Прејди на содржината

ZZ Top

Од Википедија — слободната енциклопедија
ZZ Top
ZZ Top настапуваат на Tons of Rock 2024. Од лево кон десно: Елвуд Френсис, Френк Берд, Били Гибонс
Животописни податоци
ПотеклоХјустон, Тексас, САД
Жанрови
Период на активност1969–денес
Издавачи
Мреж. местоzztop.com
Членови
  • Били Гибонс
  • Френк Берд
  • Елвуд Френсис
Поранешни членови
  • Лениер Грејг
  • Ден Мичел
  • Били Етриџ
  • Дасти Хил

ZZ Top (транскрипција: Зизи топ) ― американска рок-група основана во Хјустон во 1969 година. До 2021 во составот на групата биле: пејачот и гитарист Били Гибонс, тапанарот Френк Берд и басистот и пејач Дасти Хил; Хил починал во 2021 година. Групата била препознатлива по специфичниот блуз-стил на Гибонс и ритамската секција од Хил и Берд. Познати се по нивните настапи во живо, досетливите и хумористични стихови во песните и карактеристичните долги бради на Гибонс и Хил.

Зизи Топ издале 15 студиски албуми и се проценува дека продале околу 50 милиони музички записи.[1][2] Освоиле три МТВ видео музички награди, а во 2004 година, членовите од групата биле примени во Куќата на славните на рокенролот. Во 2015 година, списанието Ролинг Стоун го ставило Гибонс на 32-ро место на нивниот список од најдобри гитаристи на сите времиња.[3]

Историја

[уреди | уреди извор]

Основање и рани години (1969–1972)

[уреди | уреди извор]

ZZ Top се основал по распадот на неколку тексашки рок и психоделични групи. Гитаристот Били Гибонс, кој претходно бил член на групата The Moving Sidewalks, се здружил со басистот Дасти Хил и тапанарот Френк Бирд, кои дошле од групата American Blues. Заедно почнале да создаваат свој уникатен стил заснован на ритам и блуз и блуз-рок елементи.

Во 1971 година групата го издала првиот албум, ZZ Top's First Album, кој немал особен успех во продажбата, но ги поставил основите на нивниот стил. Вториот албум, Rio Grande Mud (1972), привлекол поголемо внимание, а особено синглот „Francine“ кој бил нивен прв сингл кој се пласирал на топ-листите.[4]

Златен период и препознатлив звук (1973-1982)

[уреди | уреди извор]
ЗЗ Топ настапува во живо во 1976 година

ZZ Top во 1973 година го издале Tres Hombres, кој на почетокот од 1974 година стигнал до 8-мо место на американската топ-листа за албуми, Billboard 200. Албумот го содржел еден од најголемите хитови на групата, „La Grange“ (напишан за Chicken Ranch, озлогласен бордел во Ла Гранџ, Тексас, кој исто така бил инспирација за мјузиклот Најдобриот мал бордел во Тексас). Во вој период групата започнала со редовни турнеи.

Во втората половина од 1970-тите, ZZ Top издале уште неколку успешни албуми, меѓу кои Fandango! (1975), кој го содржел хитот „Tush“, и Tejas (1976). Во 1976 година, ZZ Top почнале да одржуваат концерти во големи арени и станале една од најпопуларните рок-групи во САД.

Албумот Degüello (1979) иако станал платинест стигнал само до 24-тото место на Билобордовата топ-листа.[5] Групата и понатаму била популарна концертна атракција и била на турнеја за поддршка на Degüello. Во април 1980 година, ZZ Top за прв пат настапиле во Европа, прво се појавиле на германската музичка телевизиска емисија Rockpalast (подоцна настапот бил вклучен на ДВД-то Double Down Live: 1980 и 2008)[6] и во емисијата на Би-би-си The Old Grey Whistle Test.[7] Групата го делела студиото на Би-би-си со англиската електронска група Orchestral Maneuvers in the Dark (OMD), за кои Гибонс сметал дека „се одлични“.[8] Инспирирани од ОМД, ЗЗ Топ вовеле карактеристичен стил на танцување во нивното шоу во живо и почнале да експериментираат со синтисајзери.[9] Нивните следни албуми содржеле помодерен звук.[10]

Премин кон синтисајзерски стил (1983-1991)

[уреди | уреди извор]
Хил и Гибонс во 1983 година

По настапите во Европа, ZZ Top го промениле музичкиот стил преку додавање на синтисајзерски елементи и поголема употреба на електроника. Овој стилски пресврт бил особено забележлив во албумот Eliminator (1983), кој станал нивен најуспешен албум.[11] На албумот се наоѓале сингловите „Gimme All Your Lovin'“, „Sharp Dressed Man“ и „Legs“ кои на групата ѝ донеле светска слава. Музичките спотови за овие песни беа честопати емитувани на MTV, што придонесе за нивната популарност.

