കാർഷികചരിത്രം
മനുഷ്യവംശം എങ്ങനെ ചെടികളെയും ജീവജാലങ്ങളെയും ഇണക്കിയും മെരുക്കിയും എടുത്തുവെന്നും എങ്ങനെ അവയെ ഫലപ്രദമായി വളർത്തിയെടുക്കാനുള്ള സങ്കേതങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചുവെന്നും കാർഷികചരിത്രം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. കൃഷി ലോകവ്യാപകമായി പല സ്ഥലങ്ങളിൽ സ്വതന്ത്രമായി വികസിച്ചു വന്നതാണ്. ലോകത്തെ പതിനൊന്ന് വ്യത്യസ്ത മേഖലകളെങ്കിലും കൃഷിയുടെ ഉത്ഭവസ്ഥാനങ്ങളായി നമുക്ക് ചൂണ്ടിക്കാട്ടാൻ കഴിയും.
മനുഷ്യൻ ബിസി 20000 മുതലെങ്കിലും കാട്ടുധാന്യങ്ങൾ ശേഖരിച്ച് ഭക്ഷിച്ചിരുന്നു. ബിസി 9500 നോടടുത്ത് ശാം മേഖലയിൽ എട്ട് നിയോലിത്തിക് സ്ഥാപക ധാന്യങ്ങളായ എമ്മെർ ഗോതമ്പ്, എയ്ൻകോൺ ഗോതമ്പ്, ബാർലി, പട്ടാണിപ്പയർ,തുവര പരിപ്പ്, ബിറ്റർ വെച്, കടല, ചണം എന്നിവ കൃഷി ചെയ്തിരുന്നു. വരക് ഇതിനു മുൻപേ കൃഷി ചെയ്തിരുന്നതായി കരുതുന്നുണ്ടെങ്കിലും തർക്കവിധേയമാണ്. ബിസി 6200 മുതൽ ചൈനയിൽ നെല്ല് കൃഷി ചെയ്തിരുന്നു. ചെറുപയർ, സോയ,അസുകി പയർ മുതലായവയും അവിടെ കൃഷി ചെയ്തിരുന്നു. മെസപ്പൊട്ടേമിയയിലാണ് ആദ്യമായി പന്നികളെ ഇണക്കിവളർത്താൻ തുടങ്ങിയത്. ബിസി 11000-ത്തോടടുപ്പിച്ചായിരുന്നു അത്. പിന്നീട് ചെമ്മരിയാടുകളെയാണ് അവർ മെരുക്കിയത്. ബിസി 8500-ൽ ഇന്നത്തെ തുർക്കിയിലും പാകിസ്താനിലും ആണ് ആദ്യമായി കന്നുകാലികൾ മെരുക്കപ്പെട്ടത്. ബിസി 7000ത്തോടടുപ്പിച്ച് ന്യൂ ഗിനിയയിൽ കരിമ്പും ചില കിഴങ്ങുവർഗ്ഗങ്ങളും കൃഷി ചെയ്യാനാരംഭിച്ചു. ആഫ്രിക്കയിലെ സഹേൽ മേഖലയിൽ ബിസി 5000 ത്തിൽ മണിച്ചോളം കൃഷി ആരംഭിച്ചു. 8000 ബിസിക്കും 5000 ബിസിക്കും ഇടയിൽ തെക്കേ അമേരിക്കയിലെ ആൻഡീസ്‌ മേഖലയിൽ ഉരുളക്കിഴങ്ങ് ആദ്യമായി കാർഷികവത്കരിക്കപ്പെട്ടു. കൂടെ ബീൻസ്, കൊക്കോ, ലാമകൾ, അൽപക, ഗിനിപ്പന്നികൾ എന്നിവയും കാർഷികചരിത്രത്തിന്റെ ഭാഗമായി. ഇതേ കാലയളവിൽ പാപുവ ന്യൂ ഗിനിയയിൽ വാഴപ്പഴം കൃഷിയും സങ്കരഇനങ്ങളുടെ വികസനവും ആരംഭിച്ചു. മീസോഅമേരിക്കയിൽ 4000 ബിസിയിൽ ചോളം കാർഷികവത്കരിക്കപ്പെട്ടു. 3600 ബിസിയിൽ പെറുവിലാണ് ആദ്യമായി പരുത്തി കൃഷി ചെയ്തത്. ഒട്ടകങ്ങൾ പിന്നെയും വൈകി ബിസി 3000 ലാണ് ഇണക്കിവളർത്തപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയത്.
