Прејди на содржината

Двориште (Беровско)

Координати: 41°35′9″N 22°55′9″E / 41.58583° СГШ; 22.91917° ИГД / 41.58583; 22.91917
Од Википедија — слободната енциклопедија
Двориште

Поглед на сретселото на Двориште, каде се наоѓаат главните општествени установи

Двориште во рамките на Македонија
Двориште
Местоположба на Двориште во Македонија
Двориште на карта

Карта

Координати 41°35′9″N 22°55′9″E / 41.58583° СГШ; 22.91917° ИГД / 41.58583; 22.91917
Регион  Источен
Општина  Берово
Област Малешевија
Население 641 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 2330
Повик. бр. 033
Шифра на КО 01004
Надм. вис. 1.016 м
Двориште на општинската карта

Атарот на Двориште во рамките на општината
Двориште на Ризницата

Двориште — село во Општина Берово, во областа Малешевија, во околината на градот Берово.

Потекло на името

[уреди | уреди извор]

Името на селото потекнува од ископините на една стара населба позната како „Двор“.[2]

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]

Населбата се наоѓа на крајниот југоисточен дел на територијата на Општина Берово, во јужната падина на Малешевските Планини, чиј атар се допира, на една страна, со државната граница со Бугарија, а на друга страна, со територијата на општината Ново Село.[3] Селото е планинско, на надморска височина од 940 метри. Од градот Берово е оддалечено 21 километар.[3]

Има мошне голем атар, којшто зафаќа простор од 85,8 км2. На него преовладуваат шумите на површина од 4.526,7 хектари, потоа следат пасиштата на површина од 2.551 хектар, а на обработливото земјиште отпаѓаат 1.410,4 хектари.[3]

Двориште е единствено село од разбиен тип во Малешевијата. Селото е поделено на неколку маала. Оддалечено е четири километри од регионалниот пат Берово-Струмица.[4]

Селото е поделено на пет маала именувани според селата во Пиринска Македонија, од каде што потекнуваат поголемиот дел од жителите: Новоселско маало, Чурилско маало, Баскалско маало, Тренчовско маало и Добрилачко маало.[2]

Историја

[уреди | уреди извор]

Во 1913 година со потпишувањето на Букурешкиот мировен договор, жителите на оваа областа останале поделени, со што едните останале да живеат тогашната српска власт, додека другите останале во рамките на Бугарија.[4]

Со пописот од 1914 година, Двориште не било регистрирано како населено место, зашто првата куќа била изградена во 1913 година. Дотогаш, во атарот на денешното село Двориште, кој бил поделен, постоеле само колиби по ридовите. По исцртувањето на граничната линија, Србите наредиле да се изгради село, со цел полесна контрола на селаните од планинските колиби.[2]

Во 1927 година биле изградени училиштето и црквата.[2]

Вкупно 1 жител на оваа населба e заведен како жртвa во Втората светска војна.[5]

Стопанство

[уреди | уреди извор]

Селото во основа има мешовита земјоделска функција.[3] Најмногу се одгледува компир од поледелските активности, додека сточарството е исто така многу развиено. Најмногу се одгледуваат овци, кози, свињи и нешто крупен добиток.[2]

Во селото работат и две мали пилани.[2]

Население

[уреди | уреди извор]
Подрачното основно училиште во селото

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 650 Македонци.[6]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
19481.162—    
19531.339+15.2%
19611.318−1.6%
19711.182−10.3%
1981955−19.2%
ГодинаНас.±%
1991845−11.5%
1994825−2.4%
2002757−8.2%
2021641−15.3%

Двориште е голема населба, но со намалување на бројот на населението. Во 1961 година селото броело 1.318 жители, додека во 1994 година бројот се намалил на 825 жители, македонско население.[3]

Според пописот од 2002 година, во селото живееле 757 жители, сите Македонци.[7]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 641 жител, од кои 515 Македонци и 126 лица без податоци.[8]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 1.162 1.339 1.318 1.182 955 845 825 757 641
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[9]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[10]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]

Општествени установи

[уреди | уреди извор]
Амбулантата во селото

Самоуправа и политика

[уреди | уреди извор]

Селото влегува во рамките на Општина Берово, една од малкуте општини кои не биле изменети со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Берово.

Во периодот 1950-1952, селото било седиште на некогашната Општина Двориште, каде Двориште било единствено село во општината.

Во периодот 1952-1955, селото било во рамките на Беровската градска општина, во која покрај селото Двориште се наоѓале градот Берово и селата Ратево и Смојмирово.

Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Берово.

Избирачко место

[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 0010 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.[14]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 582 гласачи.[15]

Културни и природни знаменитости

[уреди | уреди извор]
Главната селска црква „Пресвета Богородица“
Археолошки наоѓалишта[16]
Цркви[17]
Реки[18]

Редовни настани

[уреди | уреди извор]
  • Сурова — обичај изведуван ноќта на 13 спроти 14 јануари
  • Мала Богородица („Рожден“) — главна селска слава
  • Илинден (2 август) — црковно-народен собир

Личности

[уреди | уреди извор]
Родени во Двориште

Галерија

[уреди | уреди извор]
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Шатевски, Љупчо (25 јуни 2013). „Букурешт раздели браќа и сестри во Малеш“. Дневник. Скопје: МПМ Македонија. Посетено на 10 март 2017.[мртва врска]
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 91-92. Посетено на 7 март 2017.
  4. 4,0 4,1 „Еден век од создавањето на беровското село Двориште“. Ирис. Посетено на 9 март 2017.
  5. „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
  6. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  7. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 9 март 2017.
  8. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  9. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  10. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  11. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  12. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  13. „ОУ „Дедо Иљо Малешевски". македонски: Општина Берово. Посетено на 9 март 2017.
  14. „Описи на ИМ“. Државна изборна комисија. Посетено на 13 октомври 2021.
  15. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  16. Коцо, Димче (1996). „Археолошка карта на Република Македонија“. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
  17. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  18. Петрушевски, Илија; Маркоски, Благоја (2014). Реките во Република Македонија (PDF). Скопје: Геомап. стр. 26 и 77. ISBN 978-9989-2117-6-8.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]