Прејди на содржината

72 Лебед

Од Википедија — слободната енциклопедија
72 Лебед
Податоци од набљудување
Епоха J2000      Рамноденица J2000
Соѕвездие Лебед
Ректасцензија 21ч 34м &1000000000465857400000046,58574с[1]
Деклинација +38° 32′ &1000000000002626700000002,6267″[1]
Прив. величина (V) 4.87[2]
Особености
Спектрален тип K0.5 III Fe0.5[3] + M5[4]
B−V Боен показател 1.092[5]
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)−68,12 ± 0,11[5] км/с
Сопствено движење (μ) Рект: +113.665[1] млс/г
Дек.: +100.403[1] млс/г
Паралакса (π)14.2468 ± 0.1339[1] млс
Оддалеченост229 ± 2 сг
(70,2 ± 0,7 пс)
Апсолутна величина (MV)0.62[2]
Податоци
Маса1.70[6] M
Полупречник14[5] R
Површ. грав. (log g)2,68 ± 0,04[7]
Сјајност69[6] L
Температура4.640 ± 25[6] K
Вртежна брзина (v sin i)1.4[5] км/с
Други ознаки
72 Cyg, BD+37°4359, FK5 3722, HD 205512, HIP 106551, HR 8255, SAO 71480[8]
Наводи во бази
SIMBAD— податоци

72 Лебедѕвезда во северното соѕвездие Лебед, на растојание од 299 светлосни години од Сонцето[1] и е член на Херкуловиот поток.[7] Може да се забележи со човековото око како бледа, портокалова ѕвезда со привидна величина од 4,87.[2] 72 Чебед се приближува кон Земјата со околусончева радијална брзина од −68 км/с.[5] Оваа ѕведа има релативно големо сопствено движење, движејќи се низ небесната сфера со чекор од 0,154 лачни секунди годишно.[9]

Станува збор за стара џиновска ѕвезда од спектрален тип K0.5 III Fe0.5,[3] каде додавката укажува на мала неурамнотеженост на железото во спектарот. Масата е за 1,7[6] поголема од масата на Сонцето но, таа нараснала 14[5] пати од полупречникот на Сонцето. Ѕвездата сјае со сјајност 69[6] пати поголема од Сончевата од зголемената фотосфера при делотворна температура од 4.640 K.[6]

72 Лебедима далечен придружник на аголно растојание од 66,1 лачни секунди, што соодвествува на предвидено растојание од 4.690 ае. Оваа ѕвезда има величина во J-подеачјето од 13,224 ± 0,025 и е од спектрален тип M5.[4]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  2. 2,0 2,1 2,2 Anderson, E.; Francis, Ch. (2012), „XHIP: An extended hipparcos compilation“, Astronomy Letters, 38 (5): 331, arXiv:1108.4971, Bibcode:2012AstL...38..331A, doi:10.1134/S1063773712050015.
  3. 3,0 3,1 Keenan, Philip C.; McNeil, Raymond C. (1989), „The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars“, Astrophysical Journal Supplement Series, 71: 245, Bibcode:1989ApJS...71..245K, doi:10.1086/191373.
  4. 4,0 4,1 Deacon, Niall R.; и др. (September 2014), „Wide Cool and Ultracool Companions to Nearby Stars from Pan-STARRS 1“, The Astrophysical Journal, 792 (2): 40, arXiv:1407.2938, Bibcode:2014ApJ...792..119D, doi:10.1088/0004-637X/792/2/119, 119.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Massarotti, Alessandro; и др. (January 2008), „Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 Hipparcos Giants and the Role of Binarity“, The Astronomical Journal, 135 (1): 209–231, Bibcode:2008AJ....135..209M, doi:10.1088/0004-6256/135/1/209.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Luck, R. Earle (2015), „Abundances in the Local Region. I. G and K Giants“, Astronomical Journal, 150 (3), 88, arXiv:1507.01466, Bibcode:2015AJ....150...88L, doi:10.1088/0004-6256/150/3/88.
  7. 7,0 7,1 Ramya, P.; и др. (August 2016), „Chemical compositions and kinematics of the Hercules stream“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 460 (2): 1356−1370, arXiv:1604.04821, Bibcode:2016MNRAS.460.1356R, doi:10.1093/mnras/stw852.
  8. „72 Cyg“. SIMBAD. Центар за астрономски податоци во Стразбур. (англиски)
  9. Lépine, Sébastien; Shara, Michael M. (March 2005), „A Catalog of Northern Stars with Annual Proper Motions Larger than 0.15" (LSPM-NORTH Catalog)“, The Astronomical Journal, 129 (3): 1483–1522, arXiv:astro-ph/0412070, Bibcode:2005AJ....129.1483L, doi:10.1086/427854.