Эдо
Эдо (江戸 ) (Утга нь "булангийн үүд") буюу Едо нь Японы нийслэл Токиогийн хуучин нэр бөгөөд Токүгава шоогүний засаглал Эдогоос Японыг 1603 - 1868 онд удирдаж байсан билээ. Тухайн үедээ дэлхийн хамгийн том хотуудын нэг байсан Эдогийн хөл хөдөлгөөнтэй хотын соёлын төв нь "үкиё" буюу "хөвөгч ертөнц" хэмээх үзэгдэл байв[1].
Түүх
[засварлах | кодоор засварлах]Токүгава бакүфү Эдод төвлөрч байгуулагдахад Киото хот Японы албан ёсны нийслэл хэвээр үлдсэн юм. Гэхдээ улс төрийн жинхэнэ хүчний төв нь Эдо байсан тул де-факто нийслэл байв. Ийнхүү 1457 онд байгуулагдсан загасчны жижигхэн тосгон хурдацтай томорч, 1721 он гэхэд 1,000,000 хүнтэй болж, тэр үеийн дэлхийн хамгийн том хот болжээ[1][2].
Эдо нь байнга гал түймэрт нэрвэгддэг байв. Тэднээс хамгийн их хохирол учруулсан 1657 оны Мэйрэкигийн их түймэр 100,000 хүний амь насыг авч одсон гэдэг. Ер нь Эдо хот Эдо эриний үед 100 орчим удаа гал түймэрт нэрвэгдсэний ихэнх тохиолдолд шалтгаан нь тус хотод бөөр нийлэн орших, мачия гэгдэх модон байшингуудыг оршин суугчид нь нүүрсээр галлаж халаахдаа гал алдсанаас үүдэлтэй. 1600 - 1945 онд Эдо/Токио нь 25–50 жил тутамд гал түймэр, газар хөдлөлт, цунами, галт уулын дэлбэрэлт, дайн дажинд нэрвэгдэж байжээ.
1868 онд шоогүний засаглал унаж, эзэн хаан Эдод нүүж ирэн зүүн нийслэл гэсэн утга бүхий "Токио" хэмээх нэртэй болгожээ. Ийнхүү Эдо буюу Токио нь албан ёсны нийслэл болж, тус хотын шинэ үе эхэлсэн билээ.