kapmak
Lêker
[biguhêre]kapmak
- rahêlandin, rahiştin
- girtin
- dadan, rakirin, rahêlan, hetifandin, jê girtin (ji nişka ve destavêtin û kaşkirina tiştekî)
- aniden elindeki ekmeği kaptım dışarıya fırlattım min ji nişka ve rahişte nanê destê wê û virvirande derve
- gelir elimdeki şekeri kapardı dihat şekirê di destê min de ji min digirt
- rahiştin (bi gezan parçe kirin)
- kurt keçiyi kapmış gur dadaye bizine
- jê kirin, birin, qut kirin
- makine parmağımı kaptı makîneyê tiliya min jê kir
- hilanîn (bi hêsanî hînbûn û jiberkirina tiştekî)
- çok zeki birisi, herşeyi çabuk kapıyor yekî pir zîrek e, her tiştî zû hiltîne
- girtin (ji bo cih û şûnan)
- git bana yer kap here ji min re cih bigire
- hilanîn
- bu huyu da sokaktaki çocuklardan kapmış ev kurm jî ji zarokên kuçeyê girtiye
- hastalığı yeni kapmış hê nû nexweşîn jê girtiye