Mandat untuk Palestin
Liga Bangsa – Memorandum Mandat untuk Palestin dan Transjordan | |
---|---|
Jenis | Mandat, League of Nations mandate |
Bahasa asal | Bahasa Inggeris |
Dibuat | Pertengahan-1919 – 22 Julai 1922 |
Berkuat kuasa | 29 September 1923 |
Dimansuhkan | 15 Mei 1948 |
Lokasi | Pejabat Pertubuhan Bangsa-Bangsa di Geneva |
Negara | Empayar British |
Penandatangan | Majlis Liga Bangsa |
Subjek | Tanah air untuk orang Yahudi |
Tujuan | Pembentukan wilayah Palestin Bermandat dan Emiriah Transjordan |
sunting · sunting di Wikidata |
Mandat untuk Palestin ialah suatu mandat Liga Bangsa untuk pentadbiran British di wilayah Palestin dan Transjordan, di mana kedua-dua wilayah itu telah diserahkan oleh Empayar Uthmaniyah selepas berakhirnya Perang Dunia I pada tahun 1918. Mandat itu diberikan kepada Britain oleh persidangan San Remo pada April 1920, selepas konsesi Perancis dalam Perjanjian Clemenceau–Lloyd George 1918 mengenai "pentadbiran antarabangsa" di Palestin telah dipersetujui sebelum ini di bawah Perjanjian Sykes–Picot. Transjordan telah ditambah kepada mandat itu selepas Kerajaan Arab di Damsyik digulingkan oleh Perancis dalam Perang Perancis–Syria. Pentadbiran awam bermula di Palestin dan Transjordan masing-masing pada Julai 1920 dan April 1921, dan mandat itu berkuat kuasa masing-masing dari 29 September 1923 hingga 15 Mei 1948 dan 25 Mei 1946.
Dokumen mandat itu berdasarkan Perkara 22 Perjanjian Liga Bangsa pada 28 Jun 1919 dan Ketetapan San Remo Majlis Tertinggi Kuasa Berikat Utama pada 25 April 1920. Objektif mandat ke atas bekas wilayah Empayar Uthmaniyyah itu adalah untuk memberikan "nasihat pentadbiran dan bantuan oleh Mandat sehingga suatu masa mereka dapat berdiri sendiri". Sempadan antara Palestin dan Transjordan telah dipersetujui dalam dokumen mandat terakhir, dan sempadan utara yang dianggarkan dengan Mandat Perancis untuk Syria dan Lubnan telah dipersetujui dalam Perjanjian Paulet–Newcombe pada 23 Disember 1920.