Неколку музички спотови од албумот биле често емитувани на MTV, а групата ги освоила првите MTV Video награди во категориите Најдобро видео од група за „Legs“ и најдобра режија за „Sharp Dressed Man“.

Следниот албум, Afterburner (1985), исто така забележал голем успех и повторно бил заснован на синтисајзерски звук. Најпопуларни песни од овој албум биле „Sleeping Bag“ и „Stages“.[12] И покрај тоа што бил продаден во помалку примероци од Eliminator, Afterburner станал албум кој највисоко котирал на топ-листите за ZZ Top (четврто место на американската Билборд топ-листа),[12] со продадени пет милиони примероци.[13] Музичкото видео за „Velcro Fly“, нивниот последен топ-40 хит на Billboard Hot 100, бил во кореографија на идната поп-пејачка Пола Абдул.[14]

Албумот Recycler издаден во 1990 година, бил последен студиски албум на ZZ Top со Warner Records и последен албум од нивната „синтисајзерска ера“ и го означил враќањето кон поедноставниот блуз-звук. Recycler се стекнал со платинест статус, но го постигнал успехот на нивните два претходни албуми.

Враќање кон блуз-корените (1992–2003)

[уреди | уреди извор]

Во 1992 година, Ворнер го издал албумот со најголеми хитови ZZ Top's Greatest Hits.

Во 1994 година, групата потпишала договор вреден 35 милиони долари со RCA Records[15] и го објавила албумот Antenna кој означил враќање кон посуровиот блуз-звук. Следните албуми на RCA, Rhythmeen (1996) и ХХХ од 1999 година (втор албум со песни во живо) се продавале добро, но не го достигнале успехот на претходните албуми. Во 2003 година, ZZ Top го издале последниот албум со RCA, Mescalero, кој содржел микс на блуз и латино елементи.


Признанија и нови изданија (2004–2020)

[уреди | уреди извор]
ЗЗ Топ на гитарскиот фестивал Crossroads, на 26 јуни 2010 година

Во 2004 година, ZZ Top биле примени во Куќата на славните на рокенролот, што било големо признание за нивниот придонес во музиката. Воведниот говор го одржал Кит Ричардс од Ролинг Стоунс.

Хил и Гибонс настапуваат во Puistoblues во Јарвенпа, Финска, на 4 јули 2010 година
ЗЗ Топ настапува во театарот „Маџестик“ во Сан Антонио во 2015 година

Во 2012 година, го издале албумот La Futura, кој бил позитивно прифатен од критиката како враќање кон класичниот ZZ Top звук. [16] [17] Групата продолжила со концерти и настапи на фестивали низ цел свет, вклучувајќи настапи на големи музички настани.

Смртта на Дасти Хил и претстојниот албум (2021–сега)

[уреди | уреди извор]

Во јули 2021 година, Хил бил принуден да ја прекине турнејата по повреда на колкот.[18] Пет дена подоцна, на 28 јули, ZZ Top објавиле дека Хил починал во неговиот дом во Хјустон на 72-годишна возраст. [19] Неговата сопруга подоцна изјавила дека тој страдал од хроничен бурзитис.[20] На барање на Хил, ZZ Top продолжиле со Елвуд Френсис на бас.[18] Во август 2021 година, Гибонс потврдил дека Хил снимил бас и вокал за претстојниот шеснаесетти студиски албум на групата.[21]

На 22 јули 2022 година, ZZ Top го објавиле Raw, саундтрак од документарниот филм за групата од 2019 година Онаа мала стара група од Тексас. Ова бил еден од нивните последни албуми во живо со Хил.[22] На 21 јули 2023 година, ZZ Top започнале турнеја со Lynyrd Skynyrd. Вториот дел од турнејата започнала во март 2024 година во Савана, Џорџија.[23] На 2 март 2024 година во Ки Вест, ЗЗ Топ ја започнале турнејата Elevation.[24]

