Sus scrofa
Sus scrofa (Linnaeus anno 1758) est mammal, species generis Suis et familiae Suidarum, in Europa, Africa boreali, Asia, et insulis Oceani Pacifici inventa. Sus scrofa fera commune aper appellatur; Sus scrofa domestica est subspecies quae vulgo porcus vel simpliciter sus appellatur.
De apro in mythologia
[recensere | fontem recensere]Animal periculosum venatoribus antiquis erat aperː certe ingentes apros vicisse inter magna heroum facta referebatur. Ita quartus Herculis labor fuit aper Erymanthius. Et Theseus laudabatur quod in itinere feram suem Cromyoniam occidisset[1]. Et aper Calydonius ab irata Artemide missus ut impietatem regis Oenei puniret circa Meleagrum omnes heroes Graecos illius aetatis in se convertit, quae ultima ante bellum Troianum fuit, id est patrum eorum qui Troiae pugnaveruntː Peleus pater Achillis, Telamon pater Aiacis etc[2]. Nec omnes incolumes ex ea venatione redierunt. Ipse Ulixes in Odyssea cicatricem dente apri factam in crure praebebat, unde a nutrice adgnitus est[3]. Adonis quoque, ille formosus adulescens ab Aphrodita in Syria amatus, ex apri impetu perisse dicebatur[4].
In mythologia Celtica quoque verisimile est aprum magnas partes egisse quoniam signa militaria Gallorum plerumque apri imaginem praebebant.
Apud Graecos sacramenta solemnia super visceribus apri (κάπρος) immolati fiebant ː ita in Iliade Agamemnon Briseidem attigisse coram Achille rite negavit[5]. Idem genus sacramenti athletae Olympiae certaturi adigebantur, non laesuros aequitatem certaminum[6]. Caro huius generis hostiae nec dividebatur nec edebatur. Fetiales Romani foedera cum hostibus super porcum itidem iciebant[7].
Notae
[recensere | fontem recensere]
- ↑ Plutarchus, Theseus 9. Ovidius, Metamorphoses, VII.435.
- ↑ Ovidius libro octavo Metamorphoseon versus 260-445
- ↑ Odyssea XIX.393-394 et 444-454.
- ↑ Vide etiam mortem Croesi filii apud Herodotum (I.34-45) qui, cum aprum regionem vastantem venaretur, ab hospite patris Adrasto infelici casu interfectus est.
- ↑ Ilias XIX, 266-268.
- ↑ Pausanias V.24.9-11.
- ↑ Titus Livius I.24.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]
- Umberto Albarella, Dale Serjeantson, "A passion for pork: meat consumption at the British late Neolithic site of Durrington Walls" in P. Miracle, N. Milner, edd., Consuming Passions and Patterns of Consumption (Cantabrigiae: McDonald Institute, 2002) pp. 33-49
- Umberto Albarella, S. Payne, "Neolithic pigs from Durrington Walls, Wiltshire, England: a biometrical database" in Journal of Archaeological Science vol. 32 (2005) pp. 589-599
- Robin McKie, "What did neolithic workers eat after a hard day at Stonehenge? Sweet pork and rich cheese" in The Guardian (15 Octobris 2017)
- R. Madgwick et al., "Multi-isotope analysis reveals that feasts in the Stonehenge environs and across Wessex drew people and animals from throughout Britain" in Science Advances vol. 5 (13 Martii 2019)
- Elizabeth Wright, Sarah Viner-Daniels, Mike Parker Pearson, Umberto Albarella, "Age and season of pig slaughter at Late Neolithic Durrington Walls (Wiltshire, UK) as detected through a new system for recording tooth wear" in Journal of Archaeological Science vol. 52 (2014) pp. 497-514
Nexus interni
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Situs scientifici: • ITIS • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • IUCN Red List • WoRMS: Marine Species • Fossilworks • INPN France |
|
Vide "Suem scrofam" apud Vicispecies. |
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Suem scrofam spectant. |
 |