Saiani

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Saiani^[1] (Russice Саяны, tr. Sajany) seu montes Saianenses^[2] est nomen regionis montanae, in parte media montium Siberiae Meridionalis sitae. Saiani divisi sunt in Saianes Occidentales^[3] (in Chakassia, parte meridionali territorii Crasnoiarensis et parte septentrionali Tuvae), et Saianes Orientales^[4] (in meridie territorii Crasnoiarensis, regione Ircutensi, parte occidentali Buriatiae et parte septentrio-orientаli Tuvae),

Saianes Occidentales

Saianes Occidentales a montibus Altaicis incipiunt. Circa 650 chm longitudo systematis Saianum Occidemtalium est. Iugum eorum altissimum est Iugum divortii aquarum Saianense, ubi et mons Saianum Occidentalium altissimus Kyzyl-Taiga (Saltus Ruber, 3121 m altitudinis) situs est.

Saianes Orientales

Saianes Orientales circa 1000 chm longitudinem a Ienisea ad Baicalem habent. Pars eorum borealis et occidentalis a iugis composita, quae saepe Albimontia (Russice Belogor'ia) appellantur, composita est. Albimontium Canense et Albimontium Manense sunt ibi iuga maxima. Cacumen Grandiosum^[6] altitudinis 2982 m est mons Saianum Orientalium altissimus.

Pars Saianum Orientalium australis et orientalis altissima in systemate Saianorum omnium est. Ibi iuga altissima Saianes Maiores, Alpes Tunkinenses^[7], Alpes Kitoienses^[8], iugum Kropotkinii^[9], iugum Munku-Sardyk, in quo et mons eiusdem nominis Saianorum omnium altissimus (3491 m) situs est.

Flumina

Biriussa et Tschona et Occa et Ienisea Maior fluvii in Saianis incipiunt. Ircutus flumen per Saianes prope Munlu Sardyk transit. Can in Albimontio Canensi oritur et Mana per Alibontium Manense transit.

Notae

↑ Caroli Diderici Huelmann^(de) De Cercopibus atque Cyclopibus, p. 7; Commentationes Societatis Regiae Scientiarum Gottingensis, vol. XII-XIII, p. 78; Commentationes Societatis Regiae Scientiarum Gottingensis, vol. XIV, p. 7
↑ Ioannis Georgii Gmelin Flora Sibirica sive historia plantarum Sibiriae, vol. I, p. 241
↑ Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Восточный Саян.
↑ Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Западный Саян.
↑ Russice Пик трех капитанов.
↑ Vel "Cacumen Stupefaciens", Russice Пик Грандиозный.
↑ Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Тункинские гольцы.
↑ Китойские гольцы, adiectivum videas in binomine.
↑ Nomine Petri Kropotkin nuncupatur.

Fontes

Nexus externi

Situs geographici et historici: Locus: 53°15′7″N 94°58′28″E, 52°45′0″N 96°0′0″E • GeoNames • Thesaurus Getty • Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия

Vicimedia Communia plura habent quae ad Saianos spectant.

[1] Caroli Diderici Huelmann^(de) De Cercopibus atque Cyclopibus, p. 7; Commentationes Societatis Regiae Scientiarum Gottingensis, vol. XII-XIII, p. 78; Commentationes Societatis Regiae Scientiarum Gottingensis, vol. XIV, p. 7

[2] Ioannis Georgii Gmelin Flora Sibirica sive historia plantarum Sibiriae, vol. I, p. 241

[3] Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Восточный Саян.

[4] Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Западный Саян.

[5] Russice Пик трех капитанов.

[6] Vel "Cacumen Stupefaciens", Russice Пик Грандиозный.

[7] Norae Zabinkovae et Moysis Kirpicznikov Nomina physico-geographica principalia URSS s.v. Тункинские гольцы.

[8] Китойские гольцы, adiectivum videas in binomine.

[9] Nomine Petri Kropotkin nuncupatur.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]