မဟာဝီရ

မဟာဝီရ (နိဂဏ္ဌနာလပုတ္တ) (ဘီစီ ၅၉၉-၅၂၇)

ဇိန(ခေါ်) ဂျိန်းဘာသာရေး ၏ ဦးဆောင်သူ မဟာဝီရ(Mahavira) ၊ ဗုဒ္ဓစာပေများတွင် ဂိုဏ်းဆရာကြီးနိဂဏ္ဌနာဋပုတ္တ ဟုဖော်ပြခြင်းခံရသူ၊ ဝရ်ဇမန ဟုလည်း အမည်တွင်သူကို အိန္ဒိယအရှေ့မြောက်ပိုင်းတွင် ဖွားမြင်သည်။ မင်းညီမင်းသား တစ်ဦးဖြစ်ပြီး အသက် ၃၀ အရွယ်တွင် ဇနီး၊ သားသမီးနှင့် စည်းစိမ်ကိုစွန့်ကာ တရားရှာရန် တောထွက်ခဲ့သည်။ မဟာဝီရသည် ဘုရားမဟုတ်။ မဟာဝီရသည် အလွန်အကြူး အစွန်းရောက်သည်ထိ တရားကျင့်သည်။ ဗုဒ္ဓနှင့် မဟာဝီရတို့သည် နေရာဒေသ တစ်ခုအတွင်းက ခေတ်ပြိုင်တွေဖြစ်ကြပြီး မဟာဝီရက ဗုဒ္ဓထက် အသက် ၃၆-နှစ်မျှ ကြီးသည်။

ပရ်သွနာထဂိုဏ်းသို့ ဝင်ရောက်ပြီး ရဟန်းဝတ်ဖြင့် ၁၂နှစ် တိုင်တိုင် တရားအကျင့်ကို အလွန်အကြူး အစွန်းရောက်သည်ထိ ကျင့်သည်။ ကိုယ်ပိုင်ပစ္စည်းများကို စွန့်လွှတ်သည်မှာ သောက်ရေခွက်ပင် မကျန်တော့ပေ။ အစပိုင်းက ကိုယ်ထည်အဝတ်စ တစ်ခုထားရှိသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် အဝတ်စကိုပါ စွန့်ပစ်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးလျှောက်သွားနေခြင်း၊ ကိုယ်ပေါ်သို့ တက်လာသည့် ပိုးမွှား၊ ခြင်၊ မှက် အစရှိသည်တို့ကို ဖယ်ရှားခြင်း၊ သတ်ဖြတ်ခြင်းကိုပင် မပြုခဲ့ချေ။ အိန္ဒိယကဲ့သို့ ဖုန်းစားယာစကာ ပေါများသည့် ဒေသမှာပင် ၎င်း၏အမူအကျင့်တို့မှာ ကဲ့ရဲ့ဖွယ်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ အသက် ၄၂နှစ်ရောက်လျှင် "အကျွတ်တရားကိုရပြီ၊ အလုံးစုံသိမြင်သော ဉာဏ်ရပြီ" ဟုဆိုကာ ကွယ်လွန်ချိန်ရောက်သည်အထိ နှစ်ပေါင်း ၃၀လုံးလုံး တပည့်များ၊ နောက်လိုက်များကို တရားဟောပြောခဲ့သည်။ ဘီစီ ၅၂၇ တွင် ကွယ်လွန်သောအခါ ကြည်ညိုသူ တပည့်တပန်း အများအပြားကျန်ရှိသည်။ တပည့်တပန်းများသည် ဂျိန်းဘာသာဝင်အဖြစ် ကျန်ခဲ့သည်။

