Jump to content

អញ្ជើញ

ពីWiktionary

អាញ់-ជើញ ( កិ. ) ជូន​ដំណឹង​ឬ​ហៅ​រក​ដោយ​គោរព ចំពោះ​ឥស្សរ​ជន​ជា​គ្រហស្ថ​មាន​ក្សត្រិយ៍​ជាដើម ឬ​ចំពោះ​សាធារណ​ជន​ជា​គ្រហស្ថ​ដែល​ត្រូវ​ប្រើ​ពាក្យ​គួរ​សម​ទៅ​រក : អញ្ជើញ​សម្តេច, អញ្ជើញ​ព្រះ​អង្គ​ម្ចាស់, អញ្ជើញ​អស់​លោក, អញ្ជើញ​ពួក​ចាស់​ទុំ;... (ចំពោះ​បព្វជិត​ប្រើ​ពាក្យ​ថា និមន្ត) ។ ប្រើ​ជា​ពាក្យ​បង្គាប់​ឬ​អង្វរ​ឲ្យ​ទៅ, ឲ្យ​ចូល​ជាដើម : អញ្ជើញ​ស្តេច !, អញ្ជើញ​ព្រះ​តេជ​ព្រះ​គុណ !, អញ្ជើញ​លោក !, អញ្ជើញ !;... ។ កិ. នុ. ប្រើ​ជា​ជំនួយ​កិរិយា​សព្ទ​ពួក​ខ្លះ សម្រាប់​និយាយ​ទៅ​រក​ជន​ដែល​ត្រូវ​គោរព : ព្រះ​តេជ​ព្រះ​គុណ​អញ្ជើញ​ទៅ​ណា ?, អញ្ជើញ​លោក​ចូល !, អញ្ជើញ​ពិសា !;... ។ ចំពោះ​ក្សត្រិយ៍ ប្រើ​ពាក្យ​ថា ស្តេច, យាង ក៏​មាន (តាម​គួរ​ដល់​ដំណើរ​សេចក្ដី) : ទ្រង់​ស្តេច​ទៅ​ណា​ក្រាប​ទូល ?; សូម​ស្តេច​ព្រះ​ករុណា... ។ អញ្ជើញ​គ្រឿង នាំ​យក​គ្រឿង​ដែល​ព្រះ​រាជា​ទ្រង់​ប្រើ​ប្រាស់​ទៅ​ដាក់​ជិត​ព្រះ​អង្គ ។ ពួក​អញ្ជើញ​គ្រឿង ពួក​មហាតលិក​អ្នក​អញ្ជើញ​គ្រឿង ។ល។ (គួរ​ប្រយ័ត្ន​កុំ​និយាយ​ថា អន់ជើញ ឲ្យ​ធ្លាប់​មាត់) ។