NGC 1291
Ausgesinn
Date vum NGC 1291 | |
---|---|
Stärebild | Eridanus (Eri)
|
Positioun (Equinoxe: J2000.0) | |
Rektaszensioun | 03h 17m 18,6s |
Deklinatioun | -41° 06' 29" |
Ausgesinn | |
Morphologeschen Typ | (R_1)SB(l)0/a |
Visuell Magnitude | +8,5 m |
B-Band | +9,4 m |
Wénkelduerchmiesser | 9,8' × 8,1' |
Flächenhellegkeet | 13,4 mag/arcmin2 |
Physikalesch Daten | |
Gehéiert zu der | |
Distanz | 33 × 106 Lj |
Routverrécklung | +0,02799 ± 0,000006 |
Heliozentresch radial relativ Vitess | +839 ± 2 km/s |
Geschicht | |
Entdeckung | James Dunlop |
Entdeckungsdatum | 1826 |
Katalogbezeechnungen | |
NGC 1269 an 1291, PGC 12209, MCG -7-7-8, h 2521, GC 685, IRAS 03154-4117, ESO 301-2, AM 0315-411, Dun 487 |
Den NGC 1291 ass eng Balkespiralgalaxie (SBa) am Stärebild Eridanus. Den NGC 1291 huet eng Ausdeenung vun 9,7' × 8,4' an huet eng visuell Magnitude vu +9,40 mag. Si ass domat déi hellst Galaxie am Stärebild Eridanus.
D'Galaxie gouf am Joer 1826 vum James Dunlop entdeckt an als Dun 487 katalogiséiert. 1836 huet den John Herschel den Objet nach eng Kéier beschriwwen. Wéi schliisslech de Johan Ludvig Emil Dreyer den New General Catalogue opgestallt huet, huet hien déi duebel Observatioun net erkannt an huet d'Nummeren NGC 1291 fir dem Dunlop seng Entdeckung an NGC 1269 fir dem Herschel säin Niwwel verginn.
-
Infraroutfoto opgeholl vum Spitzer-Weltraumteleskop
-
Mosaik, héichopgeléiste Foto vum Zentrum, Hubble-Weltraumteleskop
Kuckt och
[änneren | Quelltext änneren]Um Spaweck
[änneren | Quelltext änneren]- (en) Foto vum NGC 1291
- (en) GALEX
- (en) DSS Images for NGC 1200 through NGC 1299
- (en) SIMBAD Query
- (en) SEDS
- (en) NASA/IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE
Commons: NGC 1291 – Biller, Videoen oder Audiodateien |