Лајош Кашаи
Лајош Кашаи (унгарски: Lajos Kassai, 16 септември 1960) — унгарски стрелец, продавач и создавач на лакови и стрели и јавач на коњ. Првенствено е познат по својата работа за обновување на традиционалната уметност на коњско стреличарство, вклучувајќи го и адаптирањето во современ спорт. За својата работа го добил Офицерскиот крст од Орденот за заслуги на Унгарија.
Создавањето Лакови
[уреди | уреди извор]Лајош Кашаи првично работел како механичар и правел лакови како хоби до средината на 1980-ти години. Во ова време тој го реконструирал унгарскиот композитен лак од времето на унгарското освојување. На крајот изработувањето на лакови стана негова примарна професија, и тој стана прв во светот за масовно производство на овој стил на лак. Освен унгарски, Кашаи прави и други видови на традиционални лакови, вклучувајќи ги традиционалните лакови на Скитите , Унгарците, Хуните (асиметричен тип), Аварите и Монголците.
Стреличарство на коњ
[уреди | уреди извор]
Касаи го создал системот на натпреварувачки правила на коњско стреличарство кон крајот на 1980-ти години и почнал да го пропагира овој нов спорт, прво во Унгарија, а од 1990-ти години во остатокот од Европа, САД и Канада. Тој се запознал со зен-стреличарството во Камакура, Јапонија , и отпатувал во Шаолин во Кина за да студира.
Тој ги сумирал неговите искуства во својата книга "Коњско стреличарство", која е преведена на германски, англиски и руски јазик.
Тој го основал центарот на унгарското коњско стреличарство во близина на Капосмеро.[1] Центрите за коњско стреличарство врз основа на училиштето Кашаи во моментов работат во четиринаесет земји и редовно организираат светски куп.
Во 2011 година, Универзитетот за физичка култура ја прифатила образовната практика развиена од Кашаи и започнала обука за стреличарство. Унгарија е првата земја во светот каде што може да се добие диплома за учење во коњско стреличарство.
Неговиот живот и работа бил драматизиран од страна на Геза Казас во филмот „А лукаш“, кој премиерно се одржал во јануари 2016 година.[2]
Достигнувања
[уреди | уреди извор]До денешен ден, тој ги освоил натпревари за стреличарство на коњ во којшто тој учествувал. Тој поставил четири гинисови рекорди: во 1998, со постојано јавање на коњи за време на 12-часовна конкуренција, тој јавал низ патеката од 90 метри 286 пати и пукал повеќе од 1000 насочени стрели. Во 2002 година, на рекордно време, кое траеше од 6 до 18 часот, тој застрела над 3000 стрели со собирање на 7126,05 бода во 323 јавања, што во голема мера го надмина неговиот претходен рекорд. На 10 јуни 2006 година, тој повторно ги надмина своите две претходни 12-часовни светски рекорди со континуирано натпреварување во коњско стреличарство за 24 часа. Од саботата 07:00 до недела во 07:00 часот возеше 661 пати со стрелање 5412 стрели и собирање на вкупно 15.596,43 бода, во просек по 212,35 бода по возење.
Тој го постави својот последен рекорд со своите дисциплини во Спортската Арена „Будимпешта“ на 5 декември 2009 година. Тој застрелал 12 фрлени дискови со 30 см пречник во период од 17,80 секунди од задниот дел на тркачки коњ.
Награди, заслуги
[уреди | уреди извор]- Орден на заслуги на Република Унгарија (2003)
- Награда за угарско наследство (2012)
- Среден крст на Орденот за заслуги на Унгарија (2016)
Семејство
[уреди | уреди извор]Кашаи е оженет и има една ќерка.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „A Kassai-völgy“. Архивирано од изворникот на 2016-01-28. Посетено на 2019-01-27.
- ↑ Kassai Lajos: A Lovasíjász egy motivációs film.