Ius iurandum
Ius iurandum[1] est confirmatio verborum per actum iurandi. Ad veritatem profitendam obligat aut ad perferendas poenas aliter facientibus. (exempli gratia in sacramentis dicendis). Nonnumquam etiam devovatio sui ipsi nuncupatur quod saepe iura iuranda religiosa a numine quodam custodiri mendaciaque mendacosque ab eo ulcisci putantur. Iam apud Graecos, Romanos et Gallos necnon in Sinis populisque indigenibus in usu erant. Hippocratis ius iurandum longe est notissimum exemplum eius.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ "Iūs iūrandum (iūsiūr-), iūris iūrandī (iūrisiūr-, postea iūsiūrandī) n." Thesaurus Linguae Latinae (1900– ), apud De Gruyter