မဟာဝိရ၏ဟောပြောချက်များမှာ ဗြဟ္မာဏဝါဒများနှင့် ဆင်တူသည်ဟု အကြမ်းဖျင်း ဆိုနိုင်သည်။ လူသေပြီးနောက် ဘဝတစ်ပါးသို့ ရောက်သည်။ သို့သော် လူ့ဘဝသို့ ပြန်ရောက်ချင်မှ ရောက်မည်။ ထိုသို့ဖြစ်ရသည်မှ ဇိနဂိုဏ်း ခေါ် ဂျိန်းဘာသာယုံကြည်မှုဖြစ်သည့် ကမ္မ(Karma)အရ ဖြစ်သည်။ မဟာဝိရ(ဇိန)တို့၏ ကမ္မသည် ဗုဒ္ဓဘာသာ၏ ကံ ကံ၏အကျိုးနှင့် မတူပါ။ မတူသည့်အနက်တစ်ခုမှာ မဟာဝိရ(ဇိန)တို့က ယခုဘဝပြုသမျှသော အကြောင်းတရားတို့ နောက်ဘဝရောက်မှသာလျှင် အကျိုးပြုသည်ဟု ယုံကြည်သောကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။ အကုသိုလ်တရားတို့ကို ချုပ်ငြိမ်းရန်အတွက်၊ တဏှာကို ပယ်နိုင်ရန်အတွက် အလွန် ခြိုးခြံသည့် အကျင့်ကိုကျင့်ရန် လမ်းညွှန်သည်။ ငတ်ပြီးသေသည့်အထိ ကျင့်နိုင်လျှင် သာ၍မြတ်သည်ဟုပင် အလွန်အကြူး ဆိုသည်။

မဟာဝီရသည် မူးမျိုးမတ်နွယ်ဇာတ်မြင့်ထဲတွင် ပါဝင်သူတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ခတ္တိယဇာတ်ဝင်များ၏တောင်းဆိုမှုကို ‌ဗြဟ္မာဏများက အပြင်းအထန်ခုခံခဲ့ရာ ထိုအချက်မှာ "နိဗ္ဗာန်ရောက်ကြောင်း သံသရာမှလွတ်မြောက်ကြောင်း လမ်းကောင်းလမ်းမှန်ကို ဗြဟ္မာဏပုဏ္ဏားများကလွဲပြီး ဘယ်သူမှ မညွှန်ကြားနိုင်" ဆိုသော အချက်ဖြစ်သည်။

သို့ဖြင့် ဣဿရိသနိမ္မာနဝါဒကို ဆန့်ကျင်သော အနိဿရိသနိမ္မာန (Atheism)ဝါဒသည် နောက်ဆုံး၌ ပေါ်ပေါက်လာလေသည်။ ထိုအမြင်ကို လက်ခံသောအုပ်စုထဲတွင် မဟာဝီရလည်း အဝါအဝင် ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် မဟာဝီရအနေဖြင့် ထိုအုပ်စုထဲတွင် ပါဝင်ခဲ့ခြင်းသည် ဉာဏ်ပညာအကြောင်းကြောင့်သော် လည်းကောင်း၊ လူမှုရေးအကြောင်းကြောင့်သော်လည်းကောင်း မဟုတ်ဘဲ သူ၏ပုဂ္ဂိလိက လိုလားချက်ဖြစ်သော ဘဝလွတ်မြောက်မှုကို ရလိုသော ပြင်းထန်သောဆန္ဒကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။

