ភ្នំសេមេរូ

ភ្នំសេមេរូ
ភ្នំសេមេរូ, ១៩៨៥
កំពស់ពីផ្ទៃសមុទ្រ	៣៦៧៦ម៉ែត
ទីតាំង	កោះជ្វា, ឥណ្ឌូនេស៊ី
កំពស់	៣៦៧៦
កូអរដោនេ	8°6′28.8″S 112°55′12″E
ប្រភេទ	Stratovolcano (ភ្នំភ្លើងរស់)
បន្ទុះលើកចុងក្រោយ	ឆ្នាំ២០០៨ (កំពុងបន្តសកម្មភាព)
ពំនើងផ្នត់លើកដំបូង	មិនដឹង
ផ្លូវឡើងស្រួលជាងគេ	ថ្មើរជើង

ភ្នំសេមេរូ (Semeru) គឺជាភ្នំខ្ពស់ជាងគេនៅកោះជ្វា និងជាភ្នំភ្លើងដែលមានសកម្មភាពខ្លាំងក្លាមួយ។ វាក៏ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា ម៉ាហាមេរូ (មហាមេរុ) ផងដែរ។ វាដុះឡើងនៅឆ្នេរភាគខាងកើតកោះជ្វា។

ប្រវត្តិនៃការផ្ទុះរបស់ភ្នំសេមេរូគឺវែងអន្លាយណាស់។ មានកំនត់ត្រាពីការផ្ទុះចំនួន៥៥រួចមកហើយ គិតតាំងពីឆ្នាំ ១៨១៨ (ដែល១០ដងក្នុងចំនោមនោះបង្កជាមហន្តរាយយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ)។ ភ្នំសេមេរូស្ថិតក្នុងសភាពហៀបនឹងផ្ទុះតាំងពីឆ្នាំ ១៩៦៧ មកទល់បច្ចុប្បន្ន។ ពេលខ្លះមានបន្ទុះរៀងរាល់១០នាទីម្ដង។ ភ្នំសេមេរូត្រូវបានអ្នកទេសចរណ៍ឡើងមកជាទៀងទាត់។ ការឡើងភ្នំនេះជាការប្រថុយគ្រោះថ្នាក់។ លោកសូហុកហ្គីដែលជាអ្នកនយោបាយដ៏សកម្មនៅទសវត្សរ៍៦០ បានបាត់បង់ជីវិតនៅឆ្នាំ១៩៦៩ ដោយសារបានដកដង្ហើមស្រូបយកឧស្ម័នពុលខណៈពេលលោកកំពុងឡើងភ្នំសេមេរូនេះ។

រឿងនិទាន

ភ្នំសេមេរូ យកឈ្មោះតាមភ្នំសុមេរុ ដែលជាភ្នំនៅកណ្ដាលលោកីយ៍ក្នុងរឿងនិទាននានារបស់ព្រះពុទ្ឋសាសនា។ តាមការតំនាល ភ្នំនេះត្រូវបានលើកយកមកពីឥណ្ឌា (រឿងតំនាលក្នុងសតវត្សរ៍ទី១៦របស់ជនជាតិជ្វា)។ ដើមឡើយវាត្រូវបានយកមកដាក់នៅភាគខាងលិចកោះទេ។ តែដោយវាបានធ្វើអោយកោះផ្អៀង វាក៏រំកិលខ្លួនបន្ដិចម្ដងៗមកខាងកើតវិញ។ ក្នុងដំនើរនេះវាបានផ្ដាច់ខ្លូនជាជំរៀកៗបង្កើតបានជាភ្នំតូចៗផ្សេងទៀត។ ការដាច់រិចរិលនៃជើងភ្នំបានធ្វើអោយភ្នំនេះញ័ររញ្ជួយហើយក៏បង្កជាបន្ទុះទៅ។