Прејди на содржината

Muse

Од Википедија — слободната енциклопедија
Muse
Matt Bellamy, Dominic Howard and Chris Wolstenholme on stage while performing
Muse во 2022. Од лево: Мет Белами, Доминик Хауард, Крис Волстенхолм
Животописни податоци
ПотеклоТинмут, Девон, Англија
Жанрови
Период на активност1994–денес
Издавачи
Мреж. местоmuse.mu
Членови
  • Мет Белами
  • Крис Волстенхолм
  • Доминик Хауард

Muse (транскрипција: Мјуз) ― англиска рок-група основана во Тинмут во 1994 година. Групата е составена од Мет Белами (пејач, гитара, клавијатури), Крис Волстенхолм (бас-гитара, придружен вокал) и Доминик Хауард (тапани, ударачки инструменти). Познати по уникатната комбинација на алтернативен рок, прогресивен рок, електроника и симфониски елементи, Muse станале една од највлијателните и најуспешни групи во 21 век.

Muse освоиле многу награди, вклучувајќи две Греми награди, две Британски музички награди, пет MTV Europe награди и осум NME награди. Во 2012 година добиле Ајвор Новело награда за меѓународно достигнување од Британската академија на текстописци, композитори и автори. До октомври 2022 година продале преку 30 милиони албуми.[1]

Историја на групата

[уреди | уреди извор]

Почетоци (1994–1997)

[уреди | уреди извор]

Muse била основана во 1994 година во Тинмут, мал град во југозападниот дел од Англија. Гитаристот Мет Белами се пријавил на аудиција за основање на група организирана од тапанарот Доминик Хауард. Откако Крис Волстенхолм се приклучил како басист групата усвоила гот-глам имиџ. Групата била основана под името "Rocket Baby Dolls", а во 1994 година го промениле името во Muse. Во првите години групата настапувала по мали месни клубови каде што се здобила со популарност поради нивните енергични настапи во живо.

Први албуми и меѓународна популарност (1998–2005)

[уреди | уреди извор]
Логото на Muse, кое се користело претежно по објавувањето на мини-албумот <i id="mwbQ">Muse</i> во 1998 година

На 11 мај 1998 година, групата го издала нивниот прв мини-албум <i id="mweA">Muse</i>, кој содржел четири песни..[2] Нивниот втор мини-албум, Muscle Museum EP, бил објавен на 11 јануари 1999 година. Овие изданија го привлекле вниманието на неколку музички издавачки куќи, а особено ги заинтригирале Maverick Records, кои им понудиле договор.[3][4]

Во 1999 година, Muse го издавале нивниот прв албум Showbiz, кој ги содржел сингловите "Sunburn", "Muscle Museum" и "Unintended". Албумот ги промовирал на меѓународната сцена и групата почнала да привлекува публика надвор од Обединетото Кралство. [5]

Muse на фестивалот Роскилде во Данска, јули 2000 година

За време на продукцијата на нивниот втор албум, Origin of Symmetry (2001), Muse експериментирале со инструменти како: црковни оргули, мелотрон, животински коски и проширен комплет за тапани. Содржел повеќе фалсет од Белами, гитара со арпеџо и свирење на пијано. Белами за гитарата навел дека бил инспириран од Џими Хендрикс и Том Морело (од Rage Against the Machine). Албумот содржел преработка на „Feeling Good“ од Ентони Њули и Лесли Брикус,[6] која на многу анкети била изгласана за една од најдобрите преработки на сите времиња.[7][8][9]

Origin of Symmetry добил позитивни критики. NME му дал 9/10 и напишал: „Неверојатно е толку млада група да остави наследство кое ги вклучува помрачните визии на Кобејн и Кафка, Малер и the Tiger Lillies, Кроненберг и Шенберг и да направи секси, популистички албум.[10] Маверик, американската издавачка куќа на Muse, сметала дека гласот на Белами не бил „радио-пријателски“ и побарала од Muse повторно да ја снимат песната „Plug in Baby“ за издавање во САД.[11] Muse го одбиле барањето и ја напуштиле Maverick Records. Origin of Symmetry не бил објавен во САД до септември 2005 година, откако Muse потпишала со Warner Bros.[12] [11]

