Прејди на содржината

Сајмон Кларк (велосипедист)

Од Википедија — слободната енциклопедија
За други лица со истото име, видете Сајмон Кларк.
Сајмон Кларк
Кларк на претставувањето на екипите на Тур Даун Андер 2009
Лични податоци
Цело имеСајмон Кларк
ПрекарСајмо
Роден18 јули 1986(1986-07-18) (38 г.)
Мелбурн, Австралија Австралија
Висина1,75 м
Маса63 кг
Податоци за клубот
Мом. клубИзраел-Премиер Тек
Дисциплинадрумски велосипедизам
Улогавозач
Вид на возачуниверзален возач
Аматерски клубови
2006–2008 SouthAustralia.com-AIS
Професионални клубови
2009
2009–2010
2011
2012–2015
2016-2020
2021
2022- 		Амика Чипс-Кнауф
ИСД
Астана
ГринЕЏ
Канондејл-Драпак
Тим Кубека Асос
Израел-Премиер Тек
Значајни победи
Големи трки
Тур де Франс
1 поединечна етапа (2022)
1 ТТТ (2013)
Џиро д’Италија
1 ТТТ (2015)
Вуелта а Еспања
Планински пласман (2012)
2 поединечни етапи (2012, 2018)

Еднодневни трки и класици

ГП Индустрија & Артиџанато ди Ларчано (2016)
Класик Ла Дром (2020)
Последна промена
20 октомври 2022

Сајмон Кларк (англиски: Simon Clarke; р. 18 јули 1986) — австралиски професионален друмски велосипедист и поранешен велодромски велосипедист, кој вози за UCI World Tour екипата Израел-Премиер Тек.[1][2] Претходно настапувал за екипите Астана (2011)[3] и Орика-ГринЕЏ (2012–2015).[4] Пред да стане професионален велосипедист, Кларк настапувал во велодромски велосипедизам и бил носител на стипендија од австралискиот институт за спорт.[5] Тој не е поврзан со сонародникот и поранешниот колега Вил Кларк.

Професионална кариера

[уреди | уреди извор]

Кларк ја освоил четвртата етапа на Вуелта а Еспања 2012, откако бил дел од раното бегство на планинската етапа. Единствен друг преостанат член на бегството бил возачот на Омега Парма-Квик Степ Тони Мартин, кого Кларк го отспринтал и стигнал до својата прва професионална победа во својата кариера.[6] Во текот на дваесеттата етапа, Кларк завршил прв на првите три категоризирани искачувања, од вкупно пет, со што ја освоил наградата за најборбен возач на етапата и ја обезбедил сината точкеста маичка, како победник во планинскиот пласман.[7]

Во септември 2015 година било објавено дека Кларк ќе се приклучи на екипата Канондејл-Драпак за сезоната 2016.[8] Бил додаден на составот на Австралија за Летните олимписки игри 2016, заменувајќи го Сајмон Геранс, кој доживеал пад на Тур де Франс.[9]

Во ноември 2020 година било објавено дека Кларк ќе се приклучи на екипата Тим Кубека Асос за сезоната 2021.[10] Кларк ја освоил петтата етапа на Тур де Франс 2022.[11] Се приклучил на победничката група на бегалци на етапа која вклучувала единаесет делови на калдрма, многу од нив биле непознати делови кои никогаш претходно не биле возени на Тур или на Париз-Рубе. Кога започнала третата седмица бил принуден да се откаже од Тур по првпат во неговата кариера поради позитивен тест на КОВИД.[12]

