Jump to content

bis

E Victionario
II
Cardinalis: duo
Ordinalis: secundus
Adverbium: bis
Distributivus: bīnī
Proportionalis: duplus
Multiplicativus: duplex
Collectivus: bīniō
IIIIII
(I) semel ← bis → ter (III)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
bisAPI: /bis/(classice)
Syllabificatio phonetica: bis — morphologica: bis

Notatio

[+/-]
A radice Protindeuropaea *dvis. Cognata sunt Palaeograece δίς (dis) et Sanscrite द्विस् (dvis).

Numerus adverbialis

[+/-]

bĭs

  1. √ Duabus vicibus; semel et iterum.
  2. Dupliciter.

Usus

[+/-]
Anglice: striking the rock twice with a rod

Dictiones collatae

[+/-]

Collocationes

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
√ Duabus vicibusdilatare ▼
√ Duabus vicibuscollabi ▲
Dupliciterdilatare ▼
Duplicitercollabi ▲

Discretiva

bis dictio est in variis linguis: