Polonicus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /poˈlonikus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: Po·lo·ni·cus — morphologica: Polonic-us
Notatio
[+/-]Nomen adiectivum
[+/-]Polonic|us, -a, -um
- Poloniae vel qui ad Poloniam pertinet.
Declinatio
[+/-]| positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | Polonicus | Polonica | Polonicum | nom. | Polonicī | Polonicae | Polonica |
| gen. | Polonicī | Polonicae | Polonicī | gen. | Polonicōrum | Polonicārum | Polonicōrum |
| dat. | Polonicō | Polonicae | Polonicō | dat. | Polonicīs | Polonicīs | Polonicīs |
| acc. | Polonicum | Polonicam | Polonicum | acc. | Polonicōs | Polonicās | Polonica |
| abl. | Polonicō | Polonicā | Polonicō | abl. | Polonicīs | Polonicīs | Polonicīs |
| voc. | Polonice | Polonica | Polonicum | voc. | Polonicī | Polonicae | Polonica |
Usus
[+/-]Dictiones collatae
[+/-]Collocationes
- lingua Polonica (Victionarium:Lingua Polonica)
Dictiones derivatae
[+/-]- Polonicē (Adverbium)