Дискографија

[уреди | уреди извор]

Студиски албуми  

  • ZZ Top's First Album (1971)
  • Rio Grande Mud (1972)
  • Tres Hombres (1973)
  • Fandango! (1975)
  • Tejas (1976)
  • Degüello (1979)
  • El Loco (1981)
  • Eliminator (1983)
  • Afterburner (1985)
  • Recycler (1990)
  • Antenna (1994)
  • Rhythmeen (1996)
  • XXX (1999)
  • Mescalero (2003)
  • La Futura (2012)

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Falcon, Gabriel (July 21, 2019). „ZZ Top: After 50 years they've still got legs“. CBS News. Посетено на March 4, 2020.
  2. ↑ Blackstock, Peter (May 15, 2019). „ZZ Top at 50: Billy Gibbons takes us back to the beginning“. Austin American-Statesman. Посетено на May 15, 2019.
  3. ↑ Празен навод (help)
  4. ↑ Wilkening, Matthew (April 4, 2015). „Revisiting ZZ Top's Second Album, 'Rio Grande Mud'“. Ultimate Classic Rock. Посетено на June 5, 2019.
  5. ↑ „Degüello – Awards“. AllMusic. Посетено на July 28, 2014.
  6. ↑ Празен навод (help)
  7. ↑ „ZZ Top - Old Grey Whistle Test Session (1980)“. BBC Radio 2. April 1980. Посетено на October 11, 2021.
  8. ↑ West, Mike (1982). Orchestral Manoeuvres in the Dark. Omnibus Press. стр. 19, 42. ISBN 0-7119-0149-X.
  9. ↑ Празен навод (help)
  10. ↑ Erlewine, Stephen Thomas (July 28, 2021). „ZZ Top bassist Dusty Hill dies at 72“. Los Angeles Times. Посетено на August 22, 2021.
  11. ↑ „Gold & Platinum – ZZ Top“. Recording Industry Association of America. Посетено на August 22, 2021.
  12. ↑ 12,0 12,1 „Afterburner – Awards“. AllMusic. Посетено на July 28, 2013.
  13. ↑ „Gold & Platinum – ZZ Top“. Recording Industry Association of America. Посетено на August 22, 2021.
  14. ↑ „Paula Abdul – Times Topics“. The New York Times. August 5, 2009. Посетено на December 19, 2010.
  15. ↑ „VH1 Rock Honors 2007 – Honorees“. VH1. 2007. Архивирано од изворникот на July 3, 2012. Посетено на December 19, 2010.
  16. ↑ Празен навод (help)
  17. ↑ „La Futura by ZZ Top“. MP396. September 13, 2012. Архивирано од изворникот на December 28, 2013. Посетено на July 28, 2014.
  18. ↑ 18,0 18,1 Wilkening, Matthew (July 28, 2021). „Dusty Hill Insisted ZZ Top Not Break Up Following His Death“. Ultimate Classic Rock. Посетено на July 28, 2021.
  19. ↑ Празен навод (help)
  20. ↑ „Dusty Hill's Widow Thanks Fans for Their Support Following ZZ Top Bassist's Death“. Blabbermouth.net. August 3, 2021. Посетено на August 3, 2021. Early Wednesday morning my world and yours would lose a great musician and I would lose my greatest love. He woke me up and we talked and as he was sweetly chatting with me he suddenly stopped and he was gone in an instant.
  21. ↑ Johnson, Kevin (August 7, 2021). „Dusty Hill's Bass and Vocals Will Be on Next ZZ Top Album“. No Treble. Посетено на August 9, 2021.
  22. ↑ „ZZ Top Raw live album and new tour announced | Louder“. Loudersound.com. 2022-03-08. Посетено на 2022-08-02.
  23. ↑ Johnson, Kevin (2023-11-06). „ZZ Top and Lynyrd Skynyrd Announce "Sharp Dressed Simple Man" 2024 Tour Dates“. No Treble (англиски). Посетено на 2024-07-19.
  24. ↑ „Tour“. www.zztop.com. July 2024. Посетено на 22 July 2024.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=ZZ_Top&oldid=5272144“