Холмиум

Холмиум (₆₇Ho)
Општи својства
Име и симбол	холмиум (Ho)
Изглед	сребрено-бела
Холмиумот во периодниот систем
	диспрозиум ← холмиум → ербиум
Атомски број	67
Стандардна атомска тежина (±) (Ar)	164,93033(2)
Категорија	лантаноид
Група и блок	група б.б., f-блок
Периода	VI периода
Електронска конфигурација	[Xe] 4f11 6s2
по обвивка	2, 8, 18, 29, 8, 2
Физички својства
Фаза	цврста
Точка на топење	1.734 K (1.461 °C)
Точка на вриење	2.873 K (2.600 °C)
Густина близу с.т.	8,79 г/см3
кога е течен, при т.т.	8,34 г/см3
Топлина на топење	17 kJ/mol
Топлина на испарување	251 kJ/mol
Моларен топлински капацитет	27,15 J/(mol·K)
Атомски својства
Оксидациони степени	3, 2, 1 (базичен оксид)
Електронегативност	Полингова скала: 1,23
Енергии на јонизација	I: 581 kJ/mol ; II: 1.140 kJ/mol ; II: 2.204 kJ/mol
Атомски полупречник	емпириски: 176 пм
Ковалентен полупречник	192±7 пм
	Спектрални линии на холмиум
Разни податоци
Кристална структура	шестаголна збиена (шаз)
Брзина на звукот тенка прачка	2.760 м/с (при 20 °C)
Топлинско ширење	поли: 11,2 µм/(m·K) (на с.т.)
Топлинска спроводливост	16,2 W/(m·K)
Електрична отпорност	поли: 814 nΩ·m (на с.т.)
Магнетно подредување	парамагнетно
Модул на растегливост	64,8 GPa
Модул на смолкнување	26,3 GPa
Модул на збивливост	40,2 GPa
Поасонов сооднос	0,231
Викерсова тврдост	410–600 MPa
Бринелова тврдост	500–1.250 MPa
CAS-број	7440-60-0
Историја
Откриен	Марк Делафонтејн (1878)
Најстабилни изотопи
	Главна статија: Изотопи на холмиумот
	Режимите на распад во загради се предвидени, но сè уште не се забележани
	преглед; разговор; уреди; \| наводи \| Википодатоци

Холмиум (Ho, латински holmium) — лантаноид.^[2]^[3] Името го добил според главниот град на Шведска - Стокхолм (Holmia). Името му до дал швеѓанинот P. T. Cleve кога го открил елементот. Холмиумот е застапен во Земјината кора во количини од 1,4ppm. Најважни минерали се:

монацит (Ce,La,Th,Nd,Y,Pr,Ho)PO₄ и
(Ce,La,Nd,Y,Pr,Ho)CO₃F

Извори

↑ Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights
↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd ed.). Prentice Hall. ISBN 978-0131755536.
↑ Parkes, G.D. & Phil, D. (1973). Melorova moderna neorganska hemija. Beograd: Naučna knjiga.

[IUPAC-1] Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights

[2] Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd ed.). Prentice Hall. ISBN 978-0131755536.

[3] Parkes, G.D. & Phil, D. (1973). Melorova moderna neorganska hemija. Beograd: Naučna knjiga.

[1]

[2]

[3]