Прејди на содржината

Барбара Реџина Дич

Од Википедија — слободната енциклопедија

Барбара Реџина Дич (Нирнберг ( 22 септември 1706 - Нирнберг, 1 мај 1783 ) била баварска сликарка и еден од најдобрите уметници и гравери на своето време.[1] Нејзината работа била ненадмината по својата специфичност при изведба и хиперреалистични детали.[2]

Делата на Барбара Реџина Дич се наоѓаат во многу приватни и јавни збирки денес, вклучувајќи ја Националната галерија на уметност, музејот Џ. Пол Гети, Музеите за ликовни уметности во Сан Франциско и музејот Фицвилијам.[3]

Ликовна уметност

[уреди | уреди извор]

Родена е во слободниот царски град Нирнберг во 1706 година, [1] во уметничко семејство. Нејзиниот татко, Јован Израелски (1681–1754), сликар на пејзажи, вработен во Градскиот суд во Нирнберг, и еден од нејзините браќа, Јохан Кристоф (1710–1769) (кој имал слична работа како неговиот татко), исто така биле дворски сликари.[2] Благодарение на нејзиниот татко, кој ја научил да слика со гваш, Барбара многу рано се специјализирала за ботанички илустрации во акварел и гуаче, а изработувала и гравури по сопствен цртеж. Вработена во дворецот во Нирнберг, таа цртала многу за тамошните гравери.[3] Нејзините слики се продаваат во Германија, Англија и Франција.[1]

Барбара Реџина Дич била во брак со Николаус Кристофер Матеас, исто така сликар, со кого живеела некое време во Хамбург.[4]

На крајот од животот се вратила во Нирнберг и таму починала на 1 мај 1783 година на 76-годишна возраст од животот.[1]

Галерија

[уреди | уреди извор]
Освен што сликала растенија, Дич сликала и птици во техниката на акварел и гуаче.

Барбара Реџина Дич и нејзиното семејство создале на почетокот на научната револуција, кон крајот на ренесансниот период, кога уметничката репродукција на растенијата, или ботаничката уметност и станало окупација сама по себе. Имено, како што била од големо значење потребата за најточна и најсеопфатна презентација на флората, така и каталозите на флората биле од големо значење. Ова било особено важно за оние кои набљудувале или собирале флора во странски и непознати делови од светот. Така, цртежите на растенија од сите сорти почнале да заземаат значајно место во работата на уметниците реалисти кои се обидуваа да ги доближат до верната репродукција на природата, а со тоа станале подобри уметници. Ботаниката исто така била важен аспект на медицинската обука до крајот на деветнаесеттиот век, а лекарите од тоа време, како и сите биолози, првенствено се занимавале со описот и класификацијата на лековитите растенија.[2] Покрај тоа, бидејќи медицината била комбинација од многу области, не било невообичаено лекарот да биде покровител на уметноста, особено кога оваа уметност служела за промовирање на почитувањето на природната историја и научното знаење. Создавајќи се во такво опкружување, Барбара Реџина Дич, како и сите тројца членови на нејзиното семејство, практикувала слични теми, кои најчесто ги презентирала на црна позадина. Сите тие биле компетентни да изведуваат детални и драматични прикази на обични цвеќиња, овошје и зеленчук, но и животни, а пред сликањето многу примероци претходно биле детално проучени во Бамберг и музејот Фицвилијам во Кембриџ.[5]

Ботаничката уметност на Барбара Реџина Дич станала исклучителен пример за оваа практика, бидејќи во нејзината уметничка работа таа е специјализирана за сликање животни и растенија во техниката на акварел и гуаче.[5] Иако првенствено сликала цвеќиња, сликала и птици и школки.[6] Во овие дела, таа поставила стандард за извонредност што оттогаш влијаело на многу ботанички уметници, кои ја имитирале нејзината работа и ја подобрила нивната креативност.[2]

Нејзините дела обично можеле да се идентификуваат со темна или на друг начин претставена монохроматска позадина.[6] Многу дела се направени во форма на гравури, од кои повеќето Барбара сама ги создала.

Иако изгледа дека нејзината уметност театрално го претставувала светот на природата, таа го правела тоа исклучиво за да се фокусира на убавината и чудесните форми на природната структура и боја, без митски или религиозен симболизам. Еве колку гуачи на Барбара Реџина Дич, кои личеле на скапоцени камења, отсликувале фасцинантен период во историјата на науката во 18 век.

Ботаничка уметност Барбаре Регине Дич је беспрекорна у свом извођењу, чак и са материјалима који би се сада сматрали старомодним. Поседовала је технику тако рафинирану и линеарну, као што се могло очекивати од гравера . Умела је да прикаже чак и најпровиднији и најслабији цвет на неземаљски начин. Као резултат тога, она је поставила високе стандарде које су морали да испуне други уметници.[2]

Нејзините дела, кои се продавале во Германија, Англија, Холандија и Франција, денес се во форма на збирки собрани во Холандија и Англија, но и во други земји [5]

Публикации

[уреди | уреди извор]

Од 1772 до 1775 г издавачот Кнор објавил книга во два тома Auserlesene Blumen- und Zeichenbuch für Frauen Zimmer со гравури базирани на цртежите на Барбара Регина Дич.

Галерија

[уреди | уреди извор]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Barbara Regina Dietzsch“. FAMSF Search the Collections (англиски). 2021-03-24. Посетено на 2022-03-07.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 „The Stunning Botanical Art of Barbara Regina Dietzsch“. DailyArt Magazine (англиски). 2021-02-19. Посетено на 2022-03-07.
  3. ↑ 3,0 3,1 „Barbara Regina Dietzsch“. Eerdmans New York (англиски). Посетено на 2022-03-07.
  4. ↑ Delia Gaze; Maja Mihajlovic; Leanda Shrimpton (1997). Dictionary of Women Artists: Artists, J-Z. Taylor & Francis. p. 459. ISBN 978-1-884964-21-3.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 „Barbara Regina Dietzsch“. FAMSF Search the Collections (англиски). 2021-03-24. Посетено на 2022-03-07.
  6. ↑ 6,0 6,1 Delia Gaze; Maja Mihajlovic; Leanda Shrimpton (1997). Dictionary of Women Artists: Artists, J-Z. Taylor & Francis. p. 459. ISBN 978-1-884964-21-3.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Барбара_Реџина_Дич&oldid=4746633“