အရေးပါဆုံးသော တရားမှာ နောင်တစ်ချိန်တွင် အိန္ဒိယလမ်းစဉ်၊ ဂန္ဒီလမ်းစဉ်၏ အခြေခံဟုပင်ဆိုရလောက်သည့် အကြမ်းမဖက်ရေး လမ်းစဉ်(အဟိသ္မ)ဖြစ်သည်။ လူအချင်းချင်းမဆိုနှင့် တိရစ္ဆာန်တို့ကိုပင် နှိပ်စက်ခြင်းမပြုရန် တားမြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဇိနဂိုဏ်းဝင်တို့သည် သားသတ်လွတ်စားခြင်း၊ တိရစ္ဆာန် ပိုးမွှားသတ်ဖြတ်မှုမှ ရှောင်ကျဉ်ခြင်းတို့ကို ဆောင်ရွက်ကြရသည်။ အစာစားလျှင် ပိုးမွှားများ ပါကုန်မည်စိုးသဖြင့် အမှောင်ထဲတွင် အစာမစားကြပေ။ ထိုမျှသာမက အကျင့်ပြင်းထန်သည့် ဇိနဂိုဏ်းဝင်များဆိုလျှင် မိမိသွားရာလမ်းများတွင် လူငှားဖြင့် တံမြတ်လှည်းစေသည်။ ဘာသာရေး ယုံကြည်ချက်ကြောင့် ဇိနဘာသာဝင်များသည် အလုပ်ကြမ်းကိုစွန့်လွတ်ပြီး လယ်ထွန်နွားကျောင်းအမှုကိုပင် မပြုကြတော့ဘဲ ရောင်းဝယ်သူ၊ ကုန်သည်များအဖြစ်သာ ဝီရိယထားပြီး အသက်မွေးကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဇိနဘာသာဝင်များ၊ ဂိုဏ်းဝင်များသည် များသောအားဖြင့် ချမ်းသာသည့် အလွှာများဖြစ်ကြလေ့ရှိပြီး စာပေအနုပညာ ထွန်းပေါက်သူများအနေဖြင့် ကျန်ဘာသာဝင်များ ထက် အချိုးကျပိုများသည်။

မူလအစက ဇိနဘာသာသည် လူတန်းစား ခွဲခြင်းမရှိသော်လည်း ဟိန္ဒူဝါဒ၏ လွှမ်းမိုးမှုခံလာရကာ ဇာတ်ခွဲခြားခြင်းရှိလာသည်။ သို့သော် ဟိန္ဒူဘာသာကဲ့သို့ ပြင်းထန်ခြင်းမရှိပေ။ ဟိန္ဒူ ဗြဟ္မာနဝါဒ၏ လွှမ်းမိုးမှုခံရခြင်း၏အကြောင်းမှာ ဗုဒ္ဓဘာသာကဲ့သို့ စာထက်အက္ခရာမှတ်တမ်း တင်ထားခဲ့ခြင်း မရှိခဲ့၍ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဇိနဝါဒသည်လည်း ဟိန္ဒူဘာသာအပါအဝင် အခြားဘာသာများ ပေါ်တွင်လည်း ပြန်လည်လွှမ်းမိုးခဲ့သည်များလည်းရှိသည်။ ဥပမာအားဖြင့် တိရစ္ဆာန်သတ်ပြီး ယဇ်ပူဇော်ခြင်း နှင့် အသားစားခြင်းများကို ရှောင်ကျဉ်ရန် ဟိန္ဒူတို့ကို စည်းရုံးနိုင်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် အကြမ်းမဖက်ရေး ဝါဒမှာ အိန္ဒိယ၏ ရှေ့ဆောင်ဝါဒဖြစ်လာတော့သည်။ အိန္ဒိယလွတ်လပ်ရေးရှေ့ဆောင်ကြီး ဂန္ဒီဆိုလျှင် ဇိနဂိုဏ်းဆရာကြီး ဂြီဖဒ်ရာဇဆန္ဒြ ကိုဆရာတင်ပြီး အလုပ်တော်တော်များများကို ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်ကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ဟိန္ဒူနှင့် ဇိန နှစ်ဘာသာတို့၏ နီးစပ်မှုကိုတွေ့နိုင်သည်။ သို့သော် ဇိန(ဂျိန်း)ဘာသာဝင် ဦးရေမှာ များလှသည်တော့မဟုတ်ပေ။ အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင်သာ အများစုကိုတွေ့ရပြီး သုံးသန်းခွဲမျှရှိသည်ဟု ဆိုသည်။

ဗုဒ္ဓကျမ်းစာများအလိုအရ မဟာဝီရ (ခေါ်) နိဏ္ဌဋနာလပုတ္တသည် အလွန်အကြူး အစွန်းရောက်သည်ထိ အကျင့်ပြင်းထန်သည့် ဂိုဏ်းဆရာကြီးသာ ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။ နောက်ဆုံး၌ သွေးအန်၍ ကွယ်လွန်ခဲ့သည် ဟုဆိုသည်။

ရည်ညွှန်းကိုးကား

ကျော်စွာ၁၀၀- ဒေါက်တာသန်းထွန်း