Origin of Symmetry се појавил на листите на најдобри рок-албуми од 2000-тите. Во 2006 година, се нашол на 74-то место на листата од 100-те најдобри албуми на сите времиња според списанието Q,[13] а во февруари 2008 година, по анкета на читателите на списанието албумот се нашол на 28-мо место на листата на најдобри британски албуми на сите времиња. Kerrang! го сместил албумот на 20-то место на списокот од „100 најдобри британски рок-албуми досега!“ и на 13-то место на списокот од 50 најдобри албуми од 21-от век.[14]

Во 2002 година, Muse ѝ се заканиле на Селин Дион со правна постапка затоа што планирала да го именува нејзините концерти во Лас Вегас како „Muse“. Muse ја одбиле понудата од Дион од 50 000 долари за правата, бидејќи се плашеле дека тоа може да им наштети при пробивот на американскиот пазар. Белами рекол: „Не сакаме да се појавиме таму пред публика која ќе мисли дека сме придружна група на Селин Дион“.[15]

Третиот албум на Muse, Absolution, бил издаден на 15 септември 2003 година. Дебитирал на прво место во Обединетото Кралство.[16] Албумот ги вклучувал хитовите: "Time Is Running Out", "Hysteria" и "Butterflies and Hurricanes". По објавувањето на албумот, Muse започнале со интензивни турнеи и настапи на големи фестивали. Биле на едногодишна меѓународна турнеја за поддршка на албумот; ги посетиле: Австралија, Нов Зеланд, САД, Канада и Франција. Во јуни 2004 година настапиле на Гластонбери.[17][18]

Muse освоиле две награди на MTV Europe, меѓу кои и „Најдобар алтернативен изведувач“ и Q Award за „Најдобар изведувач во живо“.[19] [20] Добиле награда за „Најдобар британски изведувач во живо“ на Британските музички награди.[20] Во 2003 година, групата го добила спорот по тужебата на Нестле за користење на нивната преработка на песната „Feeling Good“ за реклама за Нескафе без нивна дозвола и парите од добиениот спор ги донирала на хуманитарната организација Оксфам.[21] Неофицијална ДВД биографија, Manic Depression, била објавена во април 2005 година.[22]

Одржување на популарноста и креативен напредок (2006-2016)

[уреди | уреди извор]
Muse на фестивалот во Ридинг и Лидс на 28 август 2006 година

Во 2006 година, Muse го издале нивниот четврти албум, Black Holes and Revelations. Насловот и тематиката на албумот го одразуваат интересот на групата за научна фантастика.[23][24] Албумот се искачил на прво место во Обединетото Кралство, голем дел од Европа и во Австралија.[25][26][27] Во САД стигнал до деветто место на Билборд 200.[25]

Black Holes and Revelations бил номиниран за музичката награда Меркјури во 2006 година, но загубил од Arctic Monkeys.[28] Ја добил наградата Европска платина откако бил продаден во еден милион примероци во Европа.[29] Од албумот биле објавени сингловите: „Supermassive Black Hole", "Starlight", "Knights of Cydonia", "Invincible " и "Map of the Problematique“.[30]

На доделувањето на Британските музички награди во 2007 година, Muse ја добиле нивната втора награда за најдобар британски изведувач во живо.[31] Тие станале прв изведувач кој го распродај новоизградениот стадион Вембли, откако таму имале два концерта во јуни 2007 година.[32] И двата концерта биле снимени за ДВД/ЦД, HAARP, издаден на почетокот од 2008 година.[33] Во 2018 година, NME го прогласил HAARP за 40-ти најдобар албум во живо на сите времиња.[34]

Албумот The Resistance бил издаден во септември 2009 година.[35] Албумот бил инспириран од книгата „1984“ од Џорџ Орвел и од политички теми и до денес е најуспешен албум на Muse. Се нашол на врвот на топ-листите на албуми во 19 земји, станал трет албум од групата на прво место во Обединетото Кралство [36] и стигнал до трето место на Билборд 200.[37] Водечкиот сингл „Uprising" станал нивен најуспешен сингл. Албумот добил Греми награда за „Најдобар рок албум“ во 2011 година.[38]

Белами настапува во Оракл Арена, Оукленд, Калифорнија, на 11 декември 2009 година