വെങ്കലയുഗത്തിന്റെ തുടക്കത്തോടെ മെസപ്പൊട്ടേമിയ, സുമേറിയ,പ്രാചീന ഈജിപ്ത്,സിന്ധു നദീതട നാഗരികത, പ്രാചീന ചൈന, പ്രാചീന ഗ്രീസ് മുതലായ നാഗരികതകളിൽ കൃഷി ശക്തിപ്രാപിച്ചു. തുടർന്നു വന്ന ഇരുമ്പ് യുഗത്തിൽ റോമാസാമ്രാജ്യത്തിന്റെ വികസനം നിലവിലുള്ള കൃഷിരീതികളെ ശക്തിപ്പെടുത്തി.അതോടൊപ്പം ഫ്യുഡലിസത്തിന്റെ ഭാഗമായി പാട്ടകൃഷി സംവിധാനം കൂടി ചേർന്നതോടെ മധ്യകാല കൃഷിയുടെ അടിത്തറ പാകപ്പെട്ടു. മധ്യകാലത്ത് ഇസ്ലാമികലോകത്തും യൂറോപ്പിലും കൂടുതൽ വിളകളുടെ വരവോടെ കൃഷി ശക്തിപ്രാപിച്ചു. പഞ്ചസാര, അരി, പരുത്തി, ഓറഞ്ച് പോലുള്ള ഫലവൃക്ഷങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം അതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. 1492 ലെ കൊളംബസിന്റെ യാത്രകൾക്ക് ശേഷം പുതുലോക വിളകളായ ചോളം, ഉരുളക്കിഴങ്ങ്, മധുരക്കിഴങ്ങ് മുതലായവ യൂറോപ്പിലും പഴയലോകത്തെ വിളകളായ ഗോതമ്പ്, ബാർലി, നെല്ല്, മൃഗങ്ങളായ കുതിരകൾ, കന്നുകാലികൾ, ചെമ്മരിയാട്,ആട് എന്നിവ അമേരിക്കയിലെയും കാർഷികവൃത്തിയിൽ വന്നെത്തി.
ജലസേചനം, വിള പരിവർത്തനം, വളപ്രയോഗം എന്നിവ നിയോലിത്തിക് വിപ്ലവത്തിന് ശേഷം നിലവിൽ വന്നു. ബ്രിട്ടീഷ് കാര്ഷികവിപ്ലവത്തിൽ നിന്ന് അവയുടെ വികസനമാരംഭിച്ച് തുടർന്നുവന്ന 200 വർഷങ്ങളിൽ ഈ സങ്കേതങ്ങൾ പരിപക്വമായി. 1900ത്തിൽ തുടങ്ങി വികസിതരാജ്യങ്ങളിലും കുറച്ചൊക്കെ വികസ്വര രാജ്യങ്ങളിലും കാർഷികോല്പാദനം യന്ത്രവത്കരണം, രാസവളങ്ങൾ,രാസകീടനാശിനികൾ,ഉത്തമ പ്രജനനം എന്നീ സങ്കേതങ്ങൾ മൂലം പതിന്മടങ്ങ് ഉത്പാദനക്ഷമത കൈവരിച്ചു. ഹേബർ-ബോഷ് പ്രക്രിയ അമോണിയം നൈട്രേറ്റ് വളങ്ങളുടെ വ്യവസായികോല്പാദനം സാധ്യമാക്കിയത് ഉല്പാദനം വളരെ വർധിപ്പിച്ചു. എന്നാൽ ആധുനിക കൃഷിരീതികൾ ജലമലിനീകരണം, ജൈവഇന്ധനങ്ങൾ, ജനിതകമാറ്റം വരുത്തിയ വിളകൾ, സബ്‌സിഡികൾ മുതലായ പല സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ, പാരിസ്ഥിതിക പ്രശ്നങ്ങളും ഉയർത്തുന്നുണ്ട്. ഇതിനു ബദലായി ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഉയർന്നുവന്ന പ്രസ്ഥാനമാണ് ജൈവകൃഷി.