Абдулазис Ислами
Абдулазис Ислами — поет, раскажувач, романописец, драмски автор од албанската националност во Македонија.
Животопис
[уреди | уреди извор]Ислами е роден во с. Гајре, Тетовско на 29 јули 1930 година. Завршил Педагошка академија во Скопје. Бил уредник во Радио Скопје. Член на ДПМ од 1965 година.[1] Автор е на книгите: Ветер и стихови (поезија, 1963), Зора во селото (поезија, 1965), Побудени песни (поезија, 1968), Погледи од земјата (поезија, 1969), Чунот во брановите (поезија, 1970), Спомени и сништа (раскази, 1972), Оаза (поезија, 1973), Водите (поезија, 1976), Разденување (поезија, 1978) Непознатото девојче (роман, 1985), Мелероти (поезија, 1986), Злосторство во храмот (роман, 1987), Гулабот златоклунец (роман, 1988), Светлост на сводот (поезија, 1990), Ел Дорадо (поезија, 1900), Малиот од Старо Село (поезија, 1992), Херукан од Артас (роман, 1993), Шепотот на стариот патник (поезија, 1994), Огин (драма, 1994), Состанок на јунаците (драма, 1994), Ница (поезија, 1995), Тетовирање (раскази, 1996), Бегство од Пројона (роман, 1996), Лукавство (роман, 1996), Траги на брановите во карпа (раскази, 1996).
 | Оваа биографска статија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Македонски писатели, Друштво на писатели на Македонија, Скопје, 2004, стр. 104