ანდრე მალრო

ანდრე მალრო
ფრანგ. André Malraux
დაბადების თარიღი	3 ნოემბერი, 1901(1901-11-03)
დაბადების ადგილი	პარიზის XVIII რაიონი
გარდაცვალების თარიღი	23 ნოემბერი, 1976(1976-11-23) (75 წლის)
გარდაცვალების ადგილი	კრეტეი
დასაფლავებულია	პარიზის პანთეონი
საქმიანობა	პოლიტიკოსი , კინორეჟისორი, სცენარისტი, მემონტაჟე, ხელოვნებათმცოდნე , რომანისტი, მწერალი , ჟურნალისტი, ხელოვნების კრიტიკოსი , პროზაიკოსი , დრამატურგი , არქეოლოგი და წინააღმდეგობის მებრძოლი
ენა	ფრანგული ენა
მოქალაქეობა	საფრანგეთი
ალმა-მატერი	აღმოსავლური ენებისა და ცივილიზაციების ეროვნული ინსტიტუტი, ტიურგოს ლიცეუმი და კონდორსეს ლიცეუმი
Magnum opus	Man's Fate
ჯილდოები	საპატიო ლეგიონის ორდენის ოფიცერი, საბრძოლო ჯვარი 1939–1945, Jawaharlal Nehru Award for International Understanding , გათავისუფლების ორდენის კავალერი, Distinguished Service Order, აჯანყების მედალი, პოლარული ვარსკვლავის ორდენის დიდი ჯვრის კავალერი, Great Cross with Star and Sash of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany, ინტერალიეს პრემია, Grand Cordon of the National Order of the Cedar‎, Grand Cross of the Order of the Crown, Grand Cross of the Order of the Oak Crown, წმინდა ოლაფის ორდენის დიდი ჯვრის კავალერი, იტალიის რესპუბლიკის წინაშე დამსახურების ორდენის დიდი ოფიცერი, Grand Cross of the Military Order of Saint James of the Sword , Order of the Lion of Finland, დანებროგის ორდენის დიდი ჯვრის კავალერი, Grand Cross of the Order of Wissam El Alaouite, Grand Cross of the Order of George I, ამომავალი მზის 1-ლი ხარისხის ორდენი, Grand Officer of the Order of the Southern Cross, Order of the Equatorial Star, გონკურის პრემია, ლუი დელუკის პრემია, Order of the Republic, დანებროგის ორდენი, ალფონსო რეიესის საერთაშორისო პრემია და Q3114795?
მეუღლე	კლარა მალრო და მადლენ მალრო
პარტნიორ(ებ)ი	ჟოზეტ კლოტი და ლუიზა დე ვილმორენი
შვილ(ებ)ი	ფლორენს მალრო
გავლენა მოახდინეს :::მორის ბარესი, ანდრე ჟიდი და ფრიდრიხ ნიცშე
ხელმოწერა
ანდრე მალრო ვიკისაწყობში

ანდრე მალრო (დ. 30 ნოემბერი, 1901, პარიზი — გ. 23 ნოემბერი, 1976) ― ფრანგი მწერალი და პოლიტიკოსი.

ბიოგრაფია

თანაუგრძნობდა დემოკრატიულ ძალებს. 1923-1927 წლებში მონაწილეობდა ფაშიზმისგან კულტურის დაცვის საერთაშორისო მოძრაობაში. 1936-1939 წლებში იბრძოდა ესპანეთის სამოქალაქო ომში რესპუბლიკელების მხარეს. საფრანგეთის ოკუპაციის დროს მონაწილეობდა წინააღმდეგობის მოძრაობაში. 1944-1946 წლებში იყო შარლ დე გოლის მთავრობის წევრი. 1959-1969 წლებში ეკავა საფრანგეთის კულტურის მინისტრის პოსტი.

შემოქმედება

მარლოს თხზულებებია „დამპყრობლები“ (1928), „სამეფო გზა“ (1930), „ადამიანური ცხოვრების პირობები“ (1933). ამ რომანისთვის მიიღო გონკურის პრემია. რომანი შეტანილია Le Monde-ს საუკუნის 100 წიგნის სიაში. ასევე მალროს რომანებია „სიძულვილის ჟამი“ (1935), „იმედი“ (1937), „ალტენბურგის თხილნარი“ (1943). ავტორია თეორიული ნაშრომისა „ხეწლოვნების ფსიქოლოგია“ სამ ტომად (1947-1950).

ლიტერატურა

• თუშმალიშვილი მ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 391.

რესურსები ინტერნეტში

• ანდრე მალრო — სტატია ენციკლოპედია ბრიტანიკიდან (ინგლისური)