kepot

'ne kepotten [1] tejjer

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

kepot /kə'pɒt/

1. in 'nen toestandj worin 't sjaaj haet opgeloupen of nimmieë wirk
2. (euverdrechtelik) hieël erg meug
3. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur doead (neutraal van bieëster en plantje, meh graof van luuj)
4. (euverdrechtelik) ietgeskaite vab nutsoeke vue ;t kaarten inne nag doerendje rundje

Aafbraeking

• ke-pot

Antonieme

• alik, gans

Aafleijinge

• kepotergere, kepotgaon, kepothouwe, kepotmake, kepotmeug, kepotriete, kepotsjete, kepottrèkke, kepotvalle

Verwantje wäörd

• aafgetratsj, keduuk, vernetig

Zagswies

• veur kepot ligke: gans sónger zich te verwaege ligke
• Wie d'n aezel 't hóngerlieje gewindj waas, waas t'r kepot: Aan e deil dinger kan me neet winne sónger 't geveul van eigewaerd op te gaeve.
• zich kepot lache:
  1. hieël hel (of euverdreve) lache
  2. kómpasje tuinendj lache
  3. emes oetlache
• zoea kepot wie 'nen hóndj / zoea kepot wie 'n huundje: doeadmeug

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 183.

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	kepotte	kepotten	kepotte	kepot		kepotte	kepot		kepot
	IPA	/kə'pɒtə/	/kə'pɒtən/	/kə'pɒtə/	/kə'pɒt/	/kə'pɒd/	/kə'pɒtə/	/kə'pɒt/	/kə'pɒd/	/kə'pɒt/	/kə'pɒd/
kómparatief	sjrif	kepottere	kepotteren	kepotter	kepotter		kepotter	kepotter		kepottert
	IPA	/kə'pɒtərə/	/kə'pɒtərən/	/kə'pɒtər/	/kə'pɒtər/		/kə'pɒtər/	/kə'pɒtər/		/kə'pɒtər̥t/	/kə'pɒtərd/
superlatief	sjrif	kepotste	kepotsten	kepotste	kepotste		kepotste	kepotste		kepotste
	IPA	/kə'pɒtstə/	/kə'pɒtstən/	/kə'pɒtstə/	/kə'pɒtstə/		/kə'pɒtstə/	/kə'pɒtstə/		/kə'pɒtstə/
partitief	sjrif									kepots
	IPA									/kə'pɒts/	/kə'pɒdz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) kepots (toe)	(wie) kepotj (geer)
	IPA	/wì: kə'pɒts tú:/	/wì: kə'pɒc ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) kepotters (toe)	(wie) kepottertj (geer)
	IPA	/wì: kə'pɒtər̥s tú:/	/wì: kə'pɒtər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[1]

Frans: cassé(fr:), brisé Ingels: broken, defective(en:) Nederlandjs: stuk, kapot(nl:), defect, gebrekkig(nl:) Pruus: kaputt, zerbrochen, zerstört

Spaans: estropeado, roto Tagalog: sira(tl:) Viëtnamees: tan nát(vi:) Zweeds: kaputt, förstörd, sönder

Biewaord

Neet-lemma

kepot /kə'pɒt/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• ke-pot

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	kepot
	IPA	/kə'pɒt/	/kə'pɒd/
kómparatief	sjrif	kepotter
	IPA	/kə'pɒtər/
superlatief	sjrif	kepotste
	IPA	/kə'pɒtstə/