Егзотичен хадрон

One model of a pentaquark. q indicates a quark, whereas q indicates an antiquark. The wavy lines are gluons, which mediate the strong interaction between the quarks. The colors correspond to the various color charges of quarks. The colors red, green and blue must each be present. The remaining quark and antiquark must share corresponding color and anticolor, here chosen to be blue and antiblue (shown as yellow).

Егзотични хадрони се субатомски честички составени од каркови и глуониуми, за разлика - од "познатите" хидрони како што се протони , неутрони и мезони - составени се од повеќе од три валентни кваркови. За разлика од тоа, "обичните" хадрони содржат само два или три кварка. Хадрони со експлицитно валентна содржина на глуонимот исто така можат да се сметаат за егзотични.^[1] Во теорија, не постои граница на број на кваркови во хидрон, сè додека бојата на полнење во хидронот е бела, или неутрална.^[2] Во складност со обичните хдрони, егзотичните хидрони се класифицираат како фермиони, како обични бариони, или како бозони, или како обични мезони. Врз основа на оваа класификација, пенткваркови, содржувајќи пет валенти кварка се егзотични бариони, додека пак тетракваркови содржат (четри валентна кварка) и хексакваркови содржат (шес кварка), кои се состојат или од дибарион или од три анти-кварк пара ќе се сметаат за егзотични мезони.

Егѕотичен хидрон моѕе да биде најден гледајќи воS-матрици столбови со квантни бројки ѕабранети во обични хидрони.Експериментални потписи ѕа такви егѕотични хидрони се виделе најмалку во 2003^[3]^[4] ама останува тема во контраверѕии во дел од фиѕиката.

Jaffe и Low^[5] предоложија дека езотичните хидрони се манифестирани како половите во P матрици,а не како во S матрица.Експериментални P-матрици полови се поуѕдано потврдени во двете меѕон-меѕон канали и нуклеон-нуклеон канали.

Историја

Кога моделот кварк за првпат беше постулиран одMurray Gell-Mann и останатите во 1960, беа органиѕирани држави кои знаат дека се тоа е значајно. Како квантната динамика (КД) dсе развивање во текот на наредната деценија, станаа јасно дека не постои причина зошто би постоеле само три-кварка и кварк-антикварк комбинации. Навистина, Gell-Mannов оригинален 1964 лист алудираше на можноста дека егзотични хидрони и класифицирани хидрони во бариони и меѕони ѕависат од тоа даали имаат барионски или пак мезонски број на валентни кварци.^[6] Покрај тоа, се чинење дека глуони,медијаторни честички со силна интеракција,исто така се сврѕуваат сами но и со други квакови(хибридни хидрони). Неколку деценији поминаа беѕ поважен докаѕ ѕа егзотичен хидрон кој би можел да биде поврѕан со S-матрични полови.

Во Април 2014, LHCb колаборација ја потврди егзистенцијата на Z(4430)⁻, откриена од Belle, и демонстрирана така што мора да има минимална кваркова содржина од ccdu.^[7]

Во Јули 2015, LHCb објавија откритије од две дела, именувани P+
c(4380) и P+
c(4450), кои мора да имаат минимална содржина на кваркови ccuud, и ги прават пенткварка.^[8]

Кандидати

Постојат неколкз егѕотични кандидати:

X(3872) – Откриен од Belle detector во KEK во Јапонија.
Y(4140) – Откриен од CDF Fermilab во март 2009 [1].
Y(4260) – Откриен од BaBar detector во SLAC во Menlo Park, California.
Zc(3900) – Откриен од Belle и BES III
Z(4430) – Откриен од Belle и подоцна потврден од LHCb with 13.9σ significance [2]
X(4274) – Набљудуван од LHCb во CERN arXiv:1606.03179
X(4500) – Набљудуван од LHCb во CERN arXiv:1606.03179
X(4700) – Набљудуван од LHCb во CERN arXiv:1606.03179