На 6 јуни 2012 година, Muse објавиле трејлер за нивниот следен албум, The 2nd Law. Првиот сингл од албумот, „Survival“, бил официјална песна за Летните олимписки игри во Лондон 2012 година,[39] а Muse ја извеле на церемонијата на затворање на Олимпијадата.[40]

Вториот сингл, „Madness", бил објавен на 20 август 2012 година. Албумот The 2nd Law бил објавен на 1 октомври 2012 година; се искачил на прво место на топ-листата за албуми во Обединетото кралство и на второ место на американскиот Билборд 200.[41][42] На Греми наградите во 2013 година, песната „Madness“ била номинирана за Најдобра рок песна, а албумот бил номиниран за најдобар рок албум.[43][44] Албумот е наведен на 46-то место на листата од Rolling Stone од „50 најдобри албуми за 2012 година“.[45]

Muse на сцената на О<sub id="mwAmo">2</sub> Арена во Лондон во април 2016 година

Албумот Drones, издаден во 2015 година,[46] се смета за концептуален проект, кој тематски ја истражува технологијата, контролата и политичката репресија.[47] Музички, со песните како: "Dead Inside", "Psycho" и "Reapers", Muse се вратиле на поагресивниот рок-звук.[48][49][50] Албумот добил Греми награда за „Најдобар рок албум“, втор пат во нивната кариера.[51]

Подоцнежни албуми и реизданија (2017-2021)

[уреди | уреди извор]
Muse на настап во Сиднеј, Австралија во декември 2017 година

Muse станале познати по нивните спектакуларни сценски настапи и напредна сценографија. Одржувале концерти низ целиот свет, вклучувајќи ги и најголемите арени и стадиони. Концертното видео, Muse: Drones World Tour, било објавено во кината ширум светот на 12 јули 2018 година.[52]

На 9 ноември 2018 година,[53] Muse го објавиле нивниот осми студиски албум, Simulation Theory, со кој продолжиле да експирементираат преку синтисајзери, електронска музика и футуристички тематика. Овој албум бил инспириран од поп-културата на 1980-тите години.[54] Светската турнеја за промоција на албумот започнала во Хјустон на 3 февруари 2019 година и завршила на 15 октомври во Лима.[55][56] Филмот заснован на албумот и турнејата, Muse – Simulation Theory, во кој имало инсерти од концертите и наративни сцени, бил објавен во август 2020 година.[57]

Muse настапуваат во Милтон Кејнс, Англија, во јуни 2023 година

На 13 јануари 2022 година, Muse го објавиле синглот „Won't Stand Down“, кој означил враќање кон нивниот потежок звук од нивните почетоци.[58][59] На 26 август 2022 година, Muse го објавиле нивниот деветти албум, Will of the People. Од албумот ги објавиле сингловите: „Compliance“, „Will of the People“, „Kill or Be Killed“ и „You Make Me Feel Like It's Halloween“.[60][61]

На 17 ноември 2023 година, Muse објавиле реиздание на Absolution за 20-годишнината од нивното основање, со бонус песни, снимки во живо и демо-снимки.[62] Muse се појавиле на албумот Telos од 2024 година на електронскиот продуцент Зед, на песната „1685“.[63]

Членови на групата

[уреди | уреди извор]

Официјални членови

  • Мет Белами – пејач, гитари, клавијатури
  • Доминик Хауард – тапани, удирачки инструменти
  • Крис Волстенхолм – бас, придружнен вокал
  • Muse на Rock am Ring во 2018
  • Matt Bellamy
    Мет Белами
  • Dominic Howard
    Доминик Хауард
  • Chris Wolstenholme
    Крис Волстенхолм

Дискографија

[уреди | уреди извор]
  • Showbiz (1999)
  • Origin of Symmetry (2001)
  • Absolution (2003)
  • Black Holes and Revelations (2006)
  • The Resistance (2009)
  • The 2nd Law (2012)
  • Drones (2015)
  • Simulation Theory (2018)
  • Will of the People (2022)

