Fatua

Fatua vel Fenta Fatua^[1] vel etiam Fauna in mythologia Romana fuit uxor atque eadem soror Fauni. Multi theologi antiqui putabant Fatuam eandem esse atque Bonam Deam^[2] , cuius caerimoniis adesse viris non licebat.

Apud Macrobium traditio diversa legitur : filia Fauni est et patrem pudicitiae per vinum insidiantem repellit. Qua fabula Macrobius rituum Bonae Deae peculiarium rationem reddere conatur^[3]. Contra alii auctores^[4] dicunt ollam plenam meri vini bibisse, quocirca myrtea virga maritus eam verberavit. Ambae fabulae aetiologiae sunt.

Nomen quidem a fando dictum est, quod Fatua mulieribus fata canere consuesset, ita ut Faunus maritus viris. Unde qui divinitus inspirari videbantur, "fatuari" dicebantur^[5].

Fontes

Arnobius libro primo Adversus Nationes, capitulo 36 necnon libro quinto capitulo 18.
Iustinus libro XLIII de Bellis Philippicis capitulo primo (8).
Lactantius, libro primo Divinarum institutionum capite 22 (9-11).
Macrobius libro primo Saturnaliorum capite duodecimo 24-25.

Notae

↑ Arnobius I,36 et V,18.
↑ Sic opinabatur Varro (apud Lactantium I,22)
↑ Vide etiam Plutarchum, Caesar 9.
↑ Sextus Clodius apud Lactantium et Arnobium.
↑ Sic Gavius Bassus, de quo vide Lactantium et Iustinum

[1] Arnobius I,36 et V,18.

[2] Sic opinabatur Varro (apud Lactantium I,22)

[3] Vide etiam Plutarchum, Caesar 9.

[4] Sextus Clodius apud Lactantium et Arnobium.

[5] Sic Gavius Bassus, de quo vide Lactantium et Iustinum

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]