Џанлука Вијали

Џанлука Вијали
Лични податоци
Роден на	9 јули 1964
Роден во	Кремона, Италија
Починал на	6 јануари 2023(2023-01-06) (воз. 58 г.)
Починал во	Лондон, Велика Британија
Држава	Италија
Висина	&100000000000001800000001,80 м
Играчки податоци
Позиција	напаѓач
Повлекување	1999
Кариера*
Години	Клуб	Наст.†	(Гол.)†
1980-1984	Кремонезе	105	(23)
1984-1992	Сампдорија	223	(85)
1992-1996	Јувентус	102	(38)
1996-1999	Челси	58	(21)
Репрезентација ‡
1985-1992	Италија	59	(16)
Раководител на екипите
1998-2000	Челси
2001-2002	Вотфорд
* Ажурирано на: 6 јануари 2011 ** Ажурирано на: 17 ноември 2010

Џанлука Вијали (Кремона, 9 јули 1964 - Лондон, 6 јануари 2023) — бил поранешен италијански фудбалер и фудбалски тренер, кој играл на позицијата напаѓач.

Вијали ја започнал својата кариера во екипата на Кремонезе во 1980 година, каде што тој направил 105 лигашки настапи, постигнувајќи 23 гола. Со неговите настапи го импресионирал раководството на Сампдорија, со која потпишал во 1984 година. За тоа време тој постигнал 85 лигашки голови, освоил 3 Купа на Италија, едно скудето и Купот на победниците на куповите. Во 1992 се преселил во Јувентус за светски рекордна сума од 12.500.000 фунти. За време на неговиот престој во Торино тој со клубот ги освоил речиси сите можни трофеи: Скудетото, Купот на Италија, Суперкупот на Италија, Лигата на шампионите и Купот на УЕФА. Во 1996 година Вијали му се приклучил на Челси, а следната сезона станал играч-менаџер. Во Англија тој го освоил ФА купот, Лига купот, Купот на победниците на куповите и Суперкупот на Европа. Тој е еден од само деветте фудбалери кој ги имаат освоено сите три главни европски клупски натпреварувања и е единствениот играч во европската фудбалска историја кој има победнички и вицешампионски медали во сите три главни европски клупски натпреварувања.

За италијанската репрезентација играл на две Светски првенства во 1986 и 1990 и на едно Европско во 1988. За време на неговата дваесетгодишна кариера како професионален фудбалер, тој има постигнато 259 голови на клупско ниво, 16 гола за репрезентацијата и 11 гола за репрезентацијата под 21 година што прави вкупно 286 гола во повеќе од 500 настапи.

Играчка кариера

Клупска кариера

Почетоци

Вијали доаѓа од семејство од Кремона, а својте први фудбалски чекори ги направил во младинскиот центар Ораторио, во селото По ди Кремона.

Тој се приклучил на младинскиот погон на екипата на Пицигетоне, а потоа се преселил во Примаверата на Кремонезе, каде тренер бил Гвидо Сетембрино.

Кремонезе

Неговата кариера на професионално ниво започнала во 1980. Во првата сезона со Кремонезе, 1980-1981 во Серија Ц1, тој имал два настапи без постигнат гол. Наредните три години играјќи во Серија Б секогаш постигнувал голови за Кремонезе, за вкупно во 103 натпревари да постигне 23 гола. Две сезони во тој период тренер на клубот бил Емилијано Мондонико.

Сампдорија

По почетокот на кариерата во Кремонезе, клубот од родниот град Вијали преминал во редовите на Сампдорија, каде оформува силно партнерство во нападот со својот пријател од детството, Роберто Манчини. Со Вијали во топ-форма Сампдорија ги остварила својте најзначајни успеси во својата клупска историја. За првпат во историјата го освоиле насловот првак на Италија во сезоната 1990-91 во која Вијали бил најдобар стрелец во првенството со постигнати 19 голови. Покрај Серија А, како фудбалер на Сампдорија, Вијали го освоил и Купот на победниците на куповите во сезоната 1989-90, каде во финалето на овој турнир тој ги постигнал двата гола во продолженијата за победа над Андерлехт. Исто така тој освоил и три италијански купа во 1985, 1988 и 1989 година.

Во 1992 година Сампдорија играла во финалето на Лигата на шампионите, но тоа единствено финале досега во нивната истотрија го загубиле од шпанската Барселона. Вијали играл до 100-тата минута од натпреварот кога бил заменет, а 12 минути по неговото излегување од игра Барселона го постигнала единствениот гол за победа во тоа финале преку Роналд Куман.