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „JUST ANNOUNCED: MUSE“. 3 October 2022. Архивирано од изворникот на 26 November 2022.
  2. ↑ Ben Myers (2007). "Muse: Inside the Muscle Museum". p. 58. Random House,
  3. ↑ Beaumont, Mark (8 October 2008), Out of This World: The Story of Muse, London, England: Omnibus Press, стр. 57, ISBN 978-1847723772
  4. ↑ „Muse biography“. Ticketmaster. Архивирано од изворникот на 20 April 2008. Посетено на 2 May 2008.
  5. ↑ Showbiz. Kerrang Review, 1999
  6. ↑ „NME article“. NME. June 2003. Архивирано од изворникот на 2 February 2008. Посетено на 19 January 2008.
  7. ↑ Празен навод (help)
  8. ↑ „Muse beat The Beatles, Jimi Hendrix, Johnny Cash to win best cover song of all time“. NME. 22 September 2010. Архивирано од изворникот на 4 January 2016.
  9. ↑ „Pet Shop Boys' Always On My Mind tops cover version vote“. BBC News. 27 October 2014. Посетено на 28 October 2014.
  10. ↑ Morton, Roger (12 September 2005). „Origin of Symmetry – Review“. NME. Посетено на 4 May 2008.
  11. ↑ 11,0 11,1 Празен навод (help)
  12. ↑ Празен навод (help)
  13. ↑ „Q Greatest Albums of All Time“. Архивирано од изворникот на 20 October 2011. Посетено на 12 May 2011.
  14. ↑ Празен навод (help)
  15. ↑ „Band muses on Dion name victory“. BBC News. 18 October 2002. Посетено на 19 January 2008.
  16. ↑ Празен навод (help)
  17. ↑ „Artist of the week“. MTV. June 2004. Архивирано од изворникот на 15 December 2007.
  18. ↑ „Muse: Road To Wembley Part 4 – Glastonbury, triumph and tragedy“. NME. UK. 14 June 2007. Посетено на 27 January 2008.
  19. ↑ Billboard, 4 December 2004'
  20. ↑ 20,0 20,1 International Who's Who in Popular Music 2008 p.561 Taylor and Francis, 2008
  21. ↑ „Muse call $3.5 million lawsuit complete nonsense“. Gigwise. Архивирано од изворникот на 29 January 2016. Посетено на 17 June 2015.
  22. ↑ „Manic depression“. Amazon. 19 April 2005. Посетено на 2 April 2008.
  23. ↑ „Kate Moss? We briefly met once“. Popworld. Архивирано од изворникот на 24 December 2007.
  24. ↑ Raper, Dan (18 July 2006). „Muse: Black Holes & Revelations“. Pop Matters. Посетено на 24 January 2008.
  25. ↑ 25,0 25,1 „Black Holes and Revelations by Muse“. αCharts. Посетено на 27 January 2008.
  26. ↑ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums. London: Guinness World Records Limited.
  27. ↑ Kent, David (1993). Australian Chart Book 1970–1992. St Ives, N.S.W.: Australian Chart Book.
  28. ↑ „Arctic Monkeys win 2006 Mercury Music Prize“. NME. 5 September 2006. Посетено на 27 May 2018.
  29. ↑ „2006 IFPI Platinum Europe Awards“ (PDF). IFPI. 2006. Архивирано од изворникот (PDF) на 4 March 2016. Посетено на 27 May 2018.
  30. ↑ (9 јуни 2007). "Map Of The Problematique - Digital Single". Соопштение за печат.
  31. ↑ „The BRITs: 2007“. BRIT Awards. Архивирано од изворникот на 7 August 2012. Посетено на 27 May 2018.
  32. ↑ Wood, Emily (18 June 2007). „Muse wow Wembley“. BBC.
  33. ↑ „HAARP - CD/DVD - Out March 17th!“. Muse. 2 February 2008. Архивирано од изворникот на 3 December 2013. Посетено на 3 February 2008.
  34. ↑ „The 50 Greatest Live Albums Ever“. NME. 17 March 2015. Посетено на 27 May 2018.
  35. ↑ „Muse – The Resistance Album Review“. Musicloversgroup.com.
  36. ↑ Празен навод (help)
  37. ↑ Horowitz, Joanna (1 April 2010). „Muse, Silversun Pickups: Big music, built for KeyArena“. The Seattle Times. Посетено на 22 April 2010.
  38. ↑ „Muse Bask In First Grammy Win, Make Plans For Kid-Friendly Album“. MTV News. Архивирано од изворникот на 17 February 2011. Посетено на 28 September 2014.
