NGC 888
| NGC 888 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Часовник |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 2 ч 17 м 27,1 с |
| Деклинација | - 59° 51' 38" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | елиптична галаксија |
| Морфолошки вид | E1/P |
| Привиден сјај (видлив) |
13 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
14 |
| Површински сјај | 12,6 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,8' x 0,8' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 6 октомври 1834 |
| Други ознаки | ESO 115-2, AM 0215-600 |
NGC 888 — елиптична галаксија во соѕвездието Часовник, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 888 се споменува и како ESO 115-2, AM 0215-600.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 6 октомври 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 888 е од видот E1/P.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,6 m/лм2.[2] NGC 888 има привидни димензии од 0,8' х 0,8'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 2 ч 17 м 27,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 59° 51' 38".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 888 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 8743. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 418; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8489.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Corwin, Harold G., Jr., A. de Vaucouleurs, and G. de Vaucouleurs, "Southern Galaxy Catalogue", Austin, Texas: University of Texas Monographs in Astronomy No. 4, 1985. (152,564)