bergtoep

'ne bergtoep

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

bergtoep m /bǽr̥çtup/

1. (topografie) 't hoogste puntj van 'ne berg

Aafbraeking

• berg-toep

Synoniem

• bergspits

Samestèlling

• berg + toep

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	bergtoep		bergtuup
	IPA	/bǽr̥çtup/	/bǽr̥çtub/	/bǽr̥çtʉ̜p/	/bǽr̥çtʉ̜b/
dim.	sjrif	bergtuupke	bergtuupken	bergtuupkes
	IPA	/bǽr̥çtʉ̜pkə/	/bǽr̥çtʉ̜pkən/	/bǽr̥çtʉ̜pkəs/	/bǽr̥çtʉ̜pkəz/
dat.	sjrif	bergtoep		bergtuup
	IPA	/bǽr̥çtup/	/bǽr̥çtub/	/bǽr̥çtʉ̜p/	/bǽr̥çtʉ̜b/

In anger spraoke

• Faeruuers: fjallatindur m
• Ieslandjs: tindur^(is:) m
• Ingels: mountain peak, mountaintop
• Nederlandjs: bergtop g
• Pruus: Berggipfel m
• Sjinees: 岫^(zh:), 嶽^(zh:), 巔^(zh:)
• Zweeds: bergstopp g