Маку
Маку, (исто така познат како маку ди фаве, а понекогаш се нарекува и мако), е сицилијанска супа, а исто така и храна која се подготвува со сушен и мелен фава (исто така познат како боранија) и анасон како основни состојки. Таа најчесто се служи на Денот на Свети Јосиф во Сицилија.
Историја
[уреди | уреди извор]Маку е селска храна и основна храна која датира од античката историја. Римскиот народ можеби ја измислил или вовел храната, која била создадена од мелени зрна фава. Иако достапноста на маку во современото време на Сицилија е генерално ретка, сè уште повремено се служи во рестораните таму.
Состојки и подготовка
[уреди | уреди извор]Примарните состојки вклучуваат фава, семки и гранчиња од анасон, маслиново масло, сол и бибер. Други состојки можат да бидат домат, кромид и тестенини. Супата понекогаш се остава да се олади додека не се зацврсти, па се сече на ленти, се валка во брашно и се пржи на маслиново масло. Некои јадења од маку можат да се направат од зрна фава што се пасирани.
Јадења кои користат маку
[уреди | уреди извор]
Маку е едноставно јадење подготвено со брускети и маку што може да се служи како предјадење или јадење за ручек.
Маку ди Сан Џузепе (англиски: maccu of St. Joseph) е традиционално сицилијанско јадење кое се состои од различни состојки и маку. Јадењето може да се подготви на Денот на Свети Јосиф во Сицилија, за да се исчистат шпајзовите и да се остави простор за новите пролетни култури зеленчук. Во Сицилија, Свети Јосиф многумина го сметаат за нивен светец-заштитник, а во многу италијанско-американски заедници му се дава благодарност на Свети Јосиф („Сан Џузепе“ на италијански) за спречување на глад во Сицилија во средниот век. Според легендата, во тоа време имало голема суша, а луѓето му се молеле на нивниот светец-заштитник да им донесе дожд. Тие ветиле дека ако одговори на нивните молитви, ќе подготват голема гозба за да го почестат. Дождот навистина дошол, а жителите на Сицилија подготвиле голем банкет за својот светец-заштитник. Фавата била културата која го спасила населението од глад и е традиционален дел од олтарите и традициите на Денот на Свети Јосиф. Давањето храна на сиромашните е обичај на денот на Свети Јосиф.