საავტომობილო ინდუსტრია აზერბაიჯანში
საავტომობილო წარმოება აზერბაიჯანში ბოლო წლებში მნიშვნელოვნად განვითარდა, განსაკუთრებით ადგილობრივი წარმოების გაძლიერების მიმართულებით.
საავტომობილო წარმოების ისტორია იწყება საბჭოთა კავშირის პერიოდში, როდესაც ქვეყნის ინდუსტრიული სექტორი ძლიერად განვითარდა. საავტომობილო წარმოება აზერბაიჯანში დაიწყო 20-ე საუკუნის შუა წლებში და მას შემდეგ მნიშვნელოვანი ცვლილებები განიცადა.
1978 წელს ბაქოში ამოქმედდა სპეციალიზებული სატრანსპორტო ქარხანა, რომელმაც დაიწყო ფურგონების და მაცივრების აწყობა. ქარხანა აწარმოებდა საგზაო მატარებლებს ნავთობისა და გაზსადენების მშენებლობაში გამოყენებული მილების ტრანსპორტირებისთვის. ნავთობის საინჟინრო ქარხანამ ბაქოში ააშენა სპეციალური მანქანები და ლაბორატორიები ნავთობის საბადოებისთვის.
საბჭოთა კავშირის დროს აზერბაიჯანში განვითარდა მრავალი საწარმო, რომლებიც სატვირთო მანქანებისა და სპეცტექნიკის წარმოებაზე ფოკუსირდებოდნენ. ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი საწარმო იყო განჯის საავტომობილო ქარხანა, რომელიც 1986 წელს დაარსდა და საბჭოთა პერიოდში ტრაქტორებსა და სატვირთო მანქანებს აწარმოებდა.
2005 წელს განჯას საავტომობილო ქარხანამ ხელი მოაწერა კონტრაქტებს ჩინურ საავტომობილო ასოციაციასთან Changan და Lifan-თან. 8 ოქტომბერს განჯის ქარხანაში პირველი ჩინური ავტომობილი გამოუშვეს.
განჯის საავტომობილო ქარხანამ ბელორუსულ კომპანია MAZ-თან ერთად სატვირთო მანქანების წარმოება დაიწყო. 2006 წელს MAZ-თან დაიდო ხელშეკრულება ერთობლივი წარმოების შესახებ[1]. წარმოებულ აღჭურვილობას Gəncə ჰქვია.
აზერბაიჯანის სპეციალურ ეკონომიკურ ზონებში ავტომობილების წარმოება 2018 წელს დაიწყო. 2018 წელს სპეციალურ ეკონომიკურ ზონაში 712 ავტომობილი დამზადდა. 2023 წელს ამ რიცხვმა 4233-ს მიაღწია[2].