ევროპის ნებისმიერი სახელმწიფო, რომელიც აღიარებს პლურალისტურ დემოკრატიას, კანონის უზენაესობას, იცავს საკუთარი მოქალაქეების კონსტიტუციურ უფლებებს, გააჩნია გამართული და კონკურენტუნარიანი საბაზრო ეკონომიკა, იზიარებს ევროკავშირის პოლიტიკურ და ეკონომიკურ მიზნებს.
|
თარგი:Link FA თარგი:Link FA თარგი:Link FA თარგი:Link FA თარგი:Link FA თარგი:Link FA თარგი:Link FA თარგი:Link GA თარგი:Link GA თარგი:Link GA თარგი:Link GA თარგი:Link GA