Јувентус

Во сезоната 1992-1993 тој се преселил во Јувентус за рекордна сума од 12.5 милиони фунти во која била вклучена и размена на четири играчи (Микеле Серена, Еугенио Корини, Никола Занини и Мауро Бертарели), кој од Јувентус отишле во Сампдорија.

Во тимот на Јувентус, тој играл во нападот првично со Раванели и Баџо, а потоа со Раванели и Дел Пјеро.

Своето деби за Јувентус, Вијали го направил на 6 септември 1992 во натпреварот без голови нагости против Каљари. Во следното-второ коло од првенството тој го постигнал својот прв гол за новиот клуб во победата од 4-1 над Аталанта на домашен терен. На 4 септември, Вијали го постигнал третиот погодок за Јуве во победата над Наполи во Неапол со 2-3, со прекрасно изведен слободен удар во десниот горен агол. Во 11-тото коло од првенството во дербито на градот, Вијали го израмнил резултатот во 75-тата минута, а неколку минути пред крајот на натпреварот фудбалерите на ФК Торино си постигнале автогол и Јувентус победил со 2-1. Потоа тој реализирал и во последните минути од натпреварот против Парма, кога со волеј ја зафатил топката која ја нафрлил Андреас Мелер од левата страна за да го спаси својот тим од пораз. Неговите последни два првенствени гола Вијали ги постигнал на Деле Алпи против Фоџа и Лацио. Сепак, со оглед на вложените средства за неговиот трансфер, може да се каже дека Вијали разочарал во својата прва сезона во Торино, која ја завршил со само 6 првенствени гола и останал во сенката на Роберто Баџо кој бил убедливо најдобар стрелец на клубот. Но затоа пак, во неговата деби-сезона во клубот тој го освоил Купот на УЕФА, кој бил единствениот освоен трофеј на Јуве во оваа сезона.

Две години подоцна, во текот на сезоната 1994-1995, Вијали го освоил скудетото, проследено исто така со насловот во италијанскиот Суперкуп каде бил победен неговиот поранешен клуб Сампдорија.

На почетокот од сезоната 1995-96, Вијали станал новиот капитен на клубот по заминувањет на Баџо во Милан. Оваа сезона тој го предводел својот клуб до насловот во Лигата на шампионите победувајќи го во финалето во Рим, Ајакс по изведување на пенали. Така Вијали успевал да го освои трофејот, кој го загуби со Сампдорија четири години порано.

Со Бјанконерите од Торино тој одиграл вкупно 102 натпревари во Серија А во четири сезони, и постигнал 38 голови.

Челси

По финалето во Лигата на шампионите, Вијали го напуштил Јувентус и се преселил во Англија, потпишувајќи за лондонскиот Челси каде играл три години и ја завршил својата фудбалска кариера. Тука тој ја започнал својата менаџерска кариера, откако во неговата последна сезона како фудбалер тој бил назначен за играч-менаџер.

Тренерска кариера

Тренерска статистика

Тим	Држ	Од	До	Скор
				Н	Поб	Пор	Н	Победи %
Челси		12 февруари 1998	12 септември 2000	143	76	29	38	53.15
Вотфорд		1 јуни 2001	14 јуни 2002	52	20	21	11	38.46

Титули

Играч Сампдорија Серија А (1) : 1990–91 Куп на Италија (3) : 1985, 1988, 1989 Куп на победниците на куповите (1) : 1990 Суперкуп на Италија (1) : 1991 Јувентус Серија А (1) : 1994–1995 Куп на Италија (1) : 1994–1995 Суперкуп на Италија (1) : 1995 Куп на УЕФА (1) : 1992-1993 Лига на шампиони (1) : 1995–1996 Челси ФА Куп (1) : 1997 Лига куп (1) : 1998 Куп на победниците на куповите (1) : 1998 Суперкуп на Европа (1) : 1998 Италија ФИФА Светско Првенство: 3-то место во 1990

Тренер Челси ФА Куп (1) : 1997 Лига куп (1) : 1998 Куп на победниците на куповите (1) : 1998 Суперкуп на Европа (1) : 1998 ФА Черити Шилд (1) : 2000

Надворешни врски

• Профил на Џанлука Вијали на soccerway

Наводи

Спортски позиции
Претходник Роберто Баџо	Капитен на Јувентус 1995–1996	Наследник Антонио Конте