Поврзано

Наводи

↑ F. E. Close (1988). „Gluonic Hadrons“. Reports on Progress in Physics. 51 (6): 833–882. Bibcode:1988RPPh...51..833C. doi:10.1088/0034-4885/51/6/002.
↑ J. Belz et al. (BNL-E888 Collaboration) (1996). „Search for the weak decay of an H dibaryon“. Physical Review Letters. 76 (18): 3277–3280. arXiv:hep-ex/9603002. Bibcode:1996PhRvL..76.3277B. doi:10.1103/PhysRevLett.76.3277. PMID 10060926. Во теорија на квантна кромодинамика наметнува не специфична граница на бројот кваркови во компонување на хидронот освен да формираат бои на систем каде што сите електрони се спарени.
↑ ПогледнетеТетракварк
↑ Погледнете in PDG 2006, Journal of Physics, G 33 (2006) 1.
↑ R. L. Jaffe и F. E. Low, Phys. Rev. D 19, 2105 (1979). doi:10.1103/PhysRevD.19.2105
↑ M. Gell-Mann (1964). „A Schematic Model of Baryons and Mesons“. Physics Letters. 8 (3): 214–215. Bibcode:1964PhL.....8..214G. doi:10.1016/S0031-9163(64)92001-3.
↑ LHCb collaboration (7 April 2014). „Observation of the resonant character of the Z(4430)⁻ state“. Physical Review Letters. 112 (22): 222002. arXiv:1404.1903. Bibcode:2014PhRvL.112v2002A. doi:10.1103/PhysRevLett.112.222002. PMID 24949760.
↑ R. Aaij et al. (LHCb collaboration) (2015). „Observation of J/ψp resonances consistent with pentaquark states in Λ0
b→J/ψK⁻p decays“. Physical Review Letters. 115 (7): 072001. arXiv:1507.03414. Bibcode:2015PhRvL.115g2001A. doi:10.1103/PhysRevLett.115.072001. PMID 26317714.

Надворешни врски

[1] F. E. Close (1988). „Gluonic Hadrons“. Reports on Progress in Physics. 51 (6): 833–882. Bibcode:1988RPPh...51..833C. doi:10.1088/0034-4885/51/6/002.

[2] J. Belz et al. (BNL-E888 Collaboration) (1996). „Search for the weak decay of an H dibaryon“. Physical Review Letters. 76 (18): 3277–3280. arXiv:hep-ex/9603002. Bibcode:1996PhRvL..76.3277B. doi:10.1103/PhysRevLett.76.3277. PMID 10060926. Во теорија на квантна кромодинамика наметнува не специфична граница на бројот кваркови во компонување на хидронот освен да формираат бои на систем каде што сите електрони се спарени.

[3] ПогледнетеТетракварк

[4] Погледнете in PDG 2006, Journal of Physics, G 33 (2006) 1.

[5] R. L. Jaffe и F. E. Low, Phys. Rev. D 19, 2105 (1979). doi:10.1103/PhysRevD.19.2105

[Gell-Man1964-6] M. Gell-Mann (1964). „A Schematic Model of Baryons and Mesons“. Physics Letters. 8 (3): 214–215. Bibcode:1964PhL.....8..214G. doi:10.1016/S0031-9163(64)92001-3.

[7] LHCb collaboration (7 April 2014). „Observation of the resonant character of the Z(4430)⁻ state“. Physical Review Letters. 112 (22): 222002. arXiv:1404.1903. Bibcode:2014PhRvL.112v2002A. doi:10.1103/PhysRevLett.112.222002. PMID 24949760.

[LHCbpentaquarks-8] R. Aaij et al. (LHCb collaboration) (2015). „Observation of J/ψp resonances consistent with pentaquark states in Λ0
b→J/ψK⁻p decays“. Physical Review Letters. 115 (7): 072001. arXiv:1507.03414. Bibcode:2015PhRvL.115g2001A. doi:10.1103/PhysRevLett.115.072001. PMID 26317714.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]