Достигнувања

[уреди | уреди извор]
2004
1. Светски јуниорски првак во екипна потера
2005
5. ГП Индустри дел Мармо
8. Класик Мелбург-Варнамбул
10. Краен пласман Џиро деле Реџони
2006
1. Национален јуниорски првак во медисон
4. Краен пласман Џиро деле Реџони
5. Трофео Чита ди Бреша
7. Краен пласман Вуелта а Навара
1. Етапа 4
8. Краен пласман Хералд Сан Тур
8. Краен пласман Тур Даун Андер
9. Краен пласман Трка околу Тирингија под 23 години
2007
2. ГП Палио дел Речиото
3. Национално друмско првенство под 23 години
3. Даун Андер Класик
3. ГП Либерационе
6. Краен пласман Трка околу Британија
7. Краен пласман Хералд Сан Тур
1. Пласман за млад возач
7. Краен пласман Сиркуито Монтањес
8. Џиро дел Мендрисиото
8. ГП Каподарко
10. Краен пласман Тур Даун Андер
1. Пласман за млад возач
2008
1. Национален друмски првак под 23 години
1. Трофео Чита ди Сан Вендемијано
1. Етапа 4 Трка околу Јапонија
2. ГП Каподарко
2. Ла Кот Пикард
2. Трофео Алчиде Дегаспери
4. Трка околу Фландрија под 23 години
6. Краен пласман Трка околу Ирска
7. Трофео Чита ди Кастелфидардо
2009
8. Краен пласман Трка околу Британија
8. Трофео Лаигвелја
8. ГП дел’Инсубрија
10. Меморијал Чимури
2010
4. ГП Индустрија & Артиџанато
2011
5. Копа Уго Агостони
5. Тре Вали Варезине
7. Џиро дел Фриули
7. Ватенфал Класик
10. Гран при Квебек
2012
Вуелта а Еспања
1. Планински пласман
1. Етапа 4
Награда за борбеност Етапа 20
2. Краен пласман Трка околу Норвешка
2. ГП Рогаланд
5. Краен пласман Тур ду Хаут-Вар
7. Јапонски куп
2013
Тур де Франс
1. Етапа 4 (ТТТ)
Награда за борбеност на етапа 3
7. Светско друмско првенство
2014
1. Краен пласман Хералд Сан Тур
1. Етапа 2
4. Гран Премио Чита ди Камаиоре
Тур де Франс
Награда за борбеност на етапа 12
2015
1. Етапа 1 (ТТТ) Џиро д’Италија
2. Друмска трка Кедел Еванс
4. Краен пласман Хералд Сан Тур
10. Меѓународен велосипедистички друмски предизвик
10. Пруеба Вилјафранка де Ордисија
2016
1. ГП Индустрија & Артиџанато ди Ларчано
2017
6. ГП Индустрија & Артиџанато ди Ларчано
2018
1. Етапа 5 Вуелта а Еспања
8. Краен пласман Вуелта а Андалусија
2019
2. Краен пласман Тур Ла Прованс
1. Бодовен пласман
2. Амстел Голд Рејс
8. Краен пласман Тирено-Адријатико
8. Страде Бјанке
9. Краен пласман БинкБенк Тур
9. Милано-Санремо
2020
1. Класик Ла Дром
2021
5. Класик Дром Ројал Бернар
5. Класик Примус
8. Страде Бјанке
2022
1. Етапа 5 Тур де Франс
3. ГП Мигел Индураин
3. Трофео Сера де Трамунтана
5. Трофео Калвија
6. Трофео Поленса - Порт д’Андрат

Распоред на резултатите на големите трки

[уреди | уреди извор]
Голема трка 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Џиро — — — 63 67 — — — 75 — —
Тур — 68 113 — — 86 100 61 — 123 СО
Вуелта 77 69 70 — СО 74 46 — — — —

СО = се откажал; — = не учествувал

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Team Qhubeka Assos“. UCI.org. Меѓународен велосипедистички сојуз. Архивирано од изворникот на 2 January 2021. Посетено на 2 January 2021.
  2. ↑ „Qhubeka Assos continue to build 2021 squad with Clarke, Claeys, Frankiny“. Cyclingnews.com. Future plc. 24 November 2020. Посетено на 24 November 2020.
  3. ↑ „Clarke bound for GreenEdge“. cyclingnews.com. 23 август 2011.
  4. ↑ „Clarke bound for GreenEdge“. cyclingnews.com. 2011-08-23.
  5. ↑ Cycling Australian road cycling team announced for world championships
  6. ↑ Бен Аткинс (21 август 2012). „Vuelta a España: Simon Clarke wins in stage four breakaway as Valverde loses to a crash“. Velo Nation. Velo Nation LLC. Посетено на 23 август 2012.
  7. ↑ „Кларк: Јас не сум искачувач, јас сум опортунист“. Cycling News. Future Publishing Limited. 9 септември 2012. Посетено на 9 септември 2012.
  8. ↑ Виндзор, Ричард (24 септември 2015). „Simon Clarke swaps Orica-GreenEdge for Cannondale-Garmin for 2016“. Cycling Weekly. Посетено на 24 септември 2015.
  9. ↑ „Australian Simon Clarke called up for Olympic Road Race“. cyclingnews.com. 23 јули 2016. Посетено на 24 јули 2016.
  10. ↑ „Clarke, Claeys and Frankiny to boost Team Qhubeka-Assos“. НТТ Про Сајклинг. Ryder Cycling. 24 November 2020. Архивирано од изворникот на 2020-11-24. Посетено на 24 November 2020.
  11. ↑ „Tour de France: Simon Clarke conquers cobbles to win stage 5“. 6 July 2022.
  12. ↑ Staff Writer (17 July 2022). „Cort Nielsen and Clarke out of Tour de France with COVID-19“. Reuters. Посетено на 17 July 2022.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Сандер Арме  · Фабио Ару  · Карлос Барберо  · Шон Бенет  · Конор Браун  · Макс Валшајд  · Рејнарт Јансе ван Ренсбург  · Карел Вацек  · Емил Винјебо  · Лукаш Вишњовски  · Михаел Гогл  · Николас Дламини  · Серхио Енао  · Виктор Кампенертс  · Димитри Клејс  · Сајмон Кларк  · Берт-Јан Линдеман  · Џакомо Ницоло  · Роберт Пауер  · Матео Пелуки  · Доменико Поцовиво  · Дилан Сандерленд  · Андреас Стокбро  · Хери Танфилд  · Килијан Франкини  · Ласе Норман Хансен  · Мауро Шмид
Раководител: Даглас Рајдер
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Сајмон_Кларк_(велосипедист)&oldid=5245716“