Norbert Weber

Norbert Weber
Norbert Weber
Gebuer	16. Februar 1925; Lëtzebuerg
Gestuerwen	17. Mäerz 2007; Lëtzebuerg
Nationalitéit	Lëtzebuerg
Aktivitéit	Schrëftsteller

Den Norbert Weber, gebuer de 16. Februar 1925 zu Iechternach, a gestuerwen de 17. Mäerz 2007, war e lëtzebuergesche Kolumnist an Auteur.

Den Norbert Weber war berufflech Staatsbeamten. Hien huet mam Pierre Grégoire 1959 de Ministère des Arts et Sciences (spéider Ministère des Affaires culturelles) an d'Liewe geruff, deen e bis 1975 geleet huet. An där Zäit sinn eng ganz Rei vu kulturellen Institutiounen entstanen oder gestäerkt ginn, un deenen hien aktiv bedeelegt war, an d'Basis vun enger moderner Kulturpolitik ass geschaf ginn (d'Kulturrevue "Arts et lettres", d'Concert-Zykle vun de "Soirées de Luxembourg", eng ganz Rei vu kulturellen Accorden, den Neien Theater zu Lëtzebuerg, eng Modernisatioun vun de Kulturinstituter - Nationalbibliothéik, Staatsarchiv, Nationalmusée - deenen hir wëssenschaftlech Roll gestäerkt gouf, asw.).

Wéinst politeschen Differenze mam Minister Robert Krieps huet den Norbert Weber 1975 ëm eng Versetzung gefrot. 1977 huet hien als ee vun deene wéinege géint d'Zerstéierung vum Iechternacher Lëschenhaus protestéiert a weider Opféierunge vu senge Wierker verbueden, bis datt déi Responsabel vun där Dot net méi am Amt wieren.

Vun 1979 u war e kuerz Zäit Cabinetschef vum Pierre Werner am Kulturministère. En huet sech aus der Kulturpolitik zeréckgezunn, wéi sech fir hien erausgestallt huet, datt säin neie Minister keng kloer Iddien a Saache Kultur hat.

Et gëtt ugeholl, datt hien et war, deen ënner dem Pseudonym Luussert tëscht 1974 an 1979 am Luxemburger Wort, wéi d'CSV an der Oppositioun war, schaarf Kriticke géint d'Regierung Thorn-Vouel-Berg geschriwwen huet.

Seng literaresch Produktioun ëmfaasst Theaterstécker, Lauschterspiller an, ënner dem Pseudonym Nowe, eng Rei vu Revuen.

1966 huet hien den Nationale Literaturpräis kritt, an 1990 d'Dicks-Rodange-Lentz-Sëlwerplackett, déi en zeréckgeschéckt huet, wéi e gemierkt huet, wien déi Plackett soss nach kritt huet.

Wierker

De Schéifermisch, 1958 (Theaterstéck iwwer de Michel Pintz)
En Apel fir den Duuscht. E Stéck an zwéin Deeler, 1962
Jean Chalop, 1963, Theaterstéck iwwer de Jean Schalopp, mat Musek vum Edmond Cigrang
Eng Nuecht wéi all aner. E Radiospill fir Chröschtdâg, 1964 (Lauschterspill)
Eng Sëffecht op der Musel. E Stéck mat Zodi,Musék a Gesank, 1966; Musek vum René Eiffes
Dicksereien, 1974, eng Operett
De Bretzert, 1977*
D'Fatzbeidelen, 1980
De Luussert, 1981
Mecht de Kiddel de Minnich?

Lëtzebuerger "Revuen"

1957: 1:0
1958: O Nondikass
1959: Quetschen och!
1960: Wat gelifft?
1961: Kredjeft!
1964: Knätsch
1968: Wien huet Angscht vrun där Equipe?
1969: Donnerwetzki
1981: Gissereien

Gielercher

Officier vum Ordre de Mérite du Grand-Duché de Luxembourg (Promotioun 1973)^[1]
Officier vum Ordre d'Orange Nassau (Promotioun 1974)^[2]

Kuckt och

Referenzen

↑ IN UNSERER REPORTAGE VON POL ASCHMAN „GIELERCHER“ op der Säit 3 vum Luxemburger Wort vum 17. Juli 1973 op eluxemburgensia.lu gekuckt de 24. Dezember 2022
↑ Distinctions honorifiques à l'Ambassade des Pays-Bas. Luxemburger Wort. eluxemburgensia.lu (8. Mäerz 1974). Gekuckt de(n) 22.01.2023.

[1] IN UNSERER REPORTAGE VON POL ASCHMAN „GIELERCHER“ op der Säit 3 vum Luxemburger Wort vum 17. Juli 1973 op eluxemburgensia.lu gekuckt de 24. Dezember 2022

[2] Distinctions honorifiques à l'Ambassade des Pays-Bas. Luxemburger Wort. eluxemburgensia.lu (8. Mäerz 1974). Gekuckt de(n) 22.01.2023.

[1]

[2]