  39. ↑ „Muse unveil official Olympic song“. BBC News. 28 June 2012. Посетено на 28 September 2014.
  40. ↑ „Olympics closing ceremony:playlist“. The Daily Telegraph (United Kingdom). 12 August 2012. Архивирано од изворникот на 11 January 2022.
  41. ↑ „Muse beat Mumford & Sons to claim UK Number One album slot“. NME.COM. 7 October 2012. Посетено на 28 September 2014.
  42. ↑ Sinha-Roy, Piya (10 October 2012). „Mumford & Sons keep Muse from topping Billboard chart“. Reuters. Посетено на 28 September 2014.
  43. ↑ „Muse to perform 'Supremacy' with full orchestra and choir at Brit Awards“. NME.COM. 26 January 2013. Посетено на 28 September 2014.
  44. ↑ Nessif, Bruna (5 December 2012). „55th Annual Grammy Awards: Complete List of Nominees“. E!. Посетено на 9 July 2015.
  45. ↑ Празен навод (help)
  46. ↑ Britton, Luke Morgan (11 March 2015). „Muse announce new album 'Drones' for June and confirm live dates beginning Sunday“. NME. Посетено на 13 March 2015.
  47. ↑ Davidson, Amy (5 February 2015). „Muse appear to confirm Drones as new album title with cryptic photos“. Gigwise. Посетено на 5 February 2015.
  48. ↑ „Chris Wolstenholme and Muse Return to Their Hard Rock Roots“. www.bassplayer.com. Посетено на 8 April 2016.
  49. ↑ „Muse Drones Album Interview And Review By Jane Gazzo“. Triple M. 5 June 2015. Архивирано од изворникот на 11 June 2015. Посетено на 10 June 2015.
  50. ↑ Gwilym Mumford (4 June 2015). „Muse: Drones review – the band's most focused work in a decade“. The Guardian. Посетено на 10 June 2015.
  51. ↑ „58th Annual GRAMMY Awards Nominees“. Grammy.com. Посетено на 15 February 2016.
  52. ↑ „Muse to Release Drones World Tour Film in Cinemas – for one night only“. Kerrang!. 26 April 2018. Посетено на 27 April 2018.
  53. ↑ Muse (2018-09-29). „MUSE - Pressure [Official Music Video]“. YouTube. Архивирано од изворникот на 2018-09-28. Посетено на 2018-09-30.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  54. ↑ Empire, Kitty (2018-11-11). „Muse: Simulation Theory review – riffing hard on the 80s“. The Observer (англиски). ISSN 0029-7712. Посетено на 2023-09-24.
  55. ↑ Varga, George. „Muse announces 'Simulation Theory' 2019 world tour: Here are all the dates, cities“. sandiegouniontribune.com (англиски). Посетено на 2018-11-05.
  56. ↑ „Muse – Simulation Theory tour coming to an end“. 23 August 2019. Посетено на 8 November 2019.
  57. ↑ „Muse announce 'Simulation Theory' movie IMAX experience and new box set“. NME Music News, Reviews, Videos, Galleries, Tickets and Blogs (англиски). 2020-08-11. Посетено на 2020-09-13.
  58. ↑ Trendell, Andrew (7 January 2022). „Muse announce new single 'Won't Stand Down'“. NME. Посетено на 13 January 2022.
  59. ↑ Owen, Matt (13 January 2022). „Muse release pummeling new single, Won't Stand Down“. Guitar World. Посетено на 13 January 2022.
  60. ↑ Willman, Chris (17 March 2022). „Muse to Return After Four Years With 'Will of the People' Album; 'Compliance' Video Out Now“. Variety. Посетено на 17 March 2022.
  61. ↑ Childers, Chad (June 2022). „Muse Start the Revolution With Video for Defiant 'Will of the People' Title Track“. Loudwire (англиски). Посетено на 2022-07-13.
  62. ↑ Trendell, Andrew (15 September 2023). „Muse announce Absolution 20th anniversary deluxe reissue“. NME. Посетено на 15 September 2023.
  63. ↑ Deville, Chris (2024-08-30). „Zedd's new album Telos features Jeff Buckley "Dream Brother" remix: listen“. Stereogum (англиски). Посетено на 2024-08-31.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Muse